" မိုးဆမ္းပန္း လန္းလန္းေလး " အပိုင္း ( ၃ )
ဇာတ္လမ္း - ဗမာငခြၽတ္
ေနဒြန္းသည္သူ႔ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး မူးေ၀ေနတဲ႔ေႏ ြရြက္၀ါကို ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး စူးစိုက္ေငးၾကည္႔ေနသည္။
သားေကာင္သမင္ပ်ိဳေလးကို၀ါးၿမိဳစားေသာက္မ ဲ႔က်ားရိုင္းၾကီးတေကာင္လို ..။
အေရွာင္အတိမ္း ကြ်မ္းတဲ႔ေႏြရြက္၀ါ ကိုမလြတ္တမ္း ရႏိုင္ဖို႔ေႏြရြက္၀ါကုိေနဒြန္း ေဆးခတ္ခဲ႔သည္။ ေႏြရြက္၀ါ
ေသာက္မယ္႔၀ိုင္ခြက္ထဲ အိပ္ေဆးေတြ သူခတ္ခဲ႔တာ ..။ ေႏြရြက္၀ါ သည္တိုးတိုးေလး ညည္းၿငဴေနသည္။
အလ ြန္းသားနားလွပတဲ႔အိပ္ခန္းေလးထဲက ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ ေႏြရ ြက္၀ါကိုသူစိတ္ရွိလက္ရွိလုပ္ရေတာ႔မွာမို႔
ေနဒြန္းသည္သူ႔ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြကိုတခုၿပီး တခုခ ြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ ကိုယ္လံုးေပၚ
မွန္က်ယ္ၾကီးထဲမွာ ေနဒြန္းသည္သူ႔ရ ဲ႕ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာကို ၿပန္ၿမင္ေနရသည္။
ရွည္လ်ား တုတ္ခိုင္လွတဲ႔သူ႔ေယာက်္ားတန္ဆာၾကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္။
ေႏြရြက္၀ါ နေဘးမွာ သူ၀င္လွဲအိပ္လိုက္ရင္း ေႏြရြက္၀ါရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္း ထူထးၿပ ဲၿပ ဲ အိအိေလးေတြကုိသူ႔လက္ညွိဳးနဲ႔
တို႔ထိၾကည္႔ေနသည္။
ေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ေႏြရယ္ ..မင္းေလးရ ဲ႕ အလွအပေတြကိုကိုယ္တ၀ၾကီး ခံစား ၾကည္႔ရွဳပါရေစအံုး.....။
မိုးဆန္းေလး စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္သြားေပမယ္႔ေနဒြန္း စိတ္မပူပါဘူး ..။ ငကန္းသ ြားရင္ငေစြလာမယ္ဆိုတဲ႔
စကားအတိုင္း ေနဒြန္းသည္သူ႔မွာ မိန္းမသားတို႔သည္းေၿခၾကိဳက္ေငြ နဲ႔စိန္ေရႊေက်ာက္သံပတၱၿမားေတြ
တိုက္ခန္းေတြ ရွိေနသမွ် မိန္းမဆိုတာ သူ႔အတ ြက္အၿမဲ ရႏိုင္မည္လို႔သူထင္ၿမင္သည္။
မိုးဆန္းေလးကိုသူတ၀ၾကီး ခီး ၿပီးလို႔ရိုးအီေနၿပီေလ ...။
ေႏြရြက္၀ါ ရ ဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြက ဟတတေလး ၿဖစ္ေနသည္။ ေနဒြန္း သူ႔လက္ညွိဳးကိုႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ
ၾကားထဲကိုအသာေလး ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
“ အင္း..ဟင္း....”
ေႏြရြက္၀ါက သူ႔လက္ညွိဳးကိုစုတ္ယူလိုက္လို႔ေနဒြန္း သေဘာက်သ ြားသည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူး ေဆးမိေနေသာ
ေႏြရြက္၀ါသည္သူမပါးစပ္ထ ဲကိုေရာက္လာတ ဲ႔ေနဒြန္းရဲ႕ လက္ညွိဳးကိုေယာင္ယမ္းၿပီး စုတ္လိုက္တာပါ ...။
ေနဒြန္း ေႏ ြရြက္၀ါ ၀တ္ထားတဲ႔စကပ္ကိုလွန္တင္လိုက္သည္။
ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴ ေတ ြ ဘ ြားကနဲ ေပၚလာသည္။ ေနဒြန္း ေပါင္တန္တဖက္ကိုလက္နဲ႔ကိုင္ကာ
ပြတ္သပ္ၾကည္႔လိုက္သည္။ ပင္တီအတ ြင္းခံေလးက ၿဖဴဆြတ္ဆြတ္ေလး ...။
ေပါင္တန္ေတြက ႏူးည႔ံေခ်ာမြတ္လြန္းလို႔ေနဒြန္း စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္သပ္ၾကည္႔ေနသည္။
ဟြန္း...လွလိုက္တာ..ေႏြရယ္ ....။
ပင္တီေဘာင္းဘီေလးရ ဲ႕ အလည္ဗဟိုေနရာက ခံုးေမာက္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပင္တီရဲ႕ ေဘးတဖက္တခ်က္ကို
ကိုင္ရင္း ခ ြ်တ္ခ်လိုက္ေသာအခါ ဖံုးက ြယ္ထားတဲ႔အလွရတနာၾကီးကိုဘြားကနဲ သူေတြ႔လိုက္ရသည္။ အေမႊး
ရိပ္သင္ထားလို႔ေၿပာင္တင္း မိုးေမာက္ေနတဲ႔မိန္းမ အဂ ၤါၾကီး ....။
ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူႏွစ္ခ်ပ္က ေစ႔ကပ္ေနၾကသည္။
သူ႔လက္ညွိဳးန ဲ႔ဒီႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကိုထိတို႔ပြတ္သပ္ၾကည္႔ေနမိၿပန္သည္။
“ အင္း..ဟင္း......”
ေႏြရြက္၀ါ ႏွဳတ္ဖ်ားက ညည္းသံသဲ႔သ ဲ႔ေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ ေနဒြန္းရဲ႕ လက္ညွိဳးက စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ
ပြတ္သပ္ေနသည္။ “ အင္း..ေတာ္ေတာ္႔ကိုလွတဲ႔ေစာက္ဖုတ္...”
ေစာက္ဖုတ္ဆီက လက္ခ ြာလိုက္သည္။ အေပၚပိုင္းက အ၀တ္အစားေတြကိုခြ်တ္ပစ္ဖို႔လိုအပ္ေနေသးသည္
မဟုတ္လား ....။
ေနဒြန္း ခြ်တ္ပစ္လိုက္လို႔ေႏြရြက၀ါရ ဲ႕ ္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းက အ၀တ္ေတြလဲ ကုတင္ေဘးက ၾကမ္းၿပင္ၾကီးေပၚကို
က်ကုန္သည္။ ေႏ ြရြက္၀ါ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ တခုမွရွိမေနေတာ႔ဘူး ...။
သူ႔လက္သီးဆုပ္ေလာက္ရွိတဲ႔ေႏြရ ြက္၀ါရဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လံုးက တင္းမာၿပီး ထိုးထိုးေထာင္ထာင္နဲ႔...။
ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက နီရ ဲေနၾကသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြသည္အထဲမွာ ၿမဳပ္၀င္ေနဆဲ ၿဖစ္သည္။
ဘယ္ေယာက်္ားသား တေယာက္တေလမွစို႔ဘူးထားပံုမေပၚဘူး ...။
ႏို႔ႏွစ္လံုးကိုဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေနမိၿပန္သည္။ ႏူးည႔ံတဲ႔အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင္႔သူ႔စိတ္ရိုင္းေတြ ပိုလို႔ပိုလို႔ထၾကြ
ေသာင္းက်န္းလာရသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြကိုသူ႔လက္မန ဲ႔လက္ညွိဳးကိုသံုးၿပီး ဆြ ဲလိုက္ပြတ္ေခ်လိုက္လုပ္ေနမိသည္
။ ေဆးမိေနတဲ႔မိန္းမလွေလးကိုသူစားသံုးဖို႔ၿပင္ဆင္လိုက္သည္။
အသင္႔ေဆာင္ထားတဲ႔ပုလင္းငယ္ေလးထဲက ဆီရည္ေတြကိုသူ႔လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းမွာ လူးသုတ္လိမ္းက်ံလိုက္သလို
ေႏြရြက္၀ါရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားေတ ြကိုလည္း သုတ္လိမ္းလိုက္သည္။
ေပါင္တန္လွလွႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေဘးတဖက္တခ်က္ကို ၿဖဲကားပစ္လိုက္သည္ ..။
ႏို႔တလံုးကိုငံုစို႔လိုက္ၿပီး က်န္တဲ႔ႏို႔တလံုးကိုဖြဖ ြေလး ကိုင္ညွစ္သည္။ ေပါင္တန္ေတ ြ ၾကားထ ဲကို ေနရာယူ
တက္ေမွာက္လိုက္ရင္း သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကိုအကြ ဲေၾကာင္းမွာ ေတ႔ေထာက္လိုက္သည္။
ေႏြရြက္၀ါကေတာ႔ဘာမွမသိဘူး ..။ တရွဴးရွူးနဲ႔ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနသည္ ...။
ေနဒြန္း သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းၾကီးကိုေႏ ြရြက္၀ါရ ဲ႕ အဂ ၤါစပ္အထ ဲကိုႏွစ္သြင္းထည္႔လိုက္ပါေတာ႔သည္။
ေႏြရြက္၀ါ ကုတင္ေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ၿဖတ္လွဲေနရာက ေရခ်ိဳးခန္းဆီကိုလွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္။
ေရခ်ိဳးခန္း တံခါး ပိတ္မထား ။
မွန္က်ယ္အကန္႔ထဲမွာ ေရခ်ိဳးေနတဲ႔ေနဒြန္းကိုလွမ္းၿမင္ေနရသည္။
ကိုယ္လံုးတီးနဲ႔ေနဒြန္းသည္သူ႔ကိုယ္လံုးကိုဆပ္ၿပာနဲ႔ပြတ္တိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးေနသည္။ ေပါင္ၾကားက
တန္းလန္းက်ေနတ ဲ႔သူ႔လိင္တန္ရွည္ၾကီးသည္ယခုတိုင္ေငါေငါၾကီး ၿဖစ္ေနဆဲ ။
ေႏြရြက္၀ါ အိပ္ေပ်ာ္ေနတ ဲ႔အခ်ိန္မွာ ေႏြရြက္၀ါကိုသူဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လုပ္ခဲ႔သလဲေတာ႔ေႏ ြရြက္၀ါ မသိ။ ေဆးခပ္တာ
ၿပယ္ၿပီး ၿပန္အသိ၀င္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ၾကိမ္သူလုပ္သည္။ ေႏြရြက္၀ါ သူ႔အကိုင္အတြယ္နဲ႔စပ္ရွက္တာေတြကို
လိုလိုလားလား နဲ႔တုန္႔ၿပန္မိသည္။ သူလုပ္ေပးတာေတြ ကလည္း ပီၿပင္လွသည္။ ေကာင္းသည္။
ေနဒြန္း နဲ႔အခုလိုမေတြ႔ၾကခင္ကထဲ က ေႏြရြက္၀ါသည္အပ်ိဳတေယာက္မဟုတ္ပါ ။
ေႏြရြက္၀ါသည္ေယာက်္ားနဲ႔ၾကံဳဖူးတဲ႔မိန္းမ တေယာက္ပါ ။
ဒါေၾကာင္႔လဲ ေနဒြန္းကိုအနီးကပ္ပူးကပ္ဖို႔ဦးအ႔ံဘြယ္က ေႏ ြရြက္၀ါကိုေရြးခ်ယ္ခဲ႔တာပါ ..။ ေနဒြန္းလိုလူတေယာက္
ကိုခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ဆိုတာက သူ႔အၾကိဳက္ကိုလိုက္ၿပီး လုပ္မွရမည္ဆိုတာကို ဦးအံ႔ဘြယ္သိသည္။ ေႏြရ ြက္၀ါသည္
လုပ္ငန္းခြင္မွာ နံမည္ပ်က္ရွိသည္။ ဒီနံမည္ပ်က္ထားတာေတြသည္ဦးအံ႔ဘြယ္ေၾကာင္႔ေပၚေပၚထင္ထင္
ၿဖစ္မလာခဲ႔ဘူး ။ ဦးအံ႔ဘြယ္သည္လူေမ ြးတာကိုကြ်မ္းသည္။ နံမည္ပ်က ရွိတဲ႔လူေတြကိုေမြးထားၿပီး
အလုပ္အတြက္ၿပန္အသံုးခ် တတ္သည္။
ဦးအံ႔ဘြယ္သည္အရမ္းကိုလည္ပတ္သလို ဥာဏ္မ်ားသည္။ ေကာက္က်စ္သည္။ ေနဒြန္းကိုသူေစာင္႔ၾကည္႔ေနတာ
ၾကာၿပီ။ ေနဒြန္းက အရမ္း လ်င္ၿပီး ေကြ႔ေရွာင္သြားတတ္လြန္းလို႔ယေန႔တိုင္ေနဒြန္းကိုသူဆြ ဲမစိႏိုင္ေသးလို႔ဒီ
တခ်ီေတာ႔ေႏြရ ြက္၀ါ ကိုတယ္ၾကက္အၿဖစ္ထိုးေကြ်းၿပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ခ်ည္ၿပီး တုတ္ၿပီး ရိုက္မည္လို႔ဦးအံ႔ဘြယ္ၾကီး
လုပ္ေနတာ ..။
ေႏြရြက္၀ါ ရ ဲ႕ တကယ္႔နံမည္အရင္းက လင္းလင္းေဆြ ..။
လင္းလင္းေဆြ ရုိက္စား လုပ္တာေတြကိုဦးအံ႔ဘြယ္သိသည္။ ဦးအံ႔ဘြယ္သာ မကယ္ရင္လင္းလင္းေဆ ြ ( ေခၚ )
ေႏြရြက္၀ါ အလုပ္ၿပဳတ္ေထာင္က်ေနတာ ၾကာၿပီ ..။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ လဒ္စားတာေတ ြ တင္မကေသးဘူး ။
လင္းလင္းးေဆ ြသည္ဌာနထဲမွာ ရွဳပ္သည္။ အထက္အရာရွိတခ်ိဳ႔နဲ႔မလြတ္မကင္းတာေတြ ၿဖစ္ခ ဲ႔သည္။
လင္းလင္းေဆြသည္ၿမိတ္ေကာ႔ေသာင္ေကာ႔ကရိတ္ဖက္မွာ တာ၀န္က်ေနတဲ႔အခ်ိန္ဦးအံ႔ဘြယ္ေရာက္လာၿပီး
လင္းလင္းေဆြ နဲ႔ေတြ႔သည္။ သူခိုင္းစရာ ရွိတဲ႔အေၾကာင္း ေၿပာၿပသည္။ ေနဒြန္း ဆိုတ ဲ႔ေဆးၿဖန္႔ခ်ီေနတဲ႔လူကို
အမိအရ ဆြ ဲစိဖို႔ေဆြးေႏ ြးသည္။ လင္းလင္းေဆြ သည္ကိုယ္နဲ႔ရင္းၿပီး သတင္းေဖ ြရွာရမည္လို႔ဦးအံ႔ဘြယ္က
ေၿပာၿပသည္။
တကယ္ေတာ႔ေယာက်္ားန ဲ႔အိပ္တာက လင္းလင္းေဆ ြလိုမိန္းမ တယာက္အတ ြက္အဆန္းေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး ။
ဦးအံ႔ဘြယ္ကိုသူမ ၿငင္းႏိုင္တ ဲ႔အစ ြမ္း အင္အား မရွိဘူး ..။ လင္းလင္းေဆြ လုပ္ပါမည္လို႔ေခါင္းၿငွိမ္႔ခ ဲ႔ရသည္။
ေနဒြန္းကိုအြန္လိုင္း ခ်ပ္တင္းမွာ ဆံုဖို႔အကြက္ဖန္လိုက္ၿပီး ေနဒြန္း ပိုၿပီး စိတ္ၿပင္းထန္လာေအာင္ပထမဆံုးအၾကိမ္
ေတြ႔ဆံူတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေရးတၾကီး နဲ႔အိမ္ၿပန္ရမည္ဆိုၿပီး ေနဒြန္း ေခၚေဆာင္ရာကိုမလိုက္ခ ဲ႔ ..။ အခုေတာ႔ေနဒြန္း
ေဆးခတ္တာကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ခံလိုက္ၿပီး ေနဒြန္း ၿပဳသမွ် ႏုပစ္လိုက္သည္။
ၿဖဴေဖြး ေတာင္႔တင္းတ ဲ႔ေႏ ြရြက္၀ါ ကိုသူ႔စိတ္ၾကိဳက္စက္ရွက္လိုက္ရလို႔ေနဒြန္း ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။
မိုးဆန္းက စိတ္ေကာက္ၿပီး ထြက္သြားသလိုစင္သီယာၿမိဳင္ကိုလည္း သူ႔ကိုေစာင္႔ေရွာက္ေနတဲ႔ရဲမွဴးၾကီးကို
ထိုးေကြ်းထားရလို႔ေလာေလာဆည္မွာ ေနဒြန္းမွာ ေစာ္မရွိဘူးဆိုေတာ႔ေႏ ြရြက္၀ါသည္သူမွန္မွန္ၿဖဳတ္ဖို႔ေစာ္
ၿဖစ္လာရၿပီ ..။
....................။....................။....................
.
.
.
မိုးဆမ္းသည္ေနဒြန္းကိုစိတ္ဆိုးၿပီး ထြက္လာခ ဲ႔ေပမယ္႔ၾကာလာေတာ႔အခက္အခ ဲ ေတြ႔လာသည္။
အမႏွစ္၀မ္းက ြ ဲရ ဲ႕ တိုက္ခန္းမွာ ကပ္ေနရတာကလည္း မလြယ္လွ ..။ ဒီအမရ ဲ႕ အမူးသမား လင္ကလည္း ရိသ ဲ႔သ ဲ႔နဲ႔ ..။
ရရစားစားေတြမို႔တခါတခါ စားေရးေသာက္ေရးေတာင္သိပ္အဆင္မေၿပဘူး ။
ကိုကိုေမာင္ကေတာ႔ၿပန္ထြက္ရေတာ႔မယ္လို႔သူ႔လူဘာဘူက ေၿပာတာဘဲ ..။
အခုေခတ္ကလည္း ေထာင္ခဏ ခဏ ခါခါေနတယ္မဟုတ္လား ..။ ၀င္သ ြားတာလ ဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီဆိုေတာ႔
ၿပန္လြတ္ေတာ႔မွာပါ လို႔ဘာဘူက ေၿပာတယ္ ..။
ေရခမ္းလာလို႔မိုးဆမ္း အခက္ၾကံဳေနတယ္ ..။
ေနဒြန္းလ ဲ ေႏ ြရြက္၀ါ ဆုိတဲ႔ေစာ္တေကာင္န ဲ႔ညိၿပီး ဒီေစာ္ကိုသူ႔အိမ္မွာ ေခၚထားတယ္လို႔သတင္းၾကားတယ္ ..။
ေနဒြန္းက တဏွာဘူး ဆိုေတာ႔ေစာ္မရွိရင္မေနတတ္ဘူး ..။
မိုးဆမ္းလဲ ေနဒ ြန္းန ဲ႔ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေနလိုက္ေတာ႔သူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိခ ဲ႔ရတယ္။ မိုးဆမ္းကို
လိုေလေသးမရွိေအာင္ထားခ ဲ႔ေပမယ္႔ဆက္စ္ကိစၥမွာ ေတာ႔သူ႔ကိုမိုးဆမ္း လက္လန္တယ္ ..။ တကယ္႔ကို
တဏွာစိတ္မ်ားတဲ႔လူၾကီး ..။ အယးကလဲ ဘာသန္သလဲ မေမးနဲ႔ ..။
မိုးဆမ္း ဒီေန႔အသိတေယာက္န ဲ႔ခ်ိန္းထားတယ္ ..။
ဒီအသိက ေနဒြန္းနဲ႔ေနေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ သိတဲ႔အသိေပါ႔..။ ေနဒြန္းေၾကာင္႔..ေနဒြန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သိတဲ႔အသိ ..။
ၿမဇင္သြယ္တဲ႔။ ေက်ာက္အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တဲ႔မိန္းမ ..။
ၿမဇင္သြယ္က ေက်ာက္ဆိုင္ေတြ ဖ ြင္႔ထားတယ္ ..။ မိုးဆမ္းကိုသူ႔အလုပ္ေတြ ဆိုင္ေတြမွာ တေနရာ
အလုပ္ေပးႏိုင္မွာဘ ဲ ဆိုၿပီး သူ႔ကိုအလုပ္ေတာင္းမလို႔ ..။
ၿမဇင္သြယ္က အလုပ္မ်ားတဲ႔သူဆိုေတာ႔မိုးဆမ္းကိုသူေန႔လည္စာ စားတဲ႔အခ်ိန္ေတြ႔မယ္လို႔ေၿပာတယ္ ..။
ဆိပ္ကမ္းသာလမ္း က ပါရာဒိုက္စ္ဆိုင္မွာ ဆံုမယ္တ ဲ႔ ..။
မိုးဆမ္း မိုးရြာေနတဲ႔ၾကားက ၿမဇင္သြယ္နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ထြက္ခ ဲ႔တယ္ ..။
ပါရာဒိုက္စ္ဆိုင္ေလးက အေပၚထပ္မွာ ..။ ၿမဇင္သြယ္ခ်ိန္းထားတ ဲ႔အခ်ိန္ထက္န ဲနဲေစာၿပီး မိုးဆမ္း ေရာက္သြားတယ္
..။ ကိုယ္က အကူအညီေတာင္းခ်င္တဲ႔လူဆိုေတာ႔ေစာေရာက္ေနတာက ပိုေကာင္းမယ္ေလ ..။
သေဘၤာသီးေဖ်ာ္ရည္တခ ြက္မွာၿပီး ၿမဇင္သြယ္အလာကိုေစာင္႔လိုက္သည္။ ဆိုင္ခန္းေလးထဲ လူသိပ္မရွိဘူး ..။
ဆိုင္၀န္ထမ္းမိန္းကေလး လာခ်ေပးတ ဲ႔ေဖ်ာ္ရည္ကိုပိုက္နဲ႔စုတ္ေသာက္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကိုလူတေယာက္
၀င္လာသည္။ အသက္အစိတ္ေလာက္ရွိမယ္႔အရပ္ၿမင္႔ၿမင္႔လူတေယာက္ ..။ အင္း..ဒီဇိုင္းကေတာ႔ခပ္လန္းလန္း
..။ အေကာင္းစားလို႔ထင္ရတဲ႔စပို႔ရွပ္လက္ရွည္.. ေၿပာင္လက္တ ဲ႔နာရီ ..ဂ်င္းေဘာင္းဘီအသစ္ရွဴးအသစ္နဲ႔။
ဒီလူက မိုးဆမ္း နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က စားပ ြဲမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဆိုင္၀န္ထမ္း မိန္းကေလး လာခ်ေပးတဲ႔
မီးညဴးစာအုပ္ေလးကိုလွန္ေလွာ ၾကည္႔ၿပီး တခုခုမွာေနတာကိုမိုးဆမ္း ေတြ႔ရသည္။ မိုးဆမ္း
သူ႔ကို ၾကည္႔ေနတ ဲ႔အခ်ိန္သူက ဖ်တ္ကနဲ မိုးဆမ္းဖက္ကို ၾကည္႔လိုက္တယ္ ..။ ၾကည္႔လဲ ၾကည္႔ၿပံဳးလဲ ၿပတယ္ ..။
ဒါတင္မကဘူး..။ မိုးဆမ္းဆီကိုေလွ်ာက္လာတယ္ ..။ ဟင္..တကယ္ရဲတဲ႔လူ..။
“ က်ေနာ္ဒီကနဲ႔တေနရာမွာ ဆံုဘူးတယ္ထင္လို႔..”
ဘလိုင္းၾကီး ၀င္ေရာတာ ပါလား..။
မိုးဆမ္း ဘာမွမေၿပာဘဲ သူ႔ကိုဘဲ ၾကည္႔ေနလိုက္မိတဲ႔အခ်ိန္သူက “ ဟုတ္တယ္.. ကိုမူဆာတို႔ဒင္နာပါတီမွာ....
ကိုမူဆာ ေမြးေန႔ေလ.... ေသခ်ာပါတယ္... မွတ္မိလား...” လို႔ထပ္ေၿပာလိုက္ေတာ႔ မိုးဆမ္းလဲ သူေၿပာတဲ႔ပြဲကို
ေနဒြန္းန ဲ႔သ ြားခ ဲ႔တာ အမွတ္ရလိုက္သည္။ သူနဲ႔ဆံုသလားေတာ႔မိုးဆမ္း မမွတ္မိဘူး ။
“ ေအာ္..ဟုတ္တယ္.. ကိုမူဆာရဲ႕ ဘတ္ေဒးပါတီသ ြားတာေတာ႔က်မ မွတ္မိတယ္ ..”
“ က်ေနာ္ကေတာ႔ေသေသခ်ာခ်ာ႔ကိုမွတ္မိေနတာ... .က်ေနာ္႔နံမည္က “ စိုင္းမိုးေကာင္း ”ပါ... က်ေနာ္က ပင္လယ္စာ
( ဆီးဖု ) ေတြ ၿဖန္႔ခ်ီတဲ႔အလုပ္လုပ္ပါတယ္...”
“ ဟုတ္..က်မနံမည္က မိုးဆမ္း ပါ ..အဟင္း.. က်မကေတာ႔လတ္တေလာ အလုပ္မလုပ္ဘူး... စိတ္ေလၿပီး
ေလ်ာက္လိမ္႔ေနတယ္...”
“ မိုးဆမ္း က ရယ္စရာ ေၿပာတတ္တယ္ေနာ္.. အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေလ်ာက္လိမ္႔ႏိုင္တာ ေကာင္းတာေပါ႔ဗ်ာ..အဟဲ..
က်ေနာ္လ ဲ အဲလိုဘ၀မ်ိဳး ေရာက္ခ်င္လိုက္တာ..”
“ မိုးဆမ္းက တကယ္ေၿပာေနတာ...အခု ဒီဆိုင္ကိုလာတာလဲ အလုပ္ေလးမ်ား ရမလား ဆိုၿပီး ေဘာစိတေယာက္နဲ႔
လာေတြ႔တာ...”
“ မိုးဆမ္းက တကယ္အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနတာလား....”
“ ဒါေပါ႔ရွင္..မိုးဆမ္း မေနာက္ပါဘူး..အတည္ေၿပာေနတာ...”
“ အလုပ္လိုခ်င္ရင္က်ေနာ္ေပးႏိုင္ပါတယ္.... ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳး မိုးဆမ္းက ရွာေနတာလဲဟင္..”
ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီစိုင္းမိုးေကာင္း ဆိုတ ဲ႔လူမွာထားတ ဲ႔အစားအေသာက္ေတြ ေရာက္လာသည္။ စိုင္းမိုးေကာင္းက “
က်ေနာ္ဒီစားပ ြဲမွာဘဲ စားလိုက္လို႔ရမလား..” လို႔ေမးသည္။
တကယ္ေတာ႔မိုးဆမ္း က ၿမဇင္သြယ္အလာကိုေစာင္႔ေနတာ ..။ သူမိုးဆမ္း စားပ ြ ဲမွာ အတူတူလာထိုင္စားတာကို
သေဘာမက်လွဘူး..။ ဒါေပမယ္႔သူ႔ကို မၿငင္းလိုက္ခ်င္တာနဲ႔ “ ရပါတယ္..စားပါ..” လို႔ၿပန္ေၿဖလိုက္တယ္ ..။
သူက “ မိုးဆမ္းေရာ တခုခု စားပါလား..က်ေနာ္ေက ြ်းပါရေစ...” လို႔ေၿပာတယ္ ..။
“ မိုးဆမ္း မစားေသးပါဘူး.. ေစာေစာက ေၿပာတ ဲ႔ေဘာစိကို ေစာင္႔ေနတာပါ..”
စိုင္းမိုးေကာင္းကိုေတာ႔သူ႔ပံုပန္းန ဲ႔၀တ္တာစားတာေတြ ေတ ြ႔တာန ဲ႔တင္မိုးဆမ္း အထင္ၾကီးသ ြားသည္။ လတ္တေလာ
ေရခမ္းေနတဲ႔အခ်ိန္ေဘာစိေတြကိုခ်ိတ္ထားတာ မမွားဘူးလို႔စိတ္ထ ဲ ေတြးလိုက္တယ္ ..။
သူစားၿပီးသြားတဲ႔အထိၿမဇင္သြယ္ေရာက္မလာဘူး ..။ ၿမဇင္သြယ္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ရွိေပမယ္႔ၿမဇင္သြယ္လို
သူေဌးမတေယာက္ကိုသူဖုန္း ခဏခဏ အလကားေနရင္းမေခၚခ်င္ဘူး ..။ လမ္းေတြက ေနရာတကာ
ပိတ္က်ပ္ေနတာမို႔သူေနာက္က်တာဘဲ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ဆက္ေစာင္႔ေနလိုက္တယ္ ..။
တစ္တစ္..တစ္တစ္...နဲ႔မိုးဆမ္း ဖုန္းေလး ၿမည္လာတယ္ ...။
အို..ၿမဇင္သြယ္ေခၚတာ ...။
ဟူး...သူေက်ာက္ကနု္းဖက္ေရာက္ေနလို႔ကားေတ ြကလ ဲ ပိတ္ဆို႔ေနတာေၾကာင္႔မလာၿဖစ္ေတာ႔ဘူး.. ေနာက္မွ
ဆံုၾကတာေပါ႔လို႔ေခၚေၿပာတာ ၿဖစ္ေနတယ္ ...။
စိတ္ပ်က္သြားတ ဲ႔ပံုကိုစိုင္းမိုးေကာင္းက အက ဲခတ္ေနၿပီး သူ႔ဗစ္ဇစ္တင္းကပ္ ( လိပ္စာန ဲ႔ဖုန္းနံပါတ္ကပ္ၿပား )ေလး
ထုတ္ေပးတယ္ ..။
“ မိုးဆမ္း အတြက္ဆိုအခ်ိန္မေရြး တခုခုစီစဥ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။။ က်ေနာ္လုပ္ေနတဲ႔လုပ္ငန္းေတြက အမ်ားၾကီး
ရွိတာမို႔တခုမဟုတ္တခုမိုးဆမ္း ၀င္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္....”
အမေလး..ေယာက်္ားေတြမ်ား.. ေခ်ာေခ်ာလွလွ မိန္းမေတ ြကိုဆိုရင္ေနာက္ေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ ဘာမွ
မသိဘဲန ဲ႔ေတာင္အလုပ္က ခ်က္ခ်င္း ခန္႔ခ်င္ေနၾကပါလား ဆိုၿပီး မိုးဆမ္း စိတ္ထဲမွာ က်ိတ္ၿပံုးလိုက္မိတယ္ ..။
စိုင္းမိုးေကာင္း က မိုးဆမ္းကိုသြားခ်င္တ ဲ႔ေနရာ သူလိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ေၿပာတယ္။
သူ႔ရဲ႕ ကားကို ေတြ႔ေတာ႔မိုးဆမ္း သိလိုက္တယ္။ သူဟာ ခပ္ၿမင္႔ၿမင္႔ေဘာစိတေယာက္ဆိုတာ ။ ေလေအးစက္
ဖြင္႔ထားတ ဲ႔ကက္ဒိလက္ကားနက္ၾကီး နဲ႔စီးနင္းလိုက္ပါသြားရတဲ႔မိုးဆမ္း လ ဲ ဒီစိုင္းမိုးေကာင္း ကိုခ်ိတ္ထားဖို႔
ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ လမ္းေတြမွာ ကားေတြ ပိတ္ဆို႔ေနတာက မိုးဆမ္းနဲ႔စိုင္းမိုးေကာင္းကို ပိုၿပီး
ရင္းႏွိးသြားေစသလိုဘဲ ။ ကားတန္းၾကီးထ ဲ
တလိမ္႔လိမ္႔တိုးေမာင္းေနရင္း စကားလက္ဆံုက်ရလို႔ ..။
ခုပဲေတြ႔ခုပဲ ရိပ္လို႔မၿဖစ္ေသးတာေၾကာင္႔စိုင္းမိုးေကာင္းကို ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔ခဏ လွန္ထားလိုက္မည္လို႔မိုးဆမ္း
ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ အလုပ္မရေသးခင္ေတာ႔ဘာဘူ႔ဆီဘဲ ေင ြသြားဆြ ဲမည္လို႔ေတြးမိတယ္ ။ ဘာဘူ႔ဆီမွာ
ကိုကိုေမာင္႔ရဲ႕ ေင ြေတြ ရွိေနအံုးမွာပါဘဲ ..။
စိုင္းမိုးေကာင္းကိုမဂိုလမ္းထိပ္မွာဘဲ ရပ္ေပးခိုင္းလိုက္ၿပီး မိုးဆမ္း ဆင္းလိုက္တယ္။ ဘာဘူ႔တိုက္ခန္းေပၚကို
တက္ခဲ႔တယ္။ ဓါတ္ေလွခါး မရွိတ ဲ႔ေရွးေဟာင္း တိုက္အိုၾကီးမို႔အေပၚထပ္ဘာဘူ႔အခန္းလဲ ေရာက္ေရာ မိုးဆမ္း
ေတာ္ေတာ္ေမာဟိုက္သြားတယ္။
ဘာဘူ႔တိုက္ခန္းကိုေနဒြန္းဆီက ထြက္လာၿပီးေနာက္မိုးဆမ္း ခဏ ခဏ ေရာက္သည္။ ေရာက္ခဲ႔သည္။
ဘာဘူ႔ဆီမွာ လက္၀ါးလာၿဖန္႔ခဲ႔သည္။ ဘာဘူက မိုးဆမ္း လိုသမွ် ေငြေတြကိုမဆိုင္းမတြ ထုတ္ေပးခ ဲ႔သည္။
ကိုကိုေမာင္႔စာရင္း ကေန မိုးဆမ္း ထုတ္ေနတာ ။ ကိုကိုေမာင္က ေထာင္ထ ဲကေန မိုးဆမ္းဆီကို စာတေစာင္ပို႔ၿပီး
ဘာလုိလိုဘာဘူ႔ဆီက ေတာင္းဖို႔ေၿပာခဲ႔လို႔မိုးဆမ္း လည္း ေနဒြန္းန ဲ႔အတူတူေနေနတံုးက မလိုအပ္ေပမယ္႔
ေနဒြန္းဆီက ထြက္ခဲ႔ၿပီးေနာက္ေတာ႔လိုအပ္လို႔ဘာဘူ႔ဆီက ေင ြလာလာဆြ ဲခ ဲ႔သည္။
ဘာဘူသည္အသားၿဖဴေဖ ြးၿပီး အရပ္ၿမင္႔ၿမင္႔ရုပ္သန္႔တဲ႔မဂိုကုလား တေယာက္ၿဖစ္သည္။
မိုးဆမ္း တံခါးက ခလုပ္အၿဖဴေလးကို ဖိႏွိပ္လိုက္သည္။
တင္..ေတာင္ ....။
တံခါးပြင္႔လာသည္။
ခပ္၀၀ အီႏၵိယ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတေယာက္က ဖြင္႔ေပးတာ ..။
“ ဘာဘူရွိလား ...”
“ ရွိတယ္....ခဏေစာင္႔..”
မိန္းမၾကီး က မိုးဆမ္းကိုအိမ္ေရွ႔ခန္းက ဆိုဖာမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး အတြင္းခန္းကို၀င္သ ြားသည္။
မိုးဆမ္းလဲ ဘာဘူ႔ဆီက ဘယ္ေလာက္ေတာင္းရင္ေကာင္းမလ ဲ စဥ္းစားေနသည္။
“ မိုးဆမ္း ...”
ဘာဘူထြက္လာသည္။ ခါတိုင္းလိုဘဲ ဘာဘူသည္ၿပံဳးရယ္လ်က္ ..။
“ ဘာဘူ ..မိုးဆမ္း လာရၿပန္ၿပီ ...” မိုးဆမ္းက ေၿခာက္ကပ္ကပ္ရယ္လိုက္ရင္း ေၿပာလိုက္သည္။ ဘာဘူက “
ဘာလ ဲ... ထံုးစံအတိုင္းဘဲလား ....” လို႔ေမးသည္။
“ ဟုတ္တယ္.. ဘာဘူ. .ေငြလိုၿပန္ၿပီ .....”
“ ခက္တယ္...မိုးဆမ္း ...ေၿပာရမွာေတာ႔ခက္တယ္...”
“ ဘာ...ဘာၿဖစ္လို႔လဲဟင္....ဘာဘူ...”
“ ကိုကိုေမာင္ရဲ႕ ေငြ က်ေနာ္႔လက္ထဲမွာ မက်န္သေလာက္ၿဖစ္ေနလို႔..”
“ ရွင္ ..”
တံခါးဖြင္႔ေပးတဲ႔မိန္းမ၀၀ၾကီး အတ ြင္းခန္းက ထြက္လာသည္။
“ က်မ ၿပန္ေတာ႔မယ္.. ဆရာ....”
“ ေကာင္းၿပီ ..ခါလာ.. .မနက္ဖန္လာဖို႔မလိုဘူး ....”
“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဆရာ..”
မိန္းမၾကီး တံခါးက ထြက္သြားေတာ႔ဘာဘူက တံခါးကို ၿပန္ပိတ္လိုက္သည္။
မိုးဆမ္း ဘာဘူေစာေစာက ေၿပာတာကိုမယံုႏိုင္ေအာင္ဘဲ ။ ကိုကိုေမာင္႔ေငြ မရွိေတာ႔ဘူး ဆိုတာ ..။ ၿဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလား
။ ကိုကိုေမာင္လိုလူမွာ ေင ြ မရွိေတာ႔ဘူး ဆိုတာ ..။
“ ဘာဘူ ..မိုးဆမ္း တကယ္႔ကိုလိုေနလို႔ပါ.. ၾကည္႔က်က္လုပ္ေပးပါအံုး ....”
“ အင္း...က်ေနာ္လဲ လုပ္ေပးခ်င္တာဘ ဲ မိုးဆမ္းရယ္.. ကဲ..လာလာ.. က်ေနာ္႔ရံုးခန္းမွာ ေအးေအးေဆးေဆး သြား
ေၿပာၾကရေအာင္ ....”
ဘာဘူက အတ ြင္းခန္းကိုမိုးဆမ္းကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားပါသည္။ ဘာဘူ႔ရံုးခန္းကိုမိုးဆမ္း အရင္တေခါက္ကလဲ
ေရာက္ဖူးသည္။ ေင ြလာယူေတာ႔ေင ြကမာဏက မ်ားလို႔ဘာဘူက အတြင္းခန္းမွာ ေပးသည္။
ဘာဘူ႔ရံုးခန္းေလးက က်ဥ္းေပမယ္႔အရမ္းသားနားသည္။ သန္႔ရွင္းသည္။ ေလေအးစက္ ( အဲကြန္း ) နဲ႔ ..။ “
ထိုင္ပါ..မိုးဆမ္း ....တခုခုေသာက္အံုး ...”
“ ေတာ္ၿပီ..ဘာဘူ..ေစာေစာကဘ ဲ ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္လာတယ္ ...”
“ လုပ္ပါ..အရည္တခြက္န ဲ႔ဘာမွမထူးပါဘူး..”
ဘာဘူက ေရခ ဲေသတၱာေလးဖ ြင္႔ၿပီး အခ်ိဳရည္ပုလင္းတပုလင္းကိုထုတ္ေပးသည္။
“ မိုးဆမ္း ေရ..တကယ္ပါ...ဒီတခါ မလုပ္ေပးႏိုင္တာ စိတ္မရွိနဲ႔....”
“ ခက္တာဘ ဲ ဘာဘူရယ္....မိုးဆမ္းလ ဲ ၾကံရာ မရေတာ႔ဘူး..လတ္တေလာ ေနေနတဲ႔မိုးဆမ္းရဲ႕ ကာစင္အိမ္ကေန
တေနရာရာကို ေၿပာင္းရမွာမို႔ပါ ...ဘာဘူ႔ေငြဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ခဏ ေခ်းထားပါလား..ေနာက္ေတာ႔ကိုကိုေမာင္
ထြက္လာတဲ႔အခါ သူ႔ကို ၿပန္ဆပ္ခိုင္းမယ္ ...”
ဘာဘူက အခ်ိဳရည္ပုလင္းကိုေမာ႔ေသာက္ရင္း..“ မိုးဆမ္းေရ....က်ေနာ္ကူညီရင္က်ေနာ္လိုအပ္တဲ႔အခါ
က်ရင္ေကာ ကူညီမွာလားဟင္..” လို႔ေမးလိုက္သည္။ မိုးဆမ္းလည္း ဘာဘူေပးတဲ႔
အခ်ိဳရည္ပုလင္းကိုေမာ႔ေသာက္ရင္း..“ အိုး..ဘာဘူရယ္..အခ်င္းခ်င္းေတ ြဘ ဲ..ေၿပာေနစရာ မလိုပါဘူး.. ကူမွာေပါ႔...
အၿပန္အလွန္ေပါ႔.. ဟင္းဟင္း...” လို႔ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္။ ကိုကိုေမာင္႔အားကိုးနဲ႔ပါ ..။ ကိုကိုေမာင္
ၿပန္ထြက္လာၿပီးရင္ဘာဘူ႔ကို ၿပန္ေပးဆပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္လား..။ ဘာဘူေငြလိုတဲ႔အခါေတြ ရွိလာရင္လဲ
ကိုကိုေမာင္က ကူညီႏို္ငမွာ အေသအခ်ာပါဘဲေလ ..။
“ တကယ္လားဟင္..မိုးဆမ္း ..”
ဘာဘူက မိုးဆမ္း လက္ကေလးကိုဖမ္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေမးသည္။
“ တကယ္ေပါ႔ဘာဘူရယ္.. ဘာဘူနဲ႔မိုးဆမ္းတို႔က အခ်င္းခ်င္းေတြဘဲေလ ..”
မိုးဆမ္းလည္း ေင ြရခ်င္ေဇာနဲ႔ဘာဘူ႔ကိုအၿပတ္ဖါးရမည္ဆိုၿပီး သူက လက္လာကိုင္သည္ကိုအမွဳမထားတဲ႔အၿပင္
သူ႔လက္ကိုပါ ၿပန္ကိုင္လိုက္သည္။
“ မိုးဆမ္း က ေင ြ ဘယ္ေလာက္လိုလို႔လဲဟင္..”
“ အိမ္ခန္းတခန္း ငွားဖို႔နဲ႔ကိုကိုေမာင္ထြက္လာတဲ႔အထိစားဖို႔....”
“ ကိုကိုေမာင္႔ေငြ မရွိေပမယ္႔က်ေနာ္ဘဲ ၾကည္႔လုပ္ေပးရမွာေပါ႔ေလ ..ဟင္း ...ဒီလူနဲ႔ဒီလူဆိုေတာ႔...” လို႔
ေၿပာလိုက္တဲ႔ဘာဘူသည္မိုးဆမ္း လက္ကိုမလႊတ္ေပးေသးဘူး ။ မိုးဆမ္း နဲ႔ဘာဘူနီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနၾကသည္။
ရံုးခန္းေလးထ ဲမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲဘဲ ..။
ထူးဆန္းတာက မိုးဆမ္းရဲ႕ စိတ္ေတြ တမ်ိဳးၿဖစ္လာတာ ..။ ရင္ေမာသလိုလိုရင္တုန္သလိုလို ..။ ဘာဘူရဲ႕
အခ်ိဳရည္ကိုတကြပ္ကြပ္နဲ႔ေမာ႔ေသာက္လိုက္မိသည္။ ရင္ပူတာမ်ား ေလ်ာ႔သြားမလား ဆိုၿပီး ..။
“ လာ..မိုးဆမ္း...အထ ဲသြားရေအာင္ ...”
“ ရွင္...”
“ ေငြ သြားယူမယ္ေလ.. အထဲမွာ...”
မိုးဆမ္းရဲ႕ လက္ကိုဆြဲၿပီး ဘာဘူက ကန္႔လန္႔ကာေလး ကာထားတဲ႔အခန္းထ ဲကို၀င္လိုက္သည္။ လိုတဲ႔ေင ြ
ရေတာ႔မယ္ဆိုၿပီး ၀မ္းသာလံုး ဆို႔သ ြားရင္း သူေခၚရာကိုလိုက္သြားလိုက္သည္။
အို ...။
အထ ဲမွာက ကုတင္တလံုး ဘဲ ရွိေနသည္။
“ ထိုင္.. မိုးဆမ္း ..”
သူနဲ႔အတူကုတင္ေပၚမွာ မိုးဆမ္း ထိုင္လိုက္ရသည္။ ရင္ေတြ တအား ခံုေနသည္။ မိုးဆမ္း စိတ္ေတြ
ထလာရြလာသလိုဘဲ ။ ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ထူေဖါင္းလာသလိုလို.. ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ က တင္းမာ
ေထာင္ၾကြလာသလိုလို ..။ အဆိုးဆံုးတခုက မိုးဆမ္း ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္က တအား ယားလာတာ ..။
ခံခ်င္စိတ္...ေယာက်္ားရဲ႕ လုပ္တာကို...( လိုးတာကို ) ခံခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာတာ . . . ။
“ မိုးဆမ္း ...”
“ ဟင္..ဘာဘူ...”
“ က်ေနာ္လိုခ်င္တာေတြ ေပးမယ္မဟုတ္လားဟင္..”
“ အင္..ဘာ...ဘာ လိုခ်င္တာလဲဟင္..” လို႔မိုးဆမ္း သူ႔ကို ၿပန္ေမးလုိက္ေပမယ္႔သူဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ မိုးဆမ္း
သိေနသည္။ သူ..သူ...မိုးဆမ္းကိုလိုးခ်င္ေနတာ ...။
ဘာဘူက ပါးစပ္က ဘာမွထပ္မေၿပာေတာ႔ ..။
မိုးဆမ္းကိုတအားဆြ ဲလွဲခ်ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းစုတ္ေတာ႔တာဘဲ ။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူအိအိေတြကို
သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းၾကီးန ဲ႔စုတ္သည္။ သူ႔လ်ာၾကီးက မိုးဆမ္း ပါးစပ္ထ ဲကိုထိုးေမႊလာသည္။
မိုးဆမ္းလည္း သူ႔ကိုတုန္႔ၿပန္မိသည္။ မိုးဆမ္း စိတ္ေတြ အရမ္း ထၾကြေနသည္။ ဘာဘူက မိုးဆမ္း အ၀တ္ေတြကို
ခ ြ်တ္ဖို႔ၾကိဳးစားေတာ႔မိုးဆမ္းလ ဲ သူ႔အလိုက် ကူညီၿပီး ခ ြ်တ္ေပးလိုက္သည္။
ဘာဘူေရာ မိုးဆမ္းေရာ ကိုယ္လံုးတီးေတြ နဲ႔တအား နမ္းစုတ္ပြတ္သပ္ေနၾကၿပီ။ ဘာဘူသည္အ၀တ္မပါဘ ဲ
အရမ္းေဟာ႔သည္လို႔မိုးဆမ္း ထင္သည္။ ဘာဘူ႔ေပါင္ၾကားက လီးတန္ၾကီးက မိုးဆမ္း ၾကံဳဘူးတဲ႔ေယာက်္ားေတြ
ထဲမွာ အထူးၿခားဆံုးဘဲ ..။
လံုးပတ္တုတ္ၿပီး ရွည္လဲ ရွည္တဲ႔သူ႔လီးၾကီးကို ၿမင္တာန ဲ႔အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းသိမ္းလို႔မရေအာင္ပါဘဲ...။
ဘာဘူကလည္း ဘယ္တံုးကထ ဲက ထန္ေနသလဲ မသိဘူး ။ မိုးဆမ္း ႏို႔ေတြကိုတအား ဆုပ္နယ္.. ပါးစပ္န ဲ႔
စုပ္စို႔...ေနသည္။ မိုးဆမ္းလည္း ဘာဘူ႔လီးၾကီးကိုတပ္မက္စြာနဲ႔ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္တိုက္ေနမိသည္။
“ မိုးဆမ္း.... အရမ္း မိုက္တယ္ကြာ....”
“ ၾကိဳက္လား... ဘာဘူ...”
“ ၾကိဳက္တယ္..... မိုးဆမ္းကိုလိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ...”
“ ဟင္း..အခုလိုးရၿပီမဟုတ္လား.. ဘာဘူ..... လိုးေလ.... ေကာင္းေကာင္းလိုးေပး...”
“ ေစာက္ဖုတ္ယက္အံုးမယ္.....စိတ္မွန္နဲ႔စိတ္ကူးထဲမွာ မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္ကိုယက္ေနတာ ၾကာၿပီ ...”
ဘာဘူသည္မိုးဆမ္း ေပါင္တန္ေတြကို ၿဖဲကားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကိုတအား ယက္ပါေတာ႔သည္။
“ အား...အား...အား....ဘာဘူ...ဘာဘူရယ....... ္ အို......အို.....အို.....”
ဘာဘူသည္ၿခံထဲမွာ ေလွာင္ခ်ဳပ္ထားရာက လြတ္ထြက္လာတဲ႔ႏြားသိုးတေကာင္လိုဘဲ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ အဖုတ္ကို
အငမ္းမရ ယက္ေလၿပီ။
ဘာဘူရဲ႕ လ်ာၾကမ္းၾကီးသည္အၿပားလိုက္ၾကီး မိုးဆမ္းရ ဲ႕ အဖုတ္အက ြ ဲေၾကာင္းကို ေအာက္ကေန အထက္
ပင္႔ပင္႔ေကာ္တင္ယက္ေပးေနေတာ႔မိုးဆမ္းရဲ႕ ထူအမ္းအမ္း အဖုတ္ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြတင္သာမက
ထိပ္နားက ေထာင္ထေနတဲ႔အစိေလးကိုပါ ထိထိမိမိယက္မိေနေတာ႔မိုးဆမ္း ထြန္႔ထြန္႔လူးေနရေအာင္
ကာမအရသာထူးေတြ ရရွိေနရသည္။ ၿပ ြတ္ၿပတ္ပလပ္ဆိုတဲ႔အသံမ်ိဳးစံုထြက္ေပၚေနသည္။ မိုးဆမ္းရဲ႕
ဖင္တုန္းၾကီးေတြေအာက္ကိုလက္ထိုးသြင္းၿပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ညွစ္ထားၿပီး အပီအၿပင္ယက္တာ ...။
ဘာဘူသည္မိုးဆမ္းကိုကူညီမစဖို႔အနီးကပ္ခဏခဏ ေတြ႔ေတြ႔ေနရေသာ အခါ ၿဖဴေဖြး ေတာင္႔တင္း စိုေၿပ လြန္းတဲ႔
မိုးဆမ္းကိုစိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္မိေနခဲ႔ရသည္။ ကိုကိုေမာင္သည္သူ႔ရဲ႕ ဆရာသမား လ ဲ ၿဖစ္အေပါင္းအသင္း လဲ
ၿဖစ္သည္။ ကိုကိုေမာင္႔ကိုသစၥာမဲ႔စည္းေဖါက္တာ မလုပ္ခ်င္လို႔စိတ္ေတြ ထိန္းထားေနခ ဲ႔တာ ၾကာၿပီ။ အခုေတာ႔
လြတ္ထြက္သ ြားၿပီး မိုးဆမ္းကိုစိတ္ရွိလက္ရွိမွဳတ္မိေနၿပီ။
မိုးဆမ္းကလည္း ေနဒြန္းဆီက ထြက္လာခဲ႔ၿပီး လိင္မဆက္ဆံတာ ၾကာေနၿပီ။ ဘာဘူက လိင္စိတ္ၾကြေဆး ခပ္ထားတဲ႔
အခ်ိဳရည္ပုလင္းကိုတိုက္လိုက္ေတာ႔မိုးဆမ္း စိတ္ေတြ ထၾကြလာမိရၿပီး ဘာဘူကို မၿငင္းဆန္ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ
လက္ခံမိသြားရၿပီ။ ဘာဘူ႔ေခါင္းက လိန္ေကာက္မဲနက္တဲ႔ဆံပင္ေတြကိုမိုးဆမ္း တအား ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမဖက္ကို
ဆြဲယူကပ္မိေနသည္။
ဘာဘူ႔လ်ာၾကီးကလည္း မိုးဆမ္း အဖုတ္အတြင္းထဲကိုအတင္း တိုး၀င္ဖို႔ၾကိဳးစားေနသည္။တဖ ြီးဖီြး တၿပတ္ၿပတ္
ယက္ေနရာက မိုးဆမ္းရဲ႕ ေကာ႔တင္းဆူၿဖိဳးတဲ႔ႏို႔ၾကီးေတ ြကိုသတိရသြားၿပီး လ်ာန ဲ႔ယက္ေနစဥ္မွာ လက္တဖက္
ဆန္ကတန္းၿပီး ႏို႔တလံုးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ တင္းမာဆဲ ႏူးညံ႔လွတဲ႔ႏို႔ၾကီးကိုဆုပ္ကိုင္မိေတာ႔ဘာဘူ႔စိတ္ေတြ
ပိုၿပီး ၾကြထလာရသည္။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ညည္းၿငဴသံေတြလည္း ပိုက်ယ္ေလာင္လာသည္။ အဖုတ္ထဲကလဲ တအား ယား တက္လာလို႔ဘာဘူ႔လ်ာ
အစား တုတ္တင္း မာေက်ာလြန္းေနတဲ႔ဘာဘူ႔လီးၾကီးကိုထိုးသြင္းထည္႔တာကိုခံခ်င္လာသည္။
“ ဘာဘူ..ဘာဘူ...ေတာ္ေတာ္႔...ေတာ္ၿပီ.....လိုးခ်င္တယ္ဆို ...”
ဘာဘူလဲ ဘာဂ်ာအမွဳတ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းေထာင္ၾကည္႔လိုက္သည္။
“ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ...ဘာဘူရယ္..လိုးပါေတာ႔ဆို ...”
အရည္ေတြ ေပပြေနတံ႔ဘာဘူ႔မ်က္ႏွာၾကီးက လိုးပါေတာ႔လို႔မိုးဆမ္းက ေၿပာလိုက္ေသာအခါ တအားကို
၀င္းလက္သြားသည္။ မိုးဆမ္း ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာ ၀င္ယူေတာ႔တာဘဲ ..။
အရည္ေတြ စိုေပရႊဲေနတဲ႔မို႔ေဖါင္းေနတဲ႔မိုးဆမ္းရ ဲ႕ အဖုတ္ၾကီးကိုငံု႔ၾကည္႔ရင္း သူ႔လိင္တန္ၾကီးကိုေတ႔လိုက္သည္။
“ ဟင္း..အၾကီးၾကီးဘဲ ...”
အဖုတ္၀ကိုလာေတ႔ၿပီး ထိုးသြင္းဖို႔လုပ္လိုက္တဲ႔ဘာဘူရဲ႕ ဒစ္လံုးအထစ္ၾကီးကို ၾကည္႔ၿပီး ၾကက္သီးေတြ
ထသြားရသည္။ ဘာဘူရဲ႕ လီးက ၾကံုဖူးတဲ႔ကိုကိုေမာင္ထက္.. ေနဒ ြန္းထက္ၾကီးေနတာ ကိုမိုးဆမ္း အံ႔ၾသစ ြာ
ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ဘာဘူက လက္တဖက္နဲ႔သူ႔လီးကိုအရင္းပိုင္းက ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အဖုတ္အကြ ဲေၾကာင္းကို
အစုန္အဆန္အရင္ပြတ္တိုက္လိုက္သည္။
မိုးဆမ္းရဲ႕ အဖုတ္က အရည္ေတြ သူ႔ဒစ္လံုးၾကီးမွာ ေပလူးစိုသြားတာကိုေက်နပ္စြာ ၿပံဳးလိုက္သည္။ မိုးဆမ္းလဲ
အဖုတ္အကြဲေၾကာင္း တေလ်ာက္ပြတ္တိုက္တာကို ခံလိုက္ရလို႔အသဲတယားယား ၿဖစ္သြားရၿပီး မ်က္လံုးေလး
ေမွးစင္းၿပီး လီးၾကီး အဖုတ္ထဲ ၀င္လာမည္ကိုရင္ခံုစြာနဲ႔ေစာင္႔ဆိုင္းေနသည္။
ဘာဘူ႔အဖို႔လဲ မိုးဆမ္းနဲ႔ကိုကိုေမာင္စတြ ဲကထဲက မိုးဆမ္း ဖင္ၾကီးေတြ တုန္ုတုန္တုန္တုန္နဲ႔လမ္းေလ်ာက္သ ြားရင္
အေနာက္ကေန ေငးေမာၿပီး တဏွာၾကြေနခ ဲ႔ရၿပီး အခုလိုလိုးခ ြင္႔ရလိမ္႔မည္လို႔မထင္မွတ္ခဲ႔ဘူး ။ အခုေတာ႔
စားရကံၾကံဳ ၿပီ။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းအိအိၾကီးထ ဲကိုသူ႔လီးၾကီး ဖိသ ြင္းထည္႔လိုက္ပါၿပီ။
“ အိ...ဟင္႔........အင္း......”
အတ ြင္းသား ႏုႏုေတြထဲ လီးထိပ္ဒစ္ၾကီး တိုး၀င္လာသည္။
“ အ....အ......ဘာဘူ...ေၿဖးေၿဖး ...ေၿဖးေၿဖးကြာ..ဟင္႔ဟင္႔..”
ဘာဘူသည္ႏို႔ၾကီးတလံုးကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္ကာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ငံုကာ စို႔လိုက္ရင္း လီးကိုထပ္ဖိသ ြင္းသည္။
မိုးဆမ္း တဏွာၾကြလို႔ထြက္တ ဲ႔အရည္ေတြေရာ ေစာေစာက ဘာဘူဘာဂ်ာမွဳတ္လို႔ထြက္တဲ႔သေရေတြေရာေၾကာင္႔
မိုးဆမ္းရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ေတြ တအား ရႊဲစိုေနေတာ႔ထင္သေလာက္မခဲယဥ္းလွ။ စီးစီးပိုင္ပိုင္တထစ္ခ်င္း
အတ ြင္းထဲကို၀င္သြားသည္။
မိုးဆမ္းလည္း ဘာဘူ႔လည္ပင္းကိုလွမ္းဆြ ဲႏွိမ္႔လိုက္ၿပီး ဘာဘူ႔ႏွဳတ္ခမ္းေတြကိုသူမက စၿပီး ဆြ ဲစုတ္ပစ္လိုက္သည္။
ဘာဘူ႔လီးၾကီးက ေၿဖးေၿဖးခ်င္း ၀င္လိုက္ထ ြက္လိုက္န ဲ႔ကာမခရီးတခုကိုအစၿပဳေနၿပီ ...။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ဖင္ၾကီးေတ ြလဲ အၿငိမ္မေနေတာ႔ဘ ဲ လွဳပ္လာသည္။ ေကာ႔ေကာ႔ပင္႔လာသည္။
“ အင္ဟင္ ....ေကာင္းတယ္.ဘာဘူ...ထည္႔ထည္႔...လိုး...လိုး......အား....အင္း.....ေကာင္းတယ္ .....”
ဘာဘူလဲ ေပါင္တန္ၿဖဴၿဖဴ လွလွေတြကိုဆြ ဲေၿမွာက္ၿပီး ၾကံဳးလိုးေလသည္။
ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္အသံေတြ ဆူညံသြားသည္။ မိုးဆမ္း ေအာ္ညည္းသံေတ ြေရာဘဲ ။
ဘာဘူက လိုးႏိုင္သလိုမိုးဆမ္းကလည္း ခံႏိုင္သည္။
ဘာဘူ႔အေနန ဲ႔မိန္းမေတြ အမ်ားၾကီးကိုလိုးခဲ႔ဘူးသူၿဖစ္ေပမယ္႔မိုးဆမ္းလိုရုပ္လဲလွကိုယ္လံုးလည္း လွတဲ႔ “
ရွယ္”ေလးကိုလိုးရေတာ႔တကယ္႔ကိုႏြားသိုးၾကိဳးၿပတ္ဘ ဲ ။ မိုးဆမ္း ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး
အားန ဲ႔မာန္နဲ႔ဒလစပ္လိုးထည္႔တာန ဲ႔တင္အားမရဘဲ မိုးဆမ္းကိုေလးဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပန္သည္။ မိုးဆမ္းလဲ
ဘာဘူ႔ဆီက ပိုက္ဆံရမယ္႔အၿပင္ဘာဘူ႔လီးကိုလဲ ၾကိဳက္.. ဘာဘူလိုးေပးတာကိုလ ဲ ၾကိဳက္လွတာေၾကာင္႔ဘာဘူ
ခိုင္းသလိုဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ဖင္ၾကီးေတ ြက ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္လိုက္ေတာ႔ပိုၿပီး ၾကီးထယ္သြားသလိုဘဲလို႔ဘာဘူထင္သည္။
ၿဖဴေဖြးတဲ႔ဖင္တုန္းၾကီးေတြ ၾကားက နီညိဳညိုစအိုေပါက္ေလးနဲ႔အဖုတ္အက ြ ဲေၾကာင္း ညိဳညိဳၾကီးကို ၿမင္ေနရတာကိုက
ပိုၿပီး စိတ္ေတြကိုဆူၾကြေဖါက္ၿပန္ေစသည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ႏွဳတ္ခမ္းထူထူၾကီးေတြ နဲ႔အရည္ေတြ စိုေၿပာင္
၀င္းလက္ေနသည္။
ဖင္တုန္းၾကီးေတြကိုလက္နဲ႔ဆြဲၿဖဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုသူ႔လီးတန္ၾကီး ဖိသြင္းလိုက္တဲ႔အခ်ိန္ဘာဘူသည္
စအိုေပါက္ေလးကို ၾကည္႔ၿပီး မိုးဆမ္းကို ရတံုးရခိုက္ဖင္ကိုပါ လိုးလိုက္ရင္ေကာင္းမည္လို႔အၾကံေပၚလာသည္။
အရင္ဆံုး ေစာက္ဖုတ္ကိုတ၀လိုးအံုးမည္လို႔ဆံုးၿဖတ္ရင္း သူ႔လီးတုတ္တုတ္ၾကီးကိုေစာက္ဖုတ္ထဲကို
ထိုးသြင္းထည္႔လိုက္သည္။ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း စီးစီးၾကီး ၀င္သ ြားတာကိုက အရသ ထူးေနသည္။
မိုးဆမ္းသည္ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္နဲ႔လိုးၿပီးတာေတာင္သူမ ေစာက္ဖုတ္သည္လိုးရတာ အရသာ ထူးကဲလွသည္။
သူ႔လီးကိုတဆံုးထိုးသြင္းၿပီးခ်ိန္မွာ မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္က သူ႔လီးတန္ကိုညွစ္ထားဆုပ္ထားသလိုဘဲ
တင္းၾကပ္တ ဲ႔အရသာကိုသူခံစားမိရသည္။
“ လိုး..လိုးေလ.. ဘာဘူ..ဘာငိုက္ေနတာလဲ.. ဒီအတိုင္းၾကီးဘ ဲ စိမ္ထားေတာ႔မွာလား..”
မိုးဆမ္းက တတြတ္တြတ္နဲ႔အၿပစ္တင္သလိုေၿပာလိုက္လို႔ဘာဘူလ ဲ ေထာင္းကနဲ စိတ္ထသ ြားသည္။ စိတ္ထဲက “
လိုးမွာ.. လိုးမွာ.. တန္ေအာင္ကိုလိုးအံုးမွာ.. နင္႔ဖင္ေပါက္ကိုပါ လိုးပစ္မွာ...” လို႔ၾကံဳး၀ါးလိုက္ေလသည္။ ဒီေလာက္
လိုးခိုင္းေနတဲ႔ေကာင္မကိုေရေရလည္လည္ၾကံဳးပစ္မည္လို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။
လီးကိုတ၀က္ေလာက္ၿပန္ဆြ ဲထုတ္ၿပီး တခ်က္ႏွစ္ခ်က္အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္သည္။ မိုးဆမ္းလဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔
ဖင္ၾကီးေတြ ေ၀႔လိုက္ရမ္းလိုက္နဲ႔ၿဖစ္လာသည္။ ဘာဘူေဆာ္ၿပီ . တဖန္းဖန္းန ဲ႔ဒလစပ္လိုးေနသည္။
မိုးဆမ္းလဲ ထိမိေကာင္းလြန္းတာေၾကာင္႔ေအာက္ကေန ပင္႔ေပးရင္း သူမေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားန ဲ႔ဘာဘူ႔လီးကို
ဆြဲယုညွစ္ကစားေပးလိုက္သည္။ ဘာဘူမွာ အရသာထူးလြန္းလို႔ၾကာၾကာ မလိုးႏိုင္ဘ ဲ သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာ
ပန္းထ ြက္ကာ ၿပီးသ ြားရသည္။
“ အိုး...ဟားဟား....အား...အား... ေကာင္းလုိက္တာ မိုးဆမ္းရယ္ ......”
မိုးဆမ္းလဲ မိမိကိုကူညီမယ္႔လူမို႔အေကာင္းဆံုး ဆက္ဆံေပးလိုက္သည္။
“ ဘာဘူ...”
“ အင္..”
“ ဒီအေၾကာင္း ဘယ္သူမွမသိပါေစနဲ႔ေနာ္ ...”
“ အင္း..စိတ္ခ် ....တခုေတာ႔ရွိတယ္.....”
“ ဘာလဲ ဘာဘူ..”
“ ခုတခ်ီနဲ႔ေတာ႔မ၀ေသးဘူး ..ထပ္လိုးခ်င္ေသးတယ္...”
မိုးဆမ္းက တဟင္းဟင္း ရယ္လိုက္သည္။
“ အမေလး..ဘာဘူရယ္... အခုဘဲ လေရထြက္ၿပီး တခ်ီၿပီးေသးတယ္.. ေလာဘၾကီးေနလိုက္တာ...
ဟြန္း..ၾကာၾကာၿဖင္႔မဆြ ဲႏိုင္ဘဲနဲ႔...”
မိုးဆမ္းရဲ႕ အေၿပာက ဘာဘူ႔စိတ္ေတြကိုဆြေပးလိုက္သလိုဘဲ ။
ဒီေစာ္ကိုဖင္ခ်ေပးဖို႔လိုေနၿပီ ...။
ဘာဘူအိမ္သာထဲ ၀င္ၿပီး လီးကိုေရေဆးရင္း ေဆာင္ထားတဲ႔ေဆးကိုယူေသာက္လိုက္သည္။ ဒီေဆးက ဘာဘူ
ေသာက္ေနက် ေဆး ..။
မိုးဆမ္းသည္ဖင္ေၿပာင္ၾကီးနဲ႔တဖက္ေစာင္းကာ အိပ္ေနသည္။ ကိုကိုေမာင္ၿပန္ထြက္မလာခင္မိုးဆမ္းကို
အပီလိုးမည္လို႔ေတြးေနရင္း ေနာက္တခ်ီထပ္ဆြ ဲဖို႔သူ႔လီးကိုပြတ္သပ္ကာ ဆြသည္။
....................။....................။....................
.
.
.
ပြင္႔ ၿမန္မာ ထမင္းဆိုင္
သံလ််င္ၿမိဳ႔
ေလေအးစက္တပ္ထားၿပီး သန္႔ရွင္းလွတဲ႔ဒီထမင္းဆိုင္ကိုေႏြရ ြက္၀ါ အရမ္း သေဘာက်သ ြားသည္။
ေနဒြန္းရ ဲ႕ စတားစစ္တီး က က ြန္ဒိုန ဲ႔သိပ္မေ၀းလွတ ဲ႔ဒီၿမန္မာထမင္းဆိုင္ေလး မွာ ေနဒြန္းက ေႏြရ ြက္၀ါကို
ထမင္းေကြ်းသည္။
ငါးရံ႔အူ ...ပ ဲနဲ႔ဆိတ္သား... ဂ်ီသားဆီၿပန္... ငါးသလ ဲထိုးေၾကာ္ ..ဟင္းေတြက စံုသည္။
ဆိုင္အလုပ္သမ မိန္းကေလးမ်ားကလည္း ယဥ္ေက်းၿပီး တာ၀န္ေက်ၾကလို႔ေနဒြန္းလဲ သေဘာက်ေၾကာင္း
ေၿပာသည္။ ေႏြရြက္၀ါရဲ႕ ေစာက္ပတ္ေတြ ဖ ြာတာတာၾကီး ၿဖစ္ေနသည္။ ပူစပ္ေနသည္။ ေနဒြန္းသည္လူလို
လိုးတဲ႔ေကာင္မ်ိဳး မဟုတ္ ..။ ေခြးလိုႏြားလိုလိုးသည္လို႔ေႏ ြရြက္၀ါ စိတ္ထဲမွာ က်ိန္ဆဲေနသည္။ ေႏြရ ြက္၀ါလဲ
သူလိုးတာကို ပထမ ၾကိဳက္ေပမယ႔္တအားၾကီး ေဆာင္႔ေဆာင္႔လိုးလာေတာ႔ၾကမ္းလြန္းလို႔နာၿပီး မၾကိဳက္ေတာ႔ ..။
ထမင္းစားအၿပီး ေနဒြန္း ထညက္ခဲ ၀ါးေနသည္။
“ အကို.. ဘာေတြ စဥ္းစားေနလဲ ...”
“ အလုပ္ကိစၥပါ ...ေႏြ..”
“ ေႏြ ဘာကူေပးရအံုးမလဲဟင္....”
“ ရပါတယ္...ေႏြ မသိပါဘူး ...”
“ အကိုခိုင္းစရာ ရွိရင္ခိုင္းေနာ္.. ေႏ ြ ကူညီခ်င္တယ္ ...”
ေနဒြန္းလ ဲ စင္သီယာၿမိဳင္မရွိလို႔ခိုင္းစရာ ေစာ္မရွိဘူး ၿဖစ္ေနခ်ိန္မို႔ေႏြရြက္၀ါ ကိုတေနရာရာမွာ အသံုးခ်ရင္
ေကာင္းမလား လို႔ေတြးလိုက္မိသည္။ ဒါေပမယ္႔ေႏြရြက္၀ါက ခုမွေတြ႔ရတဲ႔အစိမ္း သက္သက္တေယာက္ ..။
အင္း..ေစာင္႔ၾကည္႔ေသးတာေပါ႔ ...။
“ အကို...”
“ ဟင္..ေႏြ..”
“ ေႏြ အိမ္ခဏ ၿပန္ခ်င္တယ္အကို.... အေဖနဲ႔ေအမ စိတ္ပူေနၾကမွာေလ....”
တကယ္ေတာ႔ေႏ ြရြက္၀ါသည္သူမကိုယ္သူမ တန္ဖိုးရွိေအာင္ေလ်ာက္ဖိန္႔ေနတာ ၿဖစ္သည္။ ဘာ မိဘမွသူမမွာ
ရွိတာ မဟုတ္ဘူး ..။
“ ၿပန္ေလ.. အကိုလိုက္ပို႔ေပးရမလား ...”
“ လမ္းထိပ္အထိေလာက္ပို႔ရင္ၿဖစ္ပါတယ္.. အိမ္ကိုေတာ႔မလိုက္န ဲ႔အံုး.... အကို.. ေနာက္မွေႏြ ေခၚသြားမယ္....”
“ အိုေက ...”
ေနဒြန္းလည္း တ၀လိုးၿပီးၿပီမို႔ေႏြရြက္၀ါ ၿပန္လ ဲ ဂရုမစိုက္ေတာ႔ပါဘူး ။
သူလည္း အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥလုပ္စရာေတြ ရွိေနေသးသည္။
ေႏြရြက္၀ါ န ဲ႔ထပ္ေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းလိုက္ၾကရင္း ေနဒ ြန္းသည္ေႏြရြက္၀ါရဲ႕ မိဘမ်ား ေနသည္ဆိုသည္႔စမ္းေခ်ာင္း မင္းလမ္း
ထိပ္မွာ ေႏ ြရြက္၀ါကိုခ်ထားခဲ႔လိုက္သည္။
တင္ကေလး လွဳပ္တုပ္တုပ္နဲ႔ေႏ ြရြက္၀ါ လမ္းထဲ ၀င္သ ြားတာကိုေနဒြန္း ခဏမွ် ၾကည္႔ေနၿပီးမွကားကို
ေမာင္းထ ြက္ခဲ႔လိုက္သည္။ မိုးဆမ္းကိုဖ်တ္ကနဲ သတိရလိုက္သည္။ ေႏ ြရြက္၀ါသည္ မိုးဆမ္းေလာက္လိုးလို႔
မေကာင္းဘူး လို႔လည္း ေတြးလိုက္မိသည္။ မိုးဆမ္း စိတ္ေကာက္တံုးဘဲလား ...။ ဒါမွမဟုတ္သူ႔လင္ကိုကိုေမာင္မ်ား
ေထာင္ထ ဲက ၿပန္ထ ြက္လာၿပီလား မသိဘူး ..။
....................။....................။....................
.
.
.
ေနက ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ပူေနသည္။
အမွဳထမ္းတေယာက္ဖြင္႔ေပးတဲ႔တံခါးကေန ငံု႔ထြက္လိုက္သည္။ အခ်ဳပ္အေႏွာင္က လြတ္ေၿမာက္ရတဲ႔အရသာက
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ သို႔ေပမယ္႔သူစိတ္မခ်မ္းသာဘူး ။
သူေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတံုး မိုးဆမ္း ေနဒြန္းဆိုတဲ႔လူယုတ္မာၾကီးဆီကိုေရာက္သြားသည္လို႔ဘာဘူက ေၿပာၿပလို႔သူ
စိတ္ေတြ တအား ဆိုးခ ဲ႔သည္။ မိုးဆမ္းကိုတခုခုလုပ္ပစ္မည္လို႔ေတာင္စဥ္းစားမိသည္။ ဘာဘ ဲ ၿဖစ္ၿဖစ္သူ
သက္ဆိုင္ရာကိုပစၥည္း မယ္မယ္ရရ မအပ္ခဲ႔ဘူး ။ ပစၥည္းေတြ ဘယ္မွာ ဖြက္ထားလဲ သူလံုး၀ မေၿပာခ ဲ႔ဘူး ..။
ေငြေတ ြ.. က်ပ္ေကာ ေဒၚလာေတြ ေရာ သူတေနရာမွာ ဖြက္ထားသည္လို႔ရဲေတြက စြပ္စ ြဲသည္။ စစ္ေမးၾကသည္။
အႏုနည္းနဲ႔တင္မကဘူး ။ အၾကမ္းဖက္ၿပီးလည္း ေမးသည္။ စစ္သည္။ ရိုက္သည္။ ႏွိပ္စက္သည္။
သူဘူးဘဲ ခံသည္။ မေၿပာဘူး ။ မေၿပာခဲ႔ဘူး ။ ဒါေတြကိုယူၿပီး ဘန္ေကာက္ကိုလစ္မည္လို႔ေထာင္ထဲမွာ
စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြ ၾကံဳတိုင္း သူၾကံဳး၀ါးခ ဲ႔သည္။ သူ႔အေပၚ သစၥာမရွိတ ဲ႔မိုးဆမ္းကိုသူပစ္ထားလိုက္ေတာ႔မည္လို႔
အၾကိမ္ၾကိမ္သူစဥ္းစားခ ဲ႔သည္။ သားေရတုေဘးလြယ္အိပ္ေလးကိုစလြယ္သုိင္း လြယ္ၿပီး ေထာင္၀င္း အၿပင္ကို
ဦးတည္ေလ်ာက္သ ြားလုိက္သည္။
“ ကိုကိုေမာင္ ....”
အေနာက္က သူ႔နံမည္ကိုေခၚလိုက္သံေၾကာင္႔လွည္႔ၾကည္႔လိုက္သည္။
အယားဘူး ...။ ဘာဘူ႔ရဲ႕ တပည္႔အယားဘူး ...။
“ အယားဘူး ..ဘာဘူေကာ..”
“ ဆရာဘာဘူၿမ၀တီဖက္သြားေနတယ္ကိုကိုေမာင္.. ဆရာက ခင္ဗ်ားကို ၾကိဳေပးပါ ဆိုလို႔လာေစာင္႔ေနတာ ....”
အယားဘူး က ရပ္ထားတဲ႔ကားေလးဆီကိုသူ႔ကိုေခၚသြားသည္။
ဟြန္ဒါ ဖစ္အၿပာေရာင္ကားေလး ...။
အယားဘူးက စကားနည္းသည္။ သူေမးမွ ၿပန္ေၿဖသည္။
“ ဘာဘူက ဘာမွာေသးလဲ..ငါ ေနဖို႔ထိုင္ဖို႔....”
“ ခင္ဗ်ား အတြက္တိုက္ခန္း စီစဥ္ထားတယ္... ကိုးမိုင္မွာ ...က်ေနာ္အခုလိုက္ပို႔မယ္...”
“ ငါ႔မိန္းမေကာ ...”
“ အဲဒီတိုက္ခန္းမွာ ေစာင္႔ေနတယ္....”
အင္း.. မိုးဆမ္း.. မင္းနဲ႔ငါ စာရင္းရွင္းၾကရမွာေပါ႔ကြာ . . . ။
အယားဘူးက ကြန္ဒိုတိုက္သစ္ၾကီး တခု ေအာက္မွာ ရပ္လိုက္သည္။
“ ေၿခာက္လႊာမွာ... အခန္းက ၆၉ ... က်ေနာ္မတက္ေတာ႔ဘူး... ခင္ဗ်ား ကိုေစာင္႔ေပးရမလား ..”
“ မလိုဘူး... ရၿပီ ...”
အယားဘူးရဲ႕ ကားေပၚက ကိုကိုေမာင္ဆင္းလိုက္သည္။
အင္း....မိုးဆမ္း...မိုးဆမ္း ….မင္းကိုငါ အရမ္းခ်စ္ခဲ႔သေလာက္မင္းက ငါ႔အေပၚသစၥာမရွိဘူး.... အင္း.. မိုးဆမ္းရယ္
...မင္း ဘာေတ ြ ဆင္ေၿခေပးမလဲ... ၾကည္႔ၾကေသးတာေပါ႔...”
ဘာဘူဆိုတဲ႔ေကာင္ကလည္း ငါထြက္တဲ႔အခ်ိန္က်မွခရီးက ထြက္ေနတယ္ ...။
ကိုကိုေမာင္ေၿခာက္လႊာကို ဓါတ္ေလွခါးန ဲ႔တက္ခ ဲ႔သည္။ အခန္းနံပါတ္က စစ္စတီႏိုင္း.... တဲ႔။
တံခါးက လူေခၚေခါင္းေလာင္း ခလုပ္ေလးကိုႏွိပ္လိုက္သည္။ တင္းေတာင္ဆိုတဲ႔အသံေလး ၿမည္ၿပီး ခဏအၾကာမွာ
အတ ြင္းက ေၿခသံသ ဲ႔သဲ႔ၾကားရသည္။ တံခါးပ ြင္႔လာသည္။ မ်က္ႏွာလွလွေလးတခု ..။
“ ဟယ္ ...ကိုကိုေမာင္.. ကိုကိုေမာင္..ၿပန္လာၿပီ....”
အရမ္းကိုလွေနတဲ႔မိုးဆမ္း ..။
ကိုကိုေမာင္သူ႔မ်က္လံုးေတြကိုသူမယံုႏိုင္ဘူး ။
အနက္ေရာင္ဘေလာက္စ္ေလးက အသား ပါးၿပီးေပ်ာ႔ေတာ႔ရင္မို႔မို႔ေတြက ထြားထြား ၾကြားၾကြား ရွိေနသည္။
ခါးသိမ္ေလး ရ ဲ႕ ေအာက္မွာ ၀ိုင္းကားေနတဲ႔တင္ပါးၾကီးေတြက ထမိန္အနက္ေရာင္ေလး ေအာက္မွာ
ေကာ႔တင္းလံုးကားေနၾကသည္။
“ ကိုကို....... ကိုကိုေမာင္ .....”
မိုးဆမ္းက ကိုကိုေမာင္႔ကိုေၿပးဖက္သည္။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ အိစက္ၿပည္႔ၿဖိဳးတဲ႔ရင္သားၾကီးေတ ြက ကိုကုိေမာင္႔ရင္ဘတ္ကို
ဖိကပ္မိၾကသည္ ။
“ ၀မ္းသာလိုက္တာ ကိုကိုေမာင္ရယ္... မိုးဆမ္း ေမွ်ာ္လိုက္ရတာကြယ္... ကိုကိုေမာင္႔ကိုအရမ္း လြမ္းတယ္..သိလား
….သူမ်ားေလ... သူ႔ကိုေစာင္႔လိုက္ရတာ.... အၾကာၾကီး ရွိၿပီ.....“ တတြတ္တြတ္ေၿပာဆိုရင္း ကိုကိုေမာင္႔မ်က္ႏွာအနွ႔ံ
နမ္းေနတဲ႔မိုးဆမ္းေၾကာင္႔ကိုကိုေမာင္လဲ မိုးဆမ္းကိုအၿပတ္ခ်ဲဖို႔ၿပင္ထားတာေတ ြ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလ ဲ
မသိေတာ႔ဘူး ...။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္း အိအိေလးေတြက ကိုကိုေမာင္႔ႏွဳတ္ခမ္းေတြကိုထိေတြ႔ငံုခဲလိုက္ၾကသည္။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕
လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ကိုကိုေမာင္႔ေက်ာၿပင္ကိုပြတ္သပ္ေနၾကသည္။ ကိုကိုေမာင္လည္း ကြ ဲေနတာၾကာလွၿပီ
ၿဖစ္တဲ႔မိုးဆမ္းရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ၿပန္တုန္႔ၿပန္စုတ္လိုက္မိသည္။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ လ်ာေလးက သူ႔ပါးစပ္ထဲမွာ ေၿပးလႊား
လူးလာခတ္ေနသည္။ ကိုကိုေမာင္႔စိတ္ေတြ ေဒါသစိတ္ၿဖစ္ေပၚရမယ္႔အစား ရာဂကာမစိတ္ေတြ ၿပင္းထန္စြား
ႏိုးၾက ြလာသည္။ ေပါင္ၾကားက ဒုတ္က ထိန္းကန ဲ ေထာင္လာသည္။ ဒင္းလဲ မစားရမလုပ္ရတာ ၾကာၿပီေလ ..။
မိုးဆမ္းက သူ႔လက္ကိုဆြဲကာ အတြင္းခန္းကိုေခၚသ ြားေသာအခါ ကိုကိုေမာင္သည္လီးၾကီး ေတာင္ရက္နဲ႔
လိုက္ပါသြားရသည္။ အခန္းထ ဲ ေရာက္ေတာ႔သန္႔ရွင္း ေသသပ္တဲ႔အိပ္ခန္းေလး ဆိုတာ သိလိုက္ေတြ႔လိုက္ရသည္။
ၿဖဴေဖြးတဲ႔အိပ္ရာခင္း ခင္းထားတဲ႔ကုတင္ၾကီးေပၚကိုမိုးဆမ္းက ေခၚသြားတာ ..။ သူ႔ခါး၀တ္ပုဆိုးကိုမိုးဆမ္းကဘဲ
ေၿဖခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။
ညိဳေမာင္းတ ဲ႔အေၾကာေတ ြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔လီးတုတ္ၾကီးက တဆတ္ဆတ္ခါ တုန္ေနသလိုဘဲ ။ မိုးဆမ္းက “
လြမ္းလိုက္ရတာ မိုးဆမ္းရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ၾကီးရယ္ ..” လို႔လက္ညွိဳးေလးန ဲ႔တို႔ထိကာ ေၿပာလိုက္ၿပီး ဒစ္ၿပဲၾကီး ကို
လ်ာေလးန ဲ႔ၿပတ္ကနဲ စယက္လိုက္ပါသည္။ ကိုကိုေမာင္လည္း မိုးဆမ္း ရင္ဘတ္ကိုအက်ၤ ီအေပၚကဘဲ
စမ္းလိုက္သည္။ မိုးဆမ္းက ၀တ္ထားတဲ႔ည၀တ္ဘေလာက္စ္ေလးကိုအလိုက္သိစ ြာနဲ႔ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္။
ၿဖဴ၀င္းတင္းမာတဲ႔မိုးဆမ္းရဲ႕ ႏို႔လွလွၾကီးတစံုက ကိုကိုေမာင္႔စိတ္ေတြကိုဗေလာင္ဆူထၾကြသ ြားေစၿပီ။
ႏို႔သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတြက ဖူးေထာင္ေနၾကသည္။ ကာမစိတ္ထေနတာေၾကာင္႔မာတင္းေနမွာ ေသခ်ာသည္။
ဒီႏို႔ေတြကိုကိုကိုေမာင္စို႔လို႔စုပ္လို႔မ၀ဘူး ။ အခုလည္း မိုးဆမ္း ႏို႔တလံုးကို ငံုခ ဲ စို႔မိရၿပန္သည္။
“ အို . . .ကိုကိုရယ္ . . .”
မိုးဆမ္းရဲ႕ ပါးစပ္ေလး ပြင္႔ဟၿပီး ညည္းလိုက္သည္။
ႏို႔ေတြကိုတဖက္ၿပီး တဖက္စို႔ေနတဲ႔ကိုကိုေမာင္႔အတန္ၾကီးကို မိုးဆမ္း လက္န ဲ႔ဆုပ္ကိုင္ပြတ္တိုက္ေပးေနသည္။
“ ကဲ..ကိုကို.. ႏို႔စို႔တာကိုခဏ ရပ္လိုက္အံုးကြာ.. မိုးဆမ္း ကိုကို႔လီးကိုစုတ္ခ်င္တယ္.. မိုးဆမ္း ငတ္ေနတာ
ၾကာၿပီကြယ္.. မိုးဆမ္းကိုေပး စုတ္မယ္မဟုတ္လား ...”
ကိုကိုေမာင္သည္သူ႔ကြယ္ရာမွာ ေနဒြန္းနဲ႔ၿဖစ္ပ်က္တာေတြကိုမိုးဆမ္းကိုေမးမည္လို႔ၿပင္ဆင္ထားခဲ႔ေပမယ္႔
မိုးဆမ္းရဲ႕ အပြတ္အသပ္အညဳေလးေတ ြေၾကာင္႔မိုးဆမ္းကိုဘာမွမေမးႏိုင္ေတာ႔ဘဲ မိုးဆမ္း နဲ႔ၿဖဳတ္ဖို႔ေလာက္ကိုဘဲ
စဥ္းစားေတာ႔သည္။
မိုးဆမ္း လီးစုတ္ေပးၿပီ။ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ညိဳညိဳၾကီး မိုးဆမ္းရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနသည္။ မိုးဆမ္း
လီးစုတ္ေကာင္းတာေတာ႔ကိုကိုေမာင္အသိဆံုးဘဲ ။ အခုလည္း မိုးဆမ္းသည္သူ႔လီးကို ပီပီၿပင္ၿပင္စုတ္ေပးေနသည္
။ မိုးဆမ္းရ ဲ႕ လ်ာက သူ႔လထစ္ကိုေရေရလည္လည္ပြတ္သပ္လွည္႔ပတ္ေပးေနသည္။
“ အား....ဟား...အား....... မိုးဆမ္းရယ္...ေကာင္းလွခ်ည္လား . . ”
အတန္အရင္းအထိငံုခဲပစ္လိုက္တဲ႔မိုးဆမ္းသည္သူ႔ေဂြးစိေတြကိုလည္း ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးသည္။ မုိးဆမး္ အစုတ္
ေကာင္းလ ြန္းလို႔ၿပီးလုလု ၿဖစ္လာရသည္။ မိုးဆမ္းကို ရပ္လိုက္ဖို႔ေၿပာခ်င္ေနသည္။ ၿပီးသြားမွာ စိုးသည္။ သုတ္ေတြ
ပန္းထ ြက္သြားမွာကိုမလိုလားဘူး ။ မိုးဆမ္းကုိအပီလိုးခ်င္ေသးသည္။
သူေၿပာဖို႔လုပ္ေနဆဲ မိုးဆမ္းက စုတ္တာကိုရပ္လိုက္သည္။
အား...ေတာ္... ေတာ္ပါေသးရဲ႕ . .. ။
“ ကိုကို.. လိုးေပးေတာ႔ကြယ္ ..မိုးဆမ္း..တအား လိုခ်င္ေနၿပီကြာ...”
မိုးဆမ္းက ပိုးေပ်ာ႔ထမိန္အနက္ေလးကိုကြင္းလံုး ခ ြ်တ္ခ်ပစ္လိုက္ရင္း ကိုကိုေမာင္႔ကိုစိုက္ၾကည္႔ကာ ၿပံဳးၿပံဳးေလး
ေၿပာလိုက္သည္။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာမွမရွိေတာ႔ဘူး ..။
ပက္ပက္စက္စက္လွႏိုင္လြန္းတ ဲ႔မိုးဆမ္းကိုကိုကိုေမာင္မ်က္လံုးၾကီးေတြ ၿပဴးး က်ယ္လ်က္ၾကည္႔ေနသည္။
“ ကိုကို....လာေလ... လိုးေပးေတာ႔...ဆို...”
မိုးဆမ္းရဲ႕ ေပါင္တန္ၿဖဴ ၿဖဴ သြယ္သြယ္ေတြ ၾကားထဲကိုကိုကိုေမာင္ၾကည္႔ေနသည္။ အေမႊးေရးေရး ဖံုးေနတဲ႔
မို႔မို႔ေမာက္ေမာက္မိန္းမကိုယ္ ..။ ေစာက္ဖုတ္ ..။
ပက္လက္ကေလး အိပ္ေပးလိုက္တဲ႔မိုးဆမ္းရဲ႕ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကိုဆ ြ ဲကားလိုက္သည္။ ေထာင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္
ၾကာသြားရေတာ႔မိန္းမနဲ႔ၿပတ္လပ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ႔သူ႔အတန္ၾကီးက ဂူလွလွၾကီးထဲ
၀င္ရေတာ႔မွာမို႔တဆတ္ဆတ္နဲ႔ၿမဴးၾကြေနသည္။
ထိပ္အေပါက္ေလးထ ဲက အရည္ေလးေတ ြေတာင္ယိုစီးက်ေနသည္။
“ ကိုကို႔လီးၾကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္ေတာ႔ေလ ...ဘာလဲ..မလိုးခ်င္ဘူးလား ....ကိုကိုဘဲ မိုးဆမ္း အဖုတ္ကိုအရမ္း
ၾကိဳက္လွခ်ည္ရ ဲ႕ ဆို...”
ကိုကိုေမာင္သည္မိုးဆမ္းကိုဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘူး ။ မိုးဆမ္း ေပါင္ၾကားထဲကိုသူ႔ေခါင္းထိုးအပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို စ
ယက္ေတာ႔တာဘ ဲ ။ သူယက္ခဲ႔တ ဲ႔ယက္ဖူးေနက် ေစာက္ဖုတ္ေပမယ္႔သူမယက္ရတာ ၾကာလွၿပီဆိုေတာ႔
ကိုကိုေမာင္အငမ္းမရ ၿဖစ္ေနရသည္။
“ အင္း..အင္း..ဟင္း...အို....အိုး.....”
ကိုကိုေမာင္႔လ်ာက မိုးဆမ္းရဲ႕ ေစာက္စိကိုထိုးကေလာ္လိုက္ပတ္ၿခာလည္ကလိလိုက္နဲ႔မို႔မိုးဆမ္းလည္း
ဖင္ၾကီးေတြ တၾကြၾကြန ဲ႔ထိထိမိမိၾကီး အရသာေတ ြ ထူးကဲေနရသည္။ ကိုကိုေမာင္ေစာက္ပတ္ယက္ေကာင္းတာ
မိုးဆမ္း ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဘာဘူသည္ကိုကိုေမာင္ထက္လီးပိုၾကီး.. ပိုရွည္ၿပီး အလိုးလ ဲသန္ေပမယ္႔ဘာဂ်ာ
မမွဳတ္ဘူး ။ ဘာဂ်ာမွာေတာ႔ကိုကိုေမာင္က ထိပ္တန္းဘဲ ။ ကိုကိုေမာင္က သူ႔လ်ာကို မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္
အထ ဲထ ဲကိုထိုးထိုးသ ြင္းေနသည္။
“ အမေလး..ကိုကို.... ေတာ္ေတာ႔... လိုးပါေတာ႔.. မိုးဆမ္း မေနတတ္ေတာ႔ဘူး...”
မိုးဆမ္းက ကိုကိုေမာင္႔နဖူးကိုတြန္းကာ ေၿပာလိုက္သည္။
“ ယားလွၿပီကြယ္... လိုးပါေတာ႔ ....”
ကိုကိုေမာင္လဲ ေနာက္ဆံုး အေနန ဲ႔မိုးဆမ္းရ ဲ႕ ေစာက္စိေလးကို ၿပြတ္ကန ဲ စုတ္လိုက္ၿပီးမွေစာက္ဖုတ္ကေန မ်က္ႏွာ
ခ ြာလိုက္သည္။
“ အိ...ဟင္႔.. ကိုကိုသိပ္ကဲတာဘ ဲ....”
မိုးဆမ္းသည္အရင္ထက္အမူအရာေတြ ပိုေနေလသလား လို႔ကိုကိုေမာင္ေတြးလိုက္မိဆဲ မိုးဆမ္းက
သူ႔လည္ဂုတ္ကိုအတင္း ဆြ ဲႏွိမ္ခ်ၿပီး သူ႔ႏို႔သီးေလး တဖက္ကိုငံုစုတ္လိုက္တာေၾကာင္႔ကိုကိုေမာင္တုန္လွဳပ္သြးသည္
။ မိုးဆမ္းသည္သူမရ ဲ႕ လ်ာထိပ္ေလးန ဲ႔သူ႔ႏို႔သီးကို “ ၀လံုး ေရး ” ေနေတာ႔တခါဘူးမွ ဒါမ်ိဳး မခံဘူးေသာ ကိုကိုေမာင္
ၾကက္သီးေတြ ထရသည္။
မိုးဆမ္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲမွာ ေနရာယူလိုက္ေတာ႔သူ႔အတန္ေခ်ာင္းက မိုးဆမ္းရဲ႕ အကြ ဲေၾကာင္းေပါက္၀ ကို
သ ြားေထာက္သည္။ စိုေပေနတ ဲ႔စိုစိစိအရည္ေတြရ ဲ႕ အထိအေတြ႔ကိုသူ႔ဒစ္ထိပ္ဖ်ားက သိရွိလိုက္သည္။
မိုးဆမ္း လက္ေတြက သူ႔ေက်ာၿပင္ကိုဖြဖြေလး ကုတ္ၿခစ္ေနသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြ ၾကားထဲကို
ဖိထိုးသြင္းလိုက္သည္။ စိုေနတဲ႔တင္းအိအိေစာက္ဖုတ္ေပါက္ထဲကိုသူ႔ဒစ္ၿပဲၾကီး အိကနဲ တိုး၀င္သြားသည္။
“ အို..ကိုကို...ဟင္႔ဟင္႔...”
လိင္တန္၀င္သြားေသာအခါ မိုးဆမ္းသည္ေခါင္းေလး ရမ္းခါၿပီး ေပါင္ေတြကိုပို ၿဖဲကားေပးကာ ညည္းသည္။
တထစ္ထစ္နဲ႔အတြင္းထဲ ထပ္သြင္းသည္။
ၽႏို႔လွလွလံုးလံုးၾကီးႏွစ္လံုး အနက္က တလံုးကိုလက္န ဲ႔ဖမ္းကိုင္လိုက္သည္။ လက္ဖ၀ါးနဲ႔ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို
သပ္စမ္းလိုက္ေတာ႔မာတင္းေနတဲ႔အထိအေတြ႔ေလးကိုရလိုက္သည္။ အတန္ကိုဆက္မသြင္းဘဲ
အေနာက္ၿပန္ဆုတ္သည္။ မိုးဆမ္းဆီက ဟင္းကနဲ ညည္းသံေလး ၾကားလိုက္ရသည္။
ဒစ္လံုးအရစ္ေလာက္အထိဘ ဲ ၿပန္ဆုတ္တာ ..။ ၿပန္ဖိသြင္းလိုက္ၿပန္သည္။ သြင္းထည္႔လိုက္ဆုတ္ထုတ္လိုက္ ..။
“ အား....ဟင္း..ဟင္း..ကိုကိုရယ္...အင္း..အင္း......”
သူလုပ္ေနတာေတြကိုမိုးဆမ္း ၾကိဳက္တ ဲ႔ပံုရွိလို႔သူအားတက္သည္။ မိုးဆမ္း ႏို႔သီးေခါင္းေလး တဖက္ကို
ငံုစို႔လိုက္ရင္း ခပ္ေၿဖးေၿဖးခ်င္း လုပ္ေနသည္။ မိုးဆမ္းရဲ႕ ေစာက္ပတ္က စီးတင္းတင္းနဲ႔လိုးရတာ
အရသာရွိလွတာေၾကာင္႔ခပ္သြက္သြက္ေလး လုပ္ထည္႔လိုက္သည္။ မိုးဆမ္းလဲ ဖင္တၾကြၾကြန ဲ႔ေအာက္ကေန
တုန္႔ၿပန္လာသည္။
မိုးဆမ္း အဖုတ္က အရည္ေတြ ပိုပိုထြက္လာပံုရသည္။ လိုးထည္႔လိုက္တိုင္း တပတ္ပတ္တဖတ္ဖတ္အသံေတြ
ၿမည္လာသည္။
“ မိုးဆမ္း ဖင္ကိုကိုင္ၿပီး လိုးပါလားဟင္....”
မိုးဆမ္း က တုန္ရီတဲ႔အသံေလးနဲ႔ေၿပာလိုက္ေတာ႔ကိုကိုေမာင္လဲ ဖင္တံုးၾကီးေအာက္လက္ထိုးသြင္းကာ ဖင္တံုးကို
ဆုပ္ညွစ္ကိုင္တြယ္ၿပီး ဖိဖိလိုးေဆာင္႔ထည္႔ေပးလိုက္သည္။
“ ေကာင္းလိုက္တာ..ကိုကိုရယ္...လိုး... လိုး...... မိုးဆမ္း ေစာက္ပတ္ကိုတအား လိုးထည္႔စမ္းပါ ...”
မိုဆမ္းသည္မ်က္လံုး စံုမွိတ္ကာ တတြတ္တြတ္န ဲ႔ေၿပာေနသည္။
ကိုကိုေမာင္ကလည္း အရွိန္ရလာရင္တအား ေဆာင္႔လိုးတဲ႔လူ။ တဖန္းဖန္းနဲ႔ေဆာင္႔ထည္႔သည္။
မိုးဆမ္းကလည္း ပင္႔ေကာ႔ေပးသည္။
အသက္ရွဴသံေတြနဲ႔ညည္းေအာ္သံေတြ ၾကားေနရသည္။ အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္သံေတြ ေရာ....။
မိုးဆမ္းနဲ႔ၿပန္ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း လိုးၾကတာမို႔စိတ္ေတြက တအား ထန္ေနသလိုလိုးရတာလ ဲ အရသာ
ထူးကဲလွတာေၾကာင္႔ပံုစံေတာင္မေၿပာင္းၿဖစ္ေတာ႔ဘဲ ၾကာၾကာလဲ မထိန္းႏိုင္ေတာ႔ဘ ဲ သုတ္ရည္ေတြ မိုးဆမ္းရဲ႕
ေစာက္ေခါင္းထဲ လႊတ္ထုတ္လိုက္ၿပီလမ္းဆံုး ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ရွိသြားရသည္။
ဘာဘူသည္ကိုကိုေမာင္ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနခိုက္သူ႔မယားေခ်ာေလး မိုးဆမ္းကိုေခၚ ေခၚ လိုးေနခ ဲ႔လို႔ကိုကိုေမာင္
ေထာင္က ထြက္တဲ႔ေန႔မွာ ကိုကိုေမာင္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ ခက္ေနခဲ႔သည္။ ဒါေၾကာင္႔တပည္႔ၿဖစ္သူအယားဘူး
ကိုေထာင္မွာ သြားေစာင္႔ၾကိဳ ခိုင္းလိုက္တာ ၿဖစ္သည္။
မိုးဆမ္းကလည္းး ဘာဘူ႔ကိုခိုက္သြားပံုရသည္။ ေနာက္ပိုင္းမ်ာ ဘာဘူမေခၚဘဲနဲ႔ေတာင္ဘာဘူ႔ဆီလာလာ
ကုန္းတတ္သည္။
မိုးဆမ္း အဲလိုလာလာ ကုန္းတာကိုဘာဘူ႔တပည္႔အယားဘူး သိသြားသည္။ အယားဘူး ဆိုတ ဲ႔နံမည္သည္ဘာဘူ
ေပးထားတာ ၿဖစ္သည္။ “ အရူးပါး ” လို႔ေခၚခ်င္တာ ။ သူ႔နံမည္ရင္း ေဂ်ာ္နီ ဆိုတာ ေပ်ာက္ၿပီး အယားဘူး လို႔ဘ ဲ
လူသိမ်ားသည္။
အယားဘူး လည္း မိုးဆမ္းကိုဘာဘူန ဲ႔လိုးတဲ႔အေၾကာင္းေတြကိုကိုကိုေမာင္ကို ၿပန္မေၿပာေစခ်င္ရင္သူနဲ႔လိုးဖို႔
အၾကပ္ကိုင္ခဲ႔သည္။ မိုးဆမ္းလဲ အယားဘူးကို ေပးမလိုးဘူး ။ “ နင္ငါ႔ကိုဘာထင္လို႔လ ဲ ငါက လူတကာ န ဲ႔ကုန္းတဲ႔
ဖါသည္မ မဟုတ္ဘူး...” လို႔ၿပန္ေအာ္ဆဲၿပီး အယားဘူးကိုပါးပိတ္ရိုက္ခ ဲ႔သည္။ အယားဘူး လည္း လိုခ်င္တာ မရဘဲ
အရွက္ကြ ဲခ ဲ႔ရသည္။
ဘာဘူကိုကိုေမာင္ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
“ ေဟး.. ဘာဘူ.... အခုဘယ္မွာလဲ..ၿမ၀တီမွာ လား ...”
“ အခုဘဲ ၿပန္ေရာက္တယ္.. ကိုကိုေမာင္.. အဆင္ေၿပလား ..ဘာလိုလ ဲ...လိုတာေၿပာေနာ္ ..”
“ အင္း.. အဆင္ေၿပပါတယ္ ...ဘာမွမလိုပါဘူး ...”
“ ခင္ဗ်ားရ ဲ႕ ေင ြေတြလဲ က်ေနာ္တေနရာမွာ ရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံထားေပးတယ္ ...အဲဒီက ရတဲ႔အက်ိဳးအၿမတ္ထဲကေန
ခင္ဗ်ားမိန္းမ ကိုလိုတဲ႔အခါ ထုတ္ထုတ္ေပးတယ္ ...ခင္ဗ်ား သိရေအာင္ေၿပာၿပတာပါ..”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္.. ဘာဘူ... ကူညီတာေတြ အတြက္ေက်းဇူးတင္တယ္ ... ငါလ ဲ အထက္ၿမန္မာၿပည္ကိုခရီး
ခဏ ထြက္မယ္ ...”
“ ဟုတ္လား... မိန္းမ နဲ႔ဒုတိယ ဟန္းနီးမြန္း လား ...”
“ ဟဲဟ ဲ.. ဆုိပါေတာ႔ကြာ.... ေကာင္းၿပီေလ ...မၾကာခင္ဆံုၾကတာေပါ႔....”
“ ဟုတ္ၿပီ.. ကိုကိုေမာင္ ...”
ကိုကိုေမာင္သည္ဘာဘူနဲ႔ဖုန္းေၿပာအၿပီး သူေထာင္ထ ဲ ၀င္ခါနီးတံုးက ဖ ြက္ထားခဲ႔တ ဲ႔ပစၥည္းေတြကို
ဖြက္ထားတဲ႔ေနရာက သ ြားယူဖို႔ၾကံစည္စဥ္းစား ၿပင္ဆင္ေလေတာ႔သည္။
....................။....................။....................
အပိုင္း ( ၄ ) ဇာတ္သိမ္းပိုင္းသို႔ ဆက္ရန္