Skip to main content

Popular posts from this blog

ကျွန်တော်နှင့် ဗိုက်ကြီးသည် ဆရာမ

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။ အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား) အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီၤလေးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဖင်အလုံးလိုက်ကိ...

တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည...

မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်

ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ ခုလို လိုက်လာတာ ...

လွမ်းရ ခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ ..  နှင်းမြူတို့က  လွင့်ပျံပြီး  ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်နှာကို  တိုးဝှေ ့လာသည်..  လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို  တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး  နှင်းလေအေး၏  ကျီစယ်မှုကို  ခံယူလိုက်ရာ  အတွေးများက  လွန်ခဲ့သော  တစ်နှစ်ခန့်ကို  ရောက်သွားလေသည်  ..။ “ကိုကို..  အဆုံးစွန်ထိ  လုပ်တော့မလို့လား” အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု  ပေါင်းစုံဖို့အတွက်  ကြိုးပမ်းနေသော  နှစ်ဦးစလုံးမှာ  ရမက်၏  လောက်မြိုက်မှုကြောင့်  မောပန်းနေကြသည်..  ။ “အင်း..  သဲ  ..  ကို  အဆုံးစွန်ထိ  ဖြစ်ချင်နေပြီ  ..  ခနလေးပဲ  သည်းခံပေးနော်  ..  ” “ကိုကိုရယ်  ..  သဲ  ကိုကို့ကို  ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ  ..မလုပ်ပါနဲ့နော်  ..  ” “မရတော့ဘူး  သဲ  ..  ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့  ” လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော  အင်္ဂါနှစ်ခု၏  ထိတွေ့မှုမှာ  မိန်းမောပြီး  ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ  ..။ လူ့ကျင့်ဝ...

ဒေါက်တာမေဝတ်ရည်

"အား…..ကျွတ်ကျွတ်….” သူမ ခန္ဒာကိုယ်ပေါ်တွင် တုပ်နှောင်ထားသော ကြိုးများ၏ ဒဏ်ကြောင့် မေဝတ်ရည်တစ်ယောက် အသံထွက် ၍ ငြီးလိုက်မိသည်..။ ပြီးတော့ လူတစ်ကိုယ်စာ သေတ္တာထဲတွင် ထည့်၍ သူမကို မည်သည့်နေရာသို့ခေါ် ဆောင်လာမှန်း မသိ.။.အစာစားချိန်မှလွဲ၍ ကျန်သည့် ၂၂ နာရီခန့်တွင် အလင်းရောင်မမြင်ရသည်မှာ နှစ်ရက် ရှိပြီ..။. သူမကို အာဖရိကလူမည်း သူဋ္ဌေးတစ်ဦးက IS စစ်သွေးကြွများထံမှ ဒေါ်လာသုံးသောင်းနှင့် လိင်ကျွန် အဖြစ် ဝယ်ယူလာခြင်းဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တွင်တော့ သူမသည် ဒေါက်တာမေဝတ်ရည် ဆိုသော ဆရာဝန်မလေး တစ်ဦးအဖြစ် ခေါင်းမော့နေနိုင်ခဲ့သည်။ ပြီးတော့သူမ၏ အလှတရားအောက်တွင် ဝတ်တွားနေကြမည့့်ပုရိသများ..သို့သော် ယခု သူမ၏အဖြစ်မှာ လူမည်းသဋ္ဌေးတစ်ဦး၏ လိင်ကျွန်မလေး တစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။ သူမ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ သြဇီတွင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ပါရဂူဘွဲ့ ယူ၍နိုင်ငံခြားတွင် အခြေချရန်ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်ကို သူမ အထင်မကြီး..သူမ တတ်မြောက်ထားသော ပညာသည် မြန်မာပြည်အစိုးရမှ ပေးသော အခွင့်အလန်းနှင့် မထိုက်တန်ဟု ယူဆသည်။ ထို့ကြောင့်ဘွဲ့တစ်ခု ထပ်ယူ၍ သြော်ဇီတွင် အခြေချရန် စဉ်းစား ထားခြင် းဖြစ်သည် ။ သို့သော် ဆိုးဝါးသော ကံတရား၏ လှည့်ကွက်အောက်တွင် သူမစီးလာသော လေယ...