Skip to main content

အန်တီ ဒေါ်မြရီ



ကျနော့မှာ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတယောက်ရှိတယ်။ ငယ်သူငယ်ချင်းတော့မဟုတ်ဘူး။ သူတို့မိသားစုက သူတို့အဖေဆုံးပြီးတော့မှ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ထဲကို ပြောင်းလာတာ။ သားနှစ်ယောက်နဲ့ အမေတယောက်ထဲ။ ကျနော်တို့လမ်းထဲမှာ အိမ်ဝယ်ပြီးပြောင်းလာကြတာလေ။ သားအကြီးကောင်က ကျနော်နဲ့ရွယ်တူဆိုတော့ လမ်းထဲရောက်ပြီးမကြာခင်မှာဘဲ ဘော်ဒါတွေဖြစ်သွားကြတာပေါ့။ သူငယ်ချင်းနာမယ်က စိုးဝင်းအောင်၊ အားလုံးက စိုးစိုး လို့ဘဲခေါ်ကြတယ်။

သူ့ညီက သူ့ထက် တနှစ်ကျော်ကျော်လေးဘဲ ငယ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက် က ညီအကိုပေမဲ့သူငယ်ချင်းလိုဘဲနေကြတယ်။အကြီးကောင်နဲ့ စ ပေါင်းရင်းက အငယ်ကောင်လဲ ဘော်ဒါဖြစ် သွားတာပါဘဲ။ အငယ်ကောင့်နာမယ်က ကျော်ဝင်းအောင်၊ ခေါ်တော့ ကျော်ကျော်ပေါ့။ ကျနော့်နာမယ်က မိုးမြင့်သူ အရပ်ထဲမှာက မိုးမိုး လို့ခေါ်ကြတယ်။ သူတို့အမေနာမယ်က ဒေါ်မြရီ၊ သူတို့ ကျနော်တို့ အရပ်ထဲ ပြောင်းလာတော့ သူတို့က အဆင့် နဲနဲ ရှိတော့ အားလုံးက အန်တီ လို့ခေါ်လိုက်ကြတာပါဘဲ။စိုးစိုးတို့ လမ်းထဲ ပြောင်းလာတုံးက ၈ တန်းဘဲရှိသေးတာ၊ အန်တီကလည်း သိပ်မကြီးသေးပါဘူး၊ ခင်ပွန်းက ငယ်ငယ်နဲ့ဆုံးတော့ အမြင့်တန်းမှာ သိပ်မဝင်ဆန့်တော့ဘဲ ကျနော်တို့ လို အလယ်အလတ်တန်းစားနေရာကိုရောက်လာတာ။ အန်တီက စိန်တွေရွှေတွေ ပွဲစားလုပ်တယ်။ ဝင်ငွေက သိပ်မဆိုးတော့ ချောင်လည် ကြတယ်။ သားတွေကိုလည်း လိုလေသေးမရှိအောင်ထားနိုင်တယ်။ ကျနော်တို့ အပေါ်လည်း သဘောအရမ်းကောင်းတယ်။

ကျနော်ဆို သူတို့ အိမ်က စားအိမ်သောက်အိမ်ဘဲ။ အမေကဆို မိုးမိုးက အိမ်မှာ ထမင်းစားပြီး စိုးစိုးတို့အိမ်မှာ လက်သုတ်တဲ့ ကောင်လို့တောင် ပြောယူရတယ်။ အန်တီတို့ပြောင်းလာပြီးကတည်းက ခုဆိုရင် ၅ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ကျနော်တို့တွေလည်း ၁၀ တန်းအောင်လို့ တက္ကသိုလ်တောင်တက်နေပြီ။ ဘာသာတွဲတွေတော့ မတူကြဘူး။ မနက်ဆို ကျောင်းသွားချိန်တူကြပေမဲ့ ပြန်ချိန်ကတော့ မတူကြဘူး။ ကျနော် ဒုတိယနှစ် အောင်ကာစမှာဘဲ ကျနော်တို့ အဖေနယ်ပြောင်းရတော့ ရန်ကုန်မှာ ကျနော်တယောက်ထည်းကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့။

အဲဒီမှာ အမေနဲ့ အန်တီနဲ့ ညှိပြီး ကျနော်လည်း အန်တီတို့အိမ်ပေါ်ကိုရောက်လာတော့တာပါဘဲ။ နေ့တိုင်း အိမ်သားတယောက်လို စားချိန်အိပ်ချိန် အမြဲ အတူတူနေလာတော့မှ ဇာတ်လမ်းကဖေါက်လာတော့တာ။ ကျနော်တို့ ၁၈၊ ၁၉ လောက်မှာ အန်တီက ၄၀ တောင်မပြည့်သေးဘူး။ ပြီးတော့ လုပ်တဲ့ အလုပ်က စိန်ပွဲစား ဆိုတော့ အမြဲတန်း ပြင်ပြင်ဆင်ဆင် နဲ့ အပြင်ထွက်နေရတော့ အန်တီက တော်တော်အရွယ်တင်တယ်။ ပြီးတော့သူကိုယ်တိုင်ကလည်း တော်တော်လှတာကိုး။ အ

န်တီအပြင်ထွက်ရင် ရပ်ကွက်ထဲမှာ တခြားမိန်းမ တွေကတောင် ကြည့်ပြီး အန်တီ့အလှကို အားကျကြတာ။ နဲနဲလေးဝသရောင်ထင်ရပေမဲ့ ဝသလားဆိုတော့ လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ပြည့်ပြည့် ဖြိုးဖြိုး ရှိတယ်လို့ဘဲဆိုရမှာပေါ့။ အသားကလည်းတော်တော်ဖြူတာ။ ဖြစ်ပုံက ကျနော်တို့ကလည်း အရွယ်ကလေးတွေရောက်လာကြတော့ မိန်းမဆို စိတ်က အတော်ဝင်စားကြတာ။ သူ့သားတွေနဲ့ ကျနော်နဲ့က အမြဲအတူတူ ဖွန်ကြောင်နေကျ။ ဖာဘိမှာလည်း အတူတူဖာချဘူးပြီးပြီ။ အန်တီမရှိတဲ့အချိန်ဆိုအိမ်မှာ အပြာကားမျိုးစုံလည်း ကြည့်နေကျလေ။ ကလေးမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့။ အဲဒီမှာ မသိမသာကျနော့စိတ်က အန်တီ့ဘက်ရောက်လာတာ။ အစောပိုင်းကတော့ မကောင်းပါဘူးလေဆိုပြီး စိတ်ကို ထိမ်းပေမဲ့ ကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ် လွှတ်လွှတ်လတ်လတ် နေတတ်တဲ့အန်တီ့ကြောင့် ကျနော့မှာ စိတ်ကို တော်တော်ထိမ်းရ ခက်နေပါတော့တယ်။

အန်တီကတော့ ကျနော့ကို သူ့သားတွေလိုဘဲ သဘောထားပြီး သူနေချင်သလိုနေပေမဲ့ ကျနော် က တစိမ်းလေ၊ လူက နေပေမဲ့ ညီလေးက ဒေါသူပုန်ထတော့တာပေါ့။ ကြာလာတော့ ကျနော် ခိုးခိုးပြီးအန်တီ့ကို ရှိုးတတ်လာပါတယ်။ အန်တီက အတွင်းခံ ဘရာစီယာမပါဘဲ အပေါ် ဘလောက်အင်္ကျီ လက်ပြတ်လေးတွေဝတ်ဝတ်ပြီးနေတတ်တာများတော့ ရေးရေးလေးထောင်ထနေတတ်တဲ့ သူ့နို့သီးခေါင်းကို ခိုးကြည့်ရတာ တော်တော်ဖီးလာတာဘဲ။ လမ်းလျောက်လိုက်ရင် သူ့နို့နှစ်လုံးကလှုတ်တုတ် လှုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကြည့်နေရတာက အရသာတမျိုး၊ နောက်ကနေ စပန့်သား ဂါဝန် နဲ့ကပ်နေတတ်တဲ့ သူ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရတာကလည်း အရသာတမျိုးနဲ့ ကျနော့မှာ ဂွင်တည့်နေရ ပါတော့တယ်။

ခုဆိုရင် ဂွင်းထုရင် အန်တီ့ကိုဘဲမှန်းမှန်းပြီးထုနေတာတောင်တော်တော်ကြာနေပါပြီ။ အန်တီတို့အိမ်မှာက ရေချိုးရင် နောက်ဖေးက ကပြင်မှာ တိုင်ကီထဲကနေခတ်ချိုးရတာလေ။ အဲဒီတော့ အန်တီရေချိုးပြီဆိုရင် ကျနော် မယောင် မလည်နဲ့ မီးဖိုချောင်ဖက်မှာ ရေသောက်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ချောင်းလိုက်ရင် အန်တီ့နို့ကြီးတွေ ကို တခါမဟုတ် တခါကတော့ မြင်ကိုမြင်ရပါတယ်။ အန်တီ့နို့ကြီးတွေက လုံးနေပြီး ယောင်ယောင်လေး အောက်ကို တွဲနေပါ တယ်။ အန်တီ သူ့နို့ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပြီဆိုရင် ကျနော့မှာ အသက်ရှူတွေမှားပြီး မကြာခင်ဘဲ အိမ်သာပြေးပြီး ညီလေးကို လည်ပင်းညှစ်ရတော့တာပါဘဲ။

ဒီလိုနေလာရင်းက ကျနော်လည်း အန်တီ့ကို လိုးချင်စိတ်တွေ တနေ့တခြား ပိုပိုတိုးလာနေပါတော့တယ်။ အန်တီနဲ့ပတ်သက်ပြီးပြောရရင် အန်တီက အရပ်က ၅ ပေ လေးလောက်ရှိပြီး နဲနဲလေး ဝသယောင်ယောင် ရှိပါတယ်။ ပြောရရင် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး လို့ပြောရမယ်ထင်ပါတယ်။ သူ့နို့ကြီးတွေကလည်း အရမ်းကြီး မကြီးပေမဲ့ ကြီးတော့ တော်တော်ကြီးပါတယ်။ သူ့တင်ပါးလုံးကြီးတွေကတော့ ဂျနီဖါလိုပက် အရှုံပေးရမဲ့ တင်ပါးပါ။ ကြီးလည်းကြီးတယ် လှလည်းတော်တော်လှပါတယ်။ လူက အသားကလည်း ဖွေးဆွတ်နေပါတယ်။ ဗိုက်ကတော့ နဲနဲပူပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကြီးပူတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော်ကတော့ အန်တီ့ကို စိတ်ဝင်စားလာကတည်းက တခြား မိန်းမတွေကို စိတ်ဝင်စားလို့ မရတော့ပါဘူး။

စိုးစိုးတို့နဲ့ ဖါချဖို့သွားလည်း ဖါဘိရောက်မှ ချချင်စိတ်ပျောက်ပြီး မချဘဲ ထိုင်နေဖြစ်တာ ၂ ခါရှိပါပြီ။ ဖါတွေကိုမြင်မှ အန်တီ့ကိုမျက်စေ့ထဲ မြင်လာပြီး ချချင်စိတ်ပျောက်ပျောက်သွားရပါတယ်။ အစကတော့ စိုးစိုးတို့ ကျော်ကျော်တို့ကို မျက်နှာပူသလိုလို ရှိပေမဲ့ ခုတော့လည်း မပူတော့ပါဘူး။ သူတို့ အမေ ကို ကျနော် လိုးချင်နေတာ သူတို့မှ မသိဘဲ။ အန်တီ့ကို လိုးချင်နေရာကနေ ကျနော်လည်း လိုးရအောင် ကြံရပါတော့တယ်။ အရင်ဆုံး အန်တီစိတ်ပါလာအောင် ဆွပေး ရမှာဆိုတော့ ကျနော် အကြံကြီး ကြံရပါတော့တယ်။ ပထမအဆင့်အနေနဲ့ ကျနော့လီးကို အန်တီမြင်အောင် မသိမသာပြရ ပါတယ်။ အစတော့ အန်တီနောက်ဖေးမှာရှိတဲ့ အချိန် ရေချိုးရင်းနဲ့ ဆပ်ပြာတိုက်သလိုလုပ်ပြီး ကျနော့ လီးကို အန်တီမြင်အောင် စပြပါတယ်။

ကျနော် က ရေချိုးတိုင်း ကျနော့ လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆွဆွပြီး ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် ပွတ်လိုက်လုပ်လုပ်ပြ နေတော့ နောက်ပိုင်းမှာ ကျနော်ရေချိုးပြီဆိုရင် အန်တီလည်း မီးဖို ချောင်က မခွာတော့ပါဘူး။ မခွာတော့ပါဘူး။ သူ ကျနော်ရေချိုးတာကို လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမှန်းလည်း သိသာပါတယ်။ ကျနော်လည်း တခါတခါဆို လီးပေါ်အောင်ကို ဖေါ် ပြီးဆပ်ပြာတိုက်ပြပါတယ်။ သိသာတာက ကျနော်ရေချိုး ပြီးတက်လာ ပြီဆို အန်တီ့မျက်နှာက နီနေတာကို သတိထားမိပါတယ်။ သူ့စိတ်တွေ ထနေတော့ မျက်နှာမှာ သွေးရောင်လွှမ်းနေတော့တာပေါ့။

အန်တီလည်း ကျနော့ကို သာယာနေပြီဆိုတာ သိသာလာပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ပိုသိသာလာတာက သူရေချိုးနေချိန် ကျနော် မီးဖိုခန်းမှာ ရှိရင် သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သူ့နို့တွေ ပေါင်ကြားတွေကို ပေါ်ပေါ်တင်တင် ဆပ်ပြာတိုက်ပြတာတို့ ပွတ်ပြတာတို့လုပ်လာပါတယ်။ တခါတခါမှာ ထမီကို ခါးထိချွတ်ချပြီး နို့ကို ဆပ်ပြာတိုက်ပြတတ်ပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ဟာ ပြောသာမပြောတယ် တယောက် နဲ့တယောက်သိနေသလိုပါဘဲ၊ တနေ့ထက်တနေ့ တိုးတိုးပြီး ပြကြတဲ့အဆင့်ရောက်နေပါတယ်။ ကျနော်က ကျနော့လီး အန်တီမြင်အောင် ရေလဲပုဆိုး လဲတိုင်း လီး မပေါ် ပေါ်အောင် တမင် လဲ တတ်သလို အန်တီကလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်အောင် ကို တမင် ချွတ်ချပြတတ်ပါတယ်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း ဖေါင်း ကားပြီး အမွှေးလုံးဝမရှိဘဲ ပြောင်နေတော့ တော်တော် ကြည့် လို့ကောင်းပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်မှာ ဒီအဆင့် နဲ့ဘဲ ရှေ့ ဆက်မတက်ရဲဘဲ တော်တော်ကြာပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့နေလာရင်း တညမှာတော့ ကျနော် အိပ်ပျော်ကာနီး အန်တီ ကျနော့ ခြင်ထောင်ကို အသာလာ လှပ်ပါတယ်။ ကျနော်က လည်း အိပ်ပျော်ချင်နေယောင်ဆောင်ပြီး မျက်စေ့ကိုမှေးပြီး အသာစောင့်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ အန်တီက ကျနော့ကို စိုက်ကြည့်နေပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေသံကို ကြားနေရပါတယ်။ ပထမနေ့မှာတော့ ဘာမှ မလုပ်ဘဲ ဒီလိုဘဲ လာကြည့်နေပြီး ခနနေတော့ ပြန် ထွက်သွားပါတယ်။ နောက်နေ့မှာတော့ ကျနော် က မအိပ်ဘဲ အန်တီ အလာကိုစောင့်နေမိပါတယ်။ အန်တီကလည်း ရောက်လာတာပါဘဲ။ အန်တီမရောက်လာခင်ကတည်းက ကျနော် က ကျနော့လီးကို ဆွထား တော့ အန်တီရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာ ကျနော့် လီးက လေယဉ်ပစ်အမြောက်လို မိုးပေါ်ထောင်နေပါပြီ။

အန်တီက ကျနော့ လီးကြီး ပုဆိုးထဲမှာထောင်နေတာကို ခန အသာကြည့်နေပြီး ခနနေတော့ သူ့လက်နဲ့ ကျနော့်လီးကို လာထိပါတယ်။ ကျနော်ကငြိမ်နေတော့ တဆင့်တက်ပြီး ကနော့်လီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လာ ပါတယ်။ သူ့ အသက်ရှူသံကလည်း တော်တော်ကျယ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျနော့ ပုဆိုးကို အောက်ကနေ လှန်တင်လိုက်ပြီး ကျနော့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မသိမသာလေး ဂွင်းထုသလို အပေါ်အောက် လှုပ်ရှားပေးနေပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့လီးကို သူ့ပါးမှာကပ်ပြီး သူ့ပါးနဲ့ ပွတ်နေပြန်ပါတယ်။ အဲ့လို ခနပွတ်ပြီး ကျနော့လီးကို သူ့ ပါးစပ်ထဲ ငုံလိုက်ပါတယ်။ ခနလေးငုံထားပြီး မှ ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော့နားကနေ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

ကျနော်လည်း အဲဒီတော့မှ ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်လိုက်ရပါတော့တယ်။ အန်တီလည်း သူ့အခန်းထဲမှာ တနည်းနည်းနဲ့ အာသာဖြေနေမှာ သေချာပါတယ်။ အန်တီက ကျနော့ဆီကို အဲဒီလိုမျိုး ၂ ရက်တခါ ၃ ရက်တခါ လောက် လာတတ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့တနေ့မှာတော့ အန်တီက ခါတိုင်းလို ကျနော့လီးကို ခနငုံပြီး ပြန်မသွားတော့ ဘဲ အကြာကြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ ပုလွေမှုတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော့လီးကလည်း အစွမ်းကုန်တောင်နေပါတယ်။ သူက တော်တော်ကြာကြာ ပုလွေမှုတ်ပေးပြီးတော့ သူ့ဂါဝန်ကို ဂေါင်းပေါ်ကမချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့ပေါ် ကိုခွလိုက်ပြီး ကျနော့လီးကို သူ့လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်၀ ကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ဖြေးဖြေးလေး ကျနော့လီးပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျနော့လီးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို တဖြေးဖြေးဝင်သွားပါတော့တယ်။

သူက လီးတဆုံးထိုင်ချလိုက်ပြီး ပြန်မထုတ်ဘဲ ညောင့်နေပါတယ်။ ခနလောက် ရှေ့ တိုးနောက်ငင် ညောင့်ပြီးမှ သူ့စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်နဲနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော့ ကို သူက လိုးပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စိုရွဲနေတော့ ကျနော့လီးမှာ ရှောရှော ရှူရှူ ဘဲ ဝင်ထွက်နေပါတော့တယ်။ သူကတော့ ဖြေးဖြေးလိုးလိုက် မြန်မြန်လိုးလိုက် ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ သူ့စိတ်တိုင်းကျကို လိုးနေပါတော့တယ်။ ကျနော်ကလည်း အောက်ကနေ ပြန်ပြန် ကော့ကော့ပြီး လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် က အောက်ကနေရင် တော်တော်နဲ့ မပြီးတတ်တော့ သူ့ စိတ်တိုင်းကျကို ကျနော့ကို အပေါ်ကစောင့်နေပါတော့တယ်။

သိပ်တောင်မကြာလိုက်ပါဘူး သူက ကျနော့ ကို တအားစောင့်လိုးရင်း တချီပြီး သွားပုံရပါတယ်။ တချီပြီးသွားတော့ သူက သူ့စောက်ဖုတ်ကို မချွတ်ဘဲ ကျနော့ လီးပေါ်မှာ ဘဲ ထိုင်ပြီး အမေါဖြေနေပုံရပါတယ်။ ကျနော်က မပြီးသေးတော့ ကျနော့လီးက အတောင်မလျော့ ပါဘူး။ သူက ခန အမေါဖြေပြီးတော့ နောက်တခါ ကျနော့ ကို ထပ်လိုးပြန်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ သူက ခုန တခါလိုမမြန်တော့ဘဲ တော်တော်ကြာကြာကြီးကို ဖိလိုးလိုက် ဆောင့်လိုးလိုက် နဲ့ လိုးနေပါတော့တယ်။ တော်တော်ကြာတော့မှ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာပါတယ်။ ကျနော် ပြီးချင်လာတာကို သူ့စောက်ဖုတ်က ခံစားမိပုံရပါတယ် သူကလည်း ကျနော့ကို အသားကုန်ကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးပါတော့တယ်။

ကျနော်လည်း မထိမ်းတော့ဘဲ အားရပါးရကို ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ကျနော်နဲ့ အတူတူ ပြီးသွားပြီး ဒီတခါတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော့ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်ပြီး မောမောနဲ့ အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူနေ ပါတော့တယ်။ ကျနော်လည်း မောမော ကောင်းကောင်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့ သူဘယ်အချိန် ထပြီးထွက်သွား လည်း မသိလိုက်တော့ပါဘူး။ ကျနော်တို့ ၂ ယောက် ဒီလောက် အသားကုန်လိုးနေကြတာကို ကျနော့သူငယ် ချင်း (ငါလိုးမသားလေး ၂ ယောက်)ကတော့ လုံးဝသိပုံတောင်မရပါဘူး။ နောက်ပိုင်းမှသိရတာက အန်တီက သူ့သားတွေကို နွားနို့မှာ အိပ်ဆေး ခပ်ပြီးတိုက်ထားတာကိုး။

ကျနော်နဲ့ အန်တီတို့က ဒီလို မကြာမကြာလိုးဖြစ် နေပေမဲ့ နေ့ပိုင်းမှာတော့ ဒီအကြောင်းကို လုံးဝမသိသလိုနေကြပြီး ပုံမှန် အတိုင်းဘဲ ဆက်ဆံကြပါတယ်။ ကျနော် သူတို့အိမ်မှာနေခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်တာ ကာလ အတွင်း ကျနောတို့ နှစ်ယောက် ပုံမှန် လိုးဖြစ်ကြပေမဲ့ ၂ နှစ် လုံးလုံး နေ့လည်တွေမှာ ဒီအကြောင်း လုံး၀ မစ ဘဲ ညကျမှသာ လင်မယားဖြစ်သွားကြပါတယ်။ ကျနော် အန်တီ့ကို တခါမှ အပေါ်ကလည်း တက်မဆောင့် ဘူးခဲ့ပါဘူး။ အမြဲတမ်း သူကချည်းဘဲ အပေါ်ကဆောင့်ခဲ့တာ ချည်းပါဘဲ။

ကျနော် အန်တီတို့အိမ်က ထွက်ခဲ့ပြီး နိုင်ငံခြား ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ၃ နှစ်ကြာပြီး ရန်ကုန်ပြန်ရောက် တော့ အန်တီက ယောက်ကျားရနေပါပြီ။ စိုးစိုး တို့ ကျော်ကျော်တို့ အဖေသစ်ရနေကြပါပြီ။ ကျနော် ၂ နှစ် လောက် သူတို့ အဖေဖြစ်ခဲ့တာကိုတော့ သူတို့ ခုထိ လုံး၀ မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျနော်လည်း ဆော်တွေ တော်တော် များများလိုးခဲ့ဘူးပေမဲ့ အန်တီ့ အလိုးကိုတော့ ခုထိခံချင်နေတုံးပါဘဲ။ သူတို့အိမ်မှာ သွားအိပ်ကြည့်ခဲ့ပေမဲ့ အန်တီက ကျနော့ အိပ်ယာထဲကို လည်း မလာတော့ပါဘူး။

———ပြီးပါပြီ———–

Popular posts from this blog

တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည...

ကျွန်တော်နှင့် ဗိုက်ကြီးသည် ဆရာမ

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။ အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား) အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီၤလေးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဖင်အလုံးလိုက်ကိ...

လွမ်းရ ခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ ..  နှင်းမြူတို့က  လွင့်ပျံပြီး  ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်နှာကို  တိုးဝှေ ့လာသည်..  လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို  တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး  နှင်းလေအေး၏  ကျီစယ်မှုကို  ခံယူလိုက်ရာ  အတွေးများက  လွန်ခဲ့သော  တစ်နှစ်ခန့်ကို  ရောက်သွားလေသည်  ..။ “ကိုကို..  အဆုံးစွန်ထိ  လုပ်တော့မလို့လား” အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု  ပေါင်းစုံဖို့အတွက်  ကြိုးပမ်းနေသော  နှစ်ဦးစလုံးမှာ  ရမက်၏  လောက်မြိုက်မှုကြောင့်  မောပန်းနေကြသည်..  ။ “အင်း..  သဲ  ..  ကို  အဆုံးစွန်ထိ  ဖြစ်ချင်နေပြီ  ..  ခနလေးပဲ  သည်းခံပေးနော်  ..  ” “ကိုကိုရယ်  ..  သဲ  ကိုကို့ကို  ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ  ..မလုပ်ပါနဲ့နော်  ..  ” “မရတော့ဘူး  သဲ  ..  ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့  ” လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော  အင်္ဂါနှစ်ခု၏  ထိတွေ့မှုမှာ  မိန်းမောပြီး  ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ  ..။ လူ့ကျင့်ဝ...

မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်

ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ ခုလို လိုက်လာတာ ...

တွင်းဟောင်းရေကြည် အေးမြသည်

`ကောက်ကြီးရေ …ကောက်ကြီး´´ ``အော်…ရေချိုးနေတာပဲ´´ ``အော် မင်းကငါခေါ်တာမထူးဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ´´ ``ဟေ့ရောင် မင်းဂွင်းထုနေတာလား´´ ကျနော်လည်းစိတ်တို၍အော်ပြောလိုက်ရင်းရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသည်။တံခါးဖွင့်သံကြားသောအခါ ကျနော်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ``ဗျာ……အန်တီမေ´´ ``ငါ့သားဘာတွေအော်နေတာလဲ´´ ကျနော်ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်။ကျနော့်ရှေ့တွင်ရပ်နေသောသူမှာတခြားသူမဟုတ်။ကျနော့်သူငယ်ချင်းကောက်ကြီး၏အမေအန်တီမေဖြစ်သည်။အန်တီမေ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးတစ်ကွင်းသာပါရှိသည်။ ကိုယ်လုံးမှာရေစိုနေ၍ ထဘီနှင့်အသားမှာကပ်နေသည်။ဆံပင်ပေါ်မှရေစက်ကလေးများကကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်စီးနေသည်မှာ ဆယ်ကျော်သက်ပိုးထခါစအရွယ်မပြောနှင့် မြင်သူတကာပင် စိတ်ထိန်း၍ရနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထဘီခြားမှထိုးထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း မြင်သူတကာစို့ချင်အောင် စူထွင်နေသည်။ကျနော်လည်း အန်တီမေ့မျက်နှာကိုမမြင်တော့ဘဲ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနှင့် စူထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုသာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ``ဟဲ့ ခလေး…´´ ``အန်တီမေးနေတယ်လေ´´ ``ဟိုဟာ…ကောက်ကြီးမရှိဘ...