Skip to main content

သံယောဇဉ်



မေမိုး မျက်နှာလှလှလေးသည် အောင်စိုး၏ သူမကိုအာသာ ငမ်းငမ်း ကြည့်နေသော မျက်လုံးအစုံကို မြင်ပြီး ထိတ်ခနဲလန့်သွား မိသည်။ အောင်စိုးသည် သူမ ပျိုဖော်ဝင်စ ၁၅ ၁၆ နှစ်သမီးတည်း က ခု အသက် ၂၁ ရှိသည်ထိ ငါးနှစ်ငါးမိုး နောက်ပိုး ပိုးနေသူဖြစ်သည်။ အောင်စိုး၏ ပြေပြစ်သောရုပ်ရည် တောင့်တင်းသော ကိုယ်လုံးတို့ ကြောင့် ရွာမှမိန်းမချောတို့ စိတ်ဝင်စားကြသော်ညား အောင်စိုး က တော့ မေမိုး တယောက်သာမိန်းမမြင်ဟန်ရှိသည် ။ မေစိုး ကတော့ မျက်နှာပိုးမသေဘဲ တွယ်ကပ်လွန်းအားကြီး၍ ကြည့်မရလှပေ။ မေမိုးမှာ မိဘများငယ်စဉ်တည်းက ဆုံးပါးသွားသဖြင့် အဒေါ် လင်မယား နှင့် ကပ်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်စိုးမိဘများမှာ ငွေကြေးချမ်းသာသည့် ရွာမျက်နှာဖုံးများဖြစ်သောကြောင့် အဒေါ်ကသဘောတူသော်လဲ မေမိုးက ရှောင်ဖယ်နေသောကြောင့် အောင်စိုးမှာ အခက်ကြုံနေရသည်။

ဘေးရွာအလှူတွင် လာရောက်ကူနေသော မေမိုးသည် ပြန်မည်အလုပ် အောင်စိုး ကိုတွေ့ရသောကြောင့် စိတ်ရှုပ်သွားသည်။ သူငယ်ချင်းမ နှစ်ယောက်က ကိစ္စပေါ်၍ နေ့လည်တည်းက ပြန်သွားသောကြောင့် အတူပြန်ရန်အဖေါ်မရှိ။ ညနေကစောင်းနေပြီမို့ မပြန်လည်း မဖြစ်။ အောင်စိုး လူပျိုစကားလိုက်ပြောတာ ကင်းအောင် ဓနိတောမှ အသာပတ်ပြန်လိုက်သည်။

ချာကနဲလှည့်သွားသော မေမိုး ကို အောင်စိုး အသာကြည့်နေ၏ လူအုပ်ကြားထဲမှ ခပ်သုတ်သုတ် မျက်ခြေဖြတ်သွားသော သူမလေးကိုမမြင်ယောင်ဆောင်ကာ တော်တော် ကြာမှ နောက်ကခပ်သုတ်သုတ်လိုက်သွားလိုက်သည်။ တောလမ်းလေးထဲ ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်နေသော မေမိုးကိုကြည့်ကာ စချင်လာသဖြင့် ခြေသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် သွားကာ နောက်မှသိုင်းဖက်ပြီး ပါးစပ်ကိုလက်တဖက်ဖြင့်ပိတ်ထားလိုက်သည်။ သူမလန့်သွားပြီးအော်သော်လည်း အု အု အင့် အင့် သာ အသံထွက်သည်။ အောင်စိုးလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး တဟားဟား အော်ရီမိသည်။ မေမိုးမျက်နှာလေးက ဒေါသကြောင့်ရဲသွားသည်။

-"စတာပါဟာ မေမိုးကလဲ"
-"ဘာစတာလဲ အာ့မို့နင့်ကိုငါမုန်းတာ သိရဲ့လား" အောင်စိုးမျက်နှာလေးငယ်သွားသည်။
"ငါကချစ်လို့စလိုက်မိတာပါ"
" ဒီမှာမှတ်ထား နင့်ကိုငါဘယ်တော့မှပြန်မချစ်ဘူး ခုလောက်ကြာတာတောင်မသိဘူးလား အဟင်းဟင်း" ပြောပြီးမေမိုးမြန်မြန်လျှောကသွားသည်။ လူသွားလမ်းရောက်ဖို့က အဝေးကြီးလိုသေးသည်။ဒီလူနှင့် တောထဲတွင် ကြာကြာမရှိချင်။

မေမိုးစကားကြောင့် အောင်စိုး တကယ်ဝမ်းနည်းသွားသည်။ မချင့်မရဲဖြစ်လာသည်။အခွင့်ရေးကနှစ်ခါမလာ အနုနည်းမရပါက အကြမ်းသုံးရတော့မည်ဟုနားလည်လိုက်သည်။ မေမိုးကိုယ်လေးကိုနောက်ဘက်မှပွေ့ချီလိုက်သည်။

 "ဟင် နင်ဒါဘာလုပ်တာလဲအောင်စိုး " အောင်စိုးအကြံကိုရိပ်မိလိုက်ပြီး သူမအတင်းရုန်းကန်မိသည်

"လွှတ်စမ်း ငါပြောနေတယ်လေ အဟင့် " သူကတော့ သူမထုရိုက်ကုတ်ဆွဲမှုတွေကို ပန်းနှင့်ပေါက်သည်လား အနည်းငယ်မျှမဖြုံ နောက်ဆုံးတွင် သူမတယောက် ဓနိစောင့်တဲလေးတခုထဲသို့ ခေါ်သွားခြင်းခံလိုက်ရသည်။အောင်စိုးသည် အမိုး အကာသာရှိသောမြေစိုက်တဲလေးထဲ ဓနိဖျဉ်စဉ် အစောင့်များအိပ်ရာ ကောက်ရိုးအိပ်ရာပေါ်သူမကိုလှဲချပြီး သူ့ကိုကိုယ်ပါ သူမပေါ်မရုန်းနိုင်အောင်ဖိထားလိုက်သည်။

"လွှတ်နော် လွှတ် လူယုတ်မာကြီး"
"ချစ်လို့ပါဟာ ကိုယ်မေ့ကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်။"
" ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း"

သူမပါးလေးတွေကိုသူအတင်းနမ်းတော့ အစမှာတော့ ခေါင်းကိုလှည့်ကာရှောင်သော်လဲ အားအင်ကုန်ခမ်းလာသည်။ ဆက်မရုန်းနိုင်တော့ လက်လေးဖြင့်သာ သူ့ရင်ဘက်ကိုတွန်းထားမိသည်။ ကြောက်လွန်း၍ တအိအိရှိုက်ငိုနေမိသည်။ သူမ၏ မျက်ရည်လေးများကို အောင်စိုးသနားမိသော်လဲ ခုချိန်မှနောက်ပြန်လှည့်ရင် တသက်လုံးဝေးရတော့မည်။ သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကလဲ သူမပါးလေးတွေနမ်းရင်း နိုးထလာခဲ့ပြီ နှုတခမ်းဖူးဖူးလေးကိုနမ်းတော့ တွန့်သွားသည် ဆွဲစုပ်ယူလိုက်ပြီး လျှာလေးကိုထိုးထည့်တော့ပါးစပ်ကိုအတင်းစေ့ထားသည်။ ရင်သားနုနုလေးကိုလက်တင်ပြီး သာသာညှစ်တော့ အိုခနဲနှုတ်ခမ်းလွှာလေးပွင့်သွားသည်နှင့် အထဲကလျှာရဲရဲလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်သည်။

" ဟင့် အင့်" ညည်းသံလေးထွက်သွားသည်။ အနမ်းတွေလည်တိုင်းဆင်းရင်း လက်က အင်္ကျီ ကြယ်သီးချွတ်ပြီး ထမိန်ကိုဖြေကာဆွဲချလိုက်သည်။ အတွင်းခံကရှေ့ခွဲလေးမို့ ချိတ်ဖြုတ်ပြီး ပတ္တမြားခဲလေးများကို ဟိုဘက်ရော သည်ဘက်ပါစို့နေလိုက်သည်။

သူမ၏ယင်ဖိုမသမ်းဖူးသော ခန္ဓာကိုယ်လေး အောင်စိုးပြုသမျှနုနေရသဖြင့် အရမ်းရှက်နေမိသည်။ နို့ကိုစို့နေမှ သူမကိုယ်တွင်ထမိန်လဲမရှိတော့မှန်းသိလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် သူ့လက်ကအတွင်းခံပေါ်ကို ရောက်ပြီး ကွဲကြောင်းလေးကိူအပေါ်အောက် ဖိပွတ်နေသည်။ အစိလေး ကိုဖိလိုက်မိတိုင်း သူမကိုယ်လေး တုန်သွားသည်ထိ ကျင်ခနဲ ဖိန်းဖိန်း ရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရသည် ။ သူ့လက်ကိုအတင်းဆွဲတင်သော်လည်းမရ။ သူ့ကိုယ်မှာလဲ အဝတ်မရှိတော့၍ သန်မာနေသောကြွက်သားအပြိုင်းပြိုင်းကိုမြင်ပြီး အသက်ရှုမြန်သွားမိသည်။ ငိုဖို့ပင်မေ့အောင် စိတ်တွေက တုန်ယင်လှိုက်ခက်နေသည်။ သူအောက်ခံဘောင်းဘီလေး ချွတ်မယ်လုပ်တော့ အတင်းပေါင်ကလေးကိုလိမ်ကျစ်ပြီးကာကွယ်သော်လဲ နောက်ဆုံးတွင်တော့ရှုံးပေးလိုက်ရသည်။

မွှေးနုလေးများအုပ်ထားသော သူမအဖုတ်ဝင်းဝင်းအိအိလေးက တင်းနေသည်။အောင်စိုး ကသူမပေါင်ကြားထဲရအောင်ဝင်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်ကားကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်တင်လိုက်သဖြင့် သူမမှာဖားလေးကို ပက်လက်လှန်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ အောင်စိုးကသူမအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် ဆွဲဖြဲကာ သေချာကြည့်တာ ရှက်လွန်း၍ မျက်နှာကိုလက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ရှိုက်ငိုနေမိသည်။

ချစ်ရလွန်းသူ ၏ အဖုတ်လေးကို ပြူးပြူးပြဲပြဲ မြင်ရသဖြင့် သေချာဖြဲရဲကြည့်နေမိသည်။ ရဲရဲပြဲပြဲလေးကိုကြည့်ကာ စိတ်မထိန်းနိုင်လွန်းရ၍ ကိုယ်ကိုအောက်လျှောကာ အဖုတ်စိုစိုရွှဲလေးကို လျှာဖြင့်ကုန်းယက်လိုက်သည်။

ပလပ် ပြတ် ပြတ် ပလပ် " အားးးးး ရှီးးးးးးး အင်းးးးး" မေမိုး သူမညည်းသံလေးသူမရှက်ကာ အံကိုကြိတ်ထားမိသည်။ မျက်နှာကိုအုပ်ထားသောလက်တို့သည် ကောက်ရိုးမျှင်လေးများကို မှုန့်ကြေမတတ် ညှစ်ချေမိနေသည်။

"ဟင့် အင့် အိ အားးးးး ရှီးးးးးးး အီးးးးး"

ချစ်သူလေးညည်းသံကြားသဖြင့် အားတက်သွားပြီ တင်းနေသောညီလေးခဏမေ့ ကာ သူမ၏ တံခေါက်ခွက်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ဆွဲကားပြီး အပေါက်လေးမှ အစိဖူးလေးပေါ်ရောက်သည်ထိ လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ လျှက်ပြစ်မိသည်။ အဖုတ်လေးကိုဖြဲကာ အသိလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်ကာ သူမကိုယ်လေး ကြွတက်လာပြီး အဖုတ်လေးထဲမှ အရည်များပန်းထွက် ကာတွန့်လိမ်ပြီးငြိမ်ကျသွားသည်။

 အောင်စိုးသည် ချစ်သူလေးပြီးသွားပြီး မိန်းမောနေတုန်း လျှင်လျှင်မြန်မြန်ပင် မြွေဟောက်ကြီးလို ပါးပြင်းထောင်နေသောသူ့ကောင်ကြီးကို မေမိုးအဖုတ်ရည်များစိုစွတ်အောင် အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းအထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ကာ အဝလေးတွင်တေ့ကာသွင်းလိုက်သည်။

အပျိုစစ်စစ်လေးဖြစ်သောကြောင့် မိန်းမကိုယ်အဝလေးမှာ ကျဉ်းလွန်းသဖြင့်မဝင်။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖြင့် အသေချာဖြဲ ကျန်လက်က ညီတော်မောင်ကိုကိုင်ပြီးအားစိုက်ထည့်လိုက်တော့မှ ဖွတ်ခနဲ ဒစ်မြုပ်ရုံဝင်သွားသည်။

"အ အာ " အဖုတ်ပေါက်လေးကကျပ်ထုပ်စီးပြစ်နေသည် အရသာတွေ့ပြီး ခပ်သာသာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ရှေ့တွင်
ကာစီးထားသော အတားဆီးလေးတခုကိုခံစားလိုက်ရသည်။

"အဟင့် ဟင့်" မေမိုးသည် အဖုတ်တခုလုံးကျိန်းစပ်ကာ ကွဲမတတ်ခံစားလိုက်ရသည်။အသားမျှင်တချို့စုတ်ပြတ်သွားသလိုထင်ရသည် သူ့လီးကြီးက သူမအဖုတ်ပေါက်တဆုံး ပြည့်သိပ်ကြပ်နေသည်။

"ဟင့် အီးးးးး နာတယ်"
"အင်းချစ်လေး ခဏလောက်ပဲကြိတ်ခံနော်"
" ပြွတ် ဖတ် ဖတ် ပလွတ် ဖတ် ဖတ်"
" ဟင့် အင့် အားးး အီးးး" ထူးဆန်းလွန်းသော ခံစားချက်ကြောင့် မေမိုးရှက် လှသော်လဲ ဘာကြောင့်ရယ်မသိ အဖုတ်လေးကိုသူဆောင့်ချက်များ အလိုက်ကော့တင်ပေးနေမိသည်။

တိမ်တွေပေါ် မျောလွင့်နေသလိုပင် "ဖတ် ဖတ် ဖတ်" " အင်းးး ဟင်းးးးးးးးးး" ညည်းညူရင်း အချစ်ရည်များပြွတ်ခနဲ လျှံကျကာမေမိုးတယောက်ပြီးသွားသည်

ချစ်သူလေးပြီးသွားသည်ကိုသိလိုက်သဖြင့် ထိန်းမထားတော့ဘဲ အားရပါးရဆက်ဆောင့်လိုက်ရာ အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်များကို အပျိုမလေး၏ သားအိမ်လေးထဲသို့အားရပန်းထုတ်ကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှောက်ပြီး ဇိမ်ယူနေမိသည်။ သူမဗိုက်ထဲပူခနဲဖြစ်ကာ အောင်စိုးတယောက်သူမပေါ်မှောက်သွားသည်။
သူမ သူ့ကိုယ်ကြီးကိုတွန်းဖယ်ကာ အဝတ်များအမြန်ဆုံးဝတ်လိုက်သည်။သူလဲဝတ်ပြီးသူမရှေ့တွင် ဒူးထောက်ပြီး

 "မေမိုးရယ် ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါဟာ ငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်လို့ပါ နော်"

ပြီးပါပြီ။

Popular posts from this blog

တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည...

ကျွန်တော်နှင့် ဗိုက်ကြီးသည် ဆရာမ

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။ အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား) အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီၤလေးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဖင်အလုံးလိုက်ကိ...

လွမ်းရ ခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ ..  နှင်းမြူတို့က  လွင့်ပျံပြီး  ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်နှာကို  တိုးဝှေ ့လာသည်..  လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို  တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး  နှင်းလေအေး၏  ကျီစယ်မှုကို  ခံယူလိုက်ရာ  အတွေးများက  လွန်ခဲ့သော  တစ်နှစ်ခန့်ကို  ရောက်သွားလေသည်  ..။ “ကိုကို..  အဆုံးစွန်ထိ  လုပ်တော့မလို့လား” အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု  ပေါင်းစုံဖို့အတွက်  ကြိုးပမ်းနေသော  နှစ်ဦးစလုံးမှာ  ရမက်၏  လောက်မြိုက်မှုကြောင့်  မောပန်းနေကြသည်..  ။ “အင်း..  သဲ  ..  ကို  အဆုံးစွန်ထိ  ဖြစ်ချင်နေပြီ  ..  ခနလေးပဲ  သည်းခံပေးနော်  ..  ” “ကိုကိုရယ်  ..  သဲ  ကိုကို့ကို  ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ  ..မလုပ်ပါနဲ့နော်  ..  ” “မရတော့ဘူး  သဲ  ..  ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့  ” လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော  အင်္ဂါနှစ်ခု၏  ထိတွေ့မှုမှာ  မိန်းမောပြီး  ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ  ..။ လူ့ကျင့်ဝ...

မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်

ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ ခုလို လိုက်လာတာ ...

တွင်းဟောင်းရေကြည် အေးမြသည်

`ကောက်ကြီးရေ …ကောက်ကြီး´´ ``အော်…ရေချိုးနေတာပဲ´´ ``အော် မင်းကငါခေါ်တာမထူးဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ´´ ``ဟေ့ရောင် မင်းဂွင်းထုနေတာလား´´ ကျနော်လည်းစိတ်တို၍အော်ပြောလိုက်ရင်းရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသည်။တံခါးဖွင့်သံကြားသောအခါ ကျနော်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ``ဗျာ……အန်တီမေ´´ ``ငါ့သားဘာတွေအော်နေတာလဲ´´ ကျနော်ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်။ကျနော့်ရှေ့တွင်ရပ်နေသောသူမှာတခြားသူမဟုတ်။ကျနော့်သူငယ်ချင်းကောက်ကြီး၏အမေအန်တီမေဖြစ်သည်။အန်တီမေ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးတစ်ကွင်းသာပါရှိသည်။ ကိုယ်လုံးမှာရေစိုနေ၍ ထဘီနှင့်အသားမှာကပ်နေသည်။ဆံပင်ပေါ်မှရေစက်ကလေးများကကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်စီးနေသည်မှာ ဆယ်ကျော်သက်ပိုးထခါစအရွယ်မပြောနှင့် မြင်သူတကာပင် စိတ်ထိန်း၍ရနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထဘီခြားမှထိုးထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း မြင်သူတကာစို့ချင်အောင် စူထွင်နေသည်။ကျနော်လည်း အန်တီမေ့မျက်နှာကိုမမြင်တော့ဘဲ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနှင့် စူထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုသာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ``ဟဲ့ ခလေး…´´ ``အန်တီမေးနေတယ်လေ´´ ``ဟိုဟာ…ကောက်ကြီးမရှိဘ...