Skip to main content

မိုးဆမ္းပန္း လန္းလန္းေလး (အပိုင္း ၂)



ဇာတ္လမ္း - ဗမာငခြၽတ္

 မိုးဆမ္း ရဲ႕ တင္ပါးလွလွၾကီးေတြ ဟာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနၾက သည္ . .။

ဦးေနဒြန္း ..မိုးဆမ္း အေနာက္ က စြင္႕ကား၀ိုင္းၿပီး အေနာက္ ကို သိသိသာသာ ထြက္ေနတဲ႕

တင္စိုင္ေတြကို ေငးရင္း ...လိုက္ပါသြားေလ သည္ . .. ။

အိပ္ခန္းေလး ထဲ ကို ေရာက္တဲ႕အခါ ..မိုးဆမ္း သည္ ..ဦးေနဒြန္းကို စိုက္ၾကည္႕ၿပီး . .“တံခါး ပိတ္လိုက္

..” လို႕ ေၿပာ သည္ ..။ ဦးေနဒြန္းလဲ အိပ္ခန္း တံခါးေလးကို ပိတ္လိုက္ သည္ ..။

မိုးဆမ္း ဦးေနဒြန္း ကို စိုက္ၾကည္႕ေနရင္း နဲ႕ သူမ အ၀တ္အစားေတြကို ခြ်တ္ သည္ . .။

အေပၚ အက်ၤ ီေလးကေန စ ခြ်တ္ သည္ . .။

အက်ၤ ီေလး ၾကမ္းေပၚကို လႊတ္ခ်လိုက္အၿပီး ..ဘရာစီယာ ၿဖဴ ၿဖဴေလး ကို ဆက္ခြ်တ္ သည္ ..။

မိုးဆမ္း ရဲ႕ နို႕ၾကီးႏွစ္လံုး က လွလွပပၾကီး ..။ ေတြ႕လိုက္ရတာ ဦးေနဒြန္း ..စိတ္ေတြ ေၿခာက္ၿခားသြား သည္ ..။

သူ လိုလားေနတဲ႕ မိုးဆမ္း ..သူ႕အေရွ႕မွာ အ၀တ္ေတြ တလႊာခ်င္း ခြ်တ္ၿပေန သည္ ..။

“ၾကိဳက္လား . .”

မိုးဆမ္း က သူ႕ကို စိုက္ၾကည္႕ၿပီး ညဳတုတု အသံမ်ိဳး နဲ႕ ေမး သည္ . .။

“ၾကိဳက္တယ္ ..သိပ္ၾကိဳက္တယ္ ..”

ဦးေနဒြန္း မ်က္ေတာင္ မခတ္တမ္း ..ၾကည္႕ေန သည္ . .။

တင္းမာၿပီး အဖ်ားနားမွာ ေကာ႕ေကာ႕ေလး ေထာင္သြားတဲ႕ နို႕ၾကီးေတြ ရဲ႕ အလည္ေခါင္မွာ ..နို႕သီးအဖုေလး

က နီညိဳညိဳ နဲ႕ထင္းေန သည္ . .။ သူ ၾကည္႕ေနတံုး ..မိုးဆမ္း က ထပ္ခြ်တ္ေန ၿပန္ သည္ ..။

ဒီတခါ က ေအာက္ပိုင္း . .။

စကပ္ ..ၾကမ္းၿပင္ ကို က်သြား ..သည္ . .။

အာပါး...။

အို ...။

ပင္တီေလး ဘဲ ရွိေတာ႕ သည္ . .။

လွလိုက္တဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ..။ အခ်ိဳးက် သည္ . .။ ၿဖဴေဖြး သည္ . .။ ေပါင္ၾကား၈ြဆံု ေနရာက တအား

ေဖါင္းေန သည္ ..။

ဟူး . .။

မိုးဆမ္း . .ဆက္ ခြ်တ္ ၿပန္ၿပီ . .။

ဒီတခါ က ေနာက္ဆံုး . .ဟာ..။ ပင္တီ ပါး အၿဖဴေလး . .။

ဟား ..။

တကၠသိုလ္ေန၀င္း ေရးခဲ႕တဲ႕ သူလို မင္းသမီး ..ဆိုတဲ႕ ဟာရိုးေရာ္ဘင္ ရဲ႕ စာအုပ္ကို မွီးထားတဲ႕ စာအုပ္ ရဲ႕

ေနာက္ဆံုး ..အၿပီးမွာ ေရးထားတာမ်ိဳး ဘဲ . .။

သူမ ရဲ႕ အဂၤါစပ္ ဟာ က်ေနာ္ ေတြ႕ဘူးတဲ႕ ဟာေတြထဲမွာ အလွဆံုးပါဘဲ ..လို႕ ဦးေနဒြန္း ..စိတ္ထဲက

ေရရြတ္မိလိုက္ ပါ သည္ . .။

မိုးဆမ္း ရဲ႕ ေပါင္၈ြဆံု က ေဖါင္းမို႕မို႕ အဂၤါစပ္ ..ဒါမွ မဟုတ္ ..ေစာက္ဖုတ္ၾကီး ဟာ အရမ္း လွေနတာဘဲ လို႕

ဦးေနဒြန္း ..သိလိုက္ သည္ ..။ အေမြး ရိပ္ထားပံု ရ သည္ ..။

ေၿပာင္တင္း..ရွင္းသန္႕ေန သည္ ..။

“ ၾကိဳက္လား ..” မိုးဆမ္း က ေမးၿပန္ သည္ . .။

“ ဟား..ၾကိဳက္တာေပါ႕..အရမ္းအရမ္း ကို ၾကိဳက္တာ ..နမ္း...နမ္း ..လို႕ ရမလားဟင္ ...”

“ခုမွ ေၿပာ ..ဘာလဲ သိဘူး ..မဆိုင္သလိုလို ဘာလို လို နဲ႕ ..မၾကိဳက္ သလိုလို နဲ႕ ..ဟြန္း . .”

“ၾကိဳက္တယ္..သိပ္ လွတာဘဲ ..”

“ သူလဲ ခြ်တ္ ...ေလ ”

မိုးဆမ္း က သူ႕ေဘာင္းဘီ ဇစ္ကို လာကိုင္ၿပီ ..။

ခဏအတြင္း ..သူလဲ ဗလာက်င္းသြားရ သည္ . .။

ကုတင္ေပၚ တက္ သည္ ..။ မိုးဆမ္း ေပါင္ၾကားမွာ သူ ေခါင္း အပ္ထား ၿပီး စ နမ္းေလ သည္ ..။

ဖြဖြေလး ...စ နမ္း သည္ ..။

အို …. ကိုၾကီး...ရယ္ . .. ။

မိုးဆမ္း ..ေစာက္ဖုတ္ၾကီး အေရေတြ စိုစိုရႊဲေန သည္ ..။

ဒီကေလးမ ေစာက္ဖုတ္ ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတာဘဲ ..။

သူ႕ လ်ာၾကီး က ယက္ေနတံုး . .သူ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ၾကီးဟာ ..တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသလိုဘဲ ..။

လုပ္ခ်င္လြန္းလို႕ . .။

လင္ၿဖစ္သူ ကိုကိုေမာင္ ကလဲ ေထာင္က်သြားလို႕ မိုးဆမ္း ..အလုပ္မခံရတာ ၾကာေနၿပီ မို႕ တအား ထန္ေန

သည္ ..။

ဦးေနဒြန္း ကလဲ .. မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္ ကို အပီ မွဳတ္ေပးတာ . .။

.က္လိုက္ ..စုတ္လိုက္..လ်ာ နဲ႕ ထိုးလိုက္ . . . ။

ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း မွဳတ္တာ မဟုတ္ဘူး . .။

ရြရြေလး..ဖြဖြေလး ..မွဳတ္ေပးတာ ..။

သူ..သူ...သူ ဘာဂ်ာမွဳတ္ အရမ္းေတာ္တာဘဲ . .။

ေတာ္ေတာ္ၾကာ မွဳတ္ၿပီးမွ ...မိုးဆမ္း ကို သူ ေမွာက္ခိုင္း သည္ ..။

မိုးဆမ္း သူ ေလးဘက္ေထာက္ပံုစံနဲ႕ ..လုပ္ေတာ႕မယ္ ထင္တာ ..။ ဖင္လဲ ကုန္းေပးေရာ ..မိုးဆမ္း ဖင္ေပါက္ေလး

ကို ယက္ေပးေတာ႕တာဘဲ ..။

မိုးဆမ္း ဆတ္ဆတ္ ခါသြားရတယ္ ..။ တခါမွ မခံဘူးေသးဘူး ..။

အေရေတြ လဲ တအားယိုစီး ..စိမ္႕ထြက္ လာတယ္ ထင္တာဘဲ ..။

သူ႕လ်ာထိပ္ က မိုးဆမ္း ဖင္ေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ အတင္း တိုး၀င္ခ်င္ေန သည္ . .။

အာဟာ...အာဟာ …. အီး . . .

တကယ္႕ လူၾကီး ..။ ေစာက္ဖုတ္လဲ ယက္ ..ဖင္လဲ ယက္ ..။

သူ႕ လီးၾကီး ကလဲ ေတာ္ေတာ္႕ကို ၾကီးလဲ ၾကီး ..တုတ္လဲ တုတ္ . .။

မိုးဆမ္း ..အရမ္း ..ထန္လာ သည္ ..။ စိတ္ေတြ ထၾကြ လာ သည္ ..။

“ေတာ္ၿပီ ..ကိုၾကီး ..ကိုၾကီး ယက္တာ သိပ္ ေကာင္းလြန္း လို႕ ..မေနနိုင္ေတာ႕ဘူး . . ”

မိုးဆမ္း . .တအား အလိုးခံခ်င္ေနၿပီ . . ။

“ ကိုၾကီး ရဲ႕ပစၥည္းၾကီး နဲ႕ မိုးဆမ္းကို ထည္႕ေပးပါေတာ႕ .....”

ဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ရက္ဘဲ သူ႕ကို လိုးခိုင္း သည္ ..။

သူက လဲ လိုးေပး သည္ ..။

သူ႕ဟာၾကီး ..မိုးဆမ္း အဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္တာမ်ား ..မိုးဆမ္း အဖုတ္က တဏွာရည္ၾကည္ေတြ စိုစိုရႊဲေန

တာေတာင္ တဖ်စ္ဖ်စ္ ၿမည္ေအာင္ဘဲ က်ပ္ေန သည္ ..။ မိုးဆမ္း ရဲ႕ အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ပြတ္တိုက္

၀င္လာတာ မိုးဆမ္း တုန္ခါသြားေအာင္ဘဲ ...အီဆိမ္႕သြား သည္ ...။

တကယ္႕ အေကာင္ၾကီးဘဲ ..။ လံုးပတ္ကလဲ တုတ္တာ ..ေတာင္ငူက ေရႊငွက္ေပ်ာသီးၾကီး လို ဘဲ ...။

စံခ်ိန္မွီ လီးၾကီး နဲ႕ တကယ္႕ကို အလိုးေကာင္းၾကီး . .။

ဆြီကနဲ..ဆြီကနဲ ..အသဲတလွပ္လွပ္ ရင္တဖိုဖို နဲ႕ ..သူလုပ္ေပးသမွ်ကို မိုးဆမ္း ..ခံစားေနမိရ သည္ . .။

သူ႕ လီးၾကီး က မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ အၿပည္႕ဘဲ ..။ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ၾကီး . .။

မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္ နဲ႕သူ႕ လီး ..၀င္ထြက္ ပြတ္တိုက္သံေတြ ၿမည္ လာ သည္ . .။

ဖြတ္..ဖြတ္ ဆိုတဲ႕ အသံေတြမွာ သူ႕ လဥေတြ က မိုးဆမ္း ဖင္ၾကားကို လာရိုက္ေတာ႕ ဖပ္ ..ဖပ္ ဆိုၿပီး

လိုးထည္႕လိုက္တိုင္း ..စီးခ်က္မွန္မွန္ . .အသံေတြက ၾကားေနရ သည္ ..။

တခ်က္တခ်က္..ေစာက္ဖုတ္ထဲက ေလအံသံ ..ဘြတ္ကနဲ အသံၾကီး ထြက္လာ သည္ ..။ မိုးဆမ္းတို႕ လုပ္ေနတဲ႕

အသံေတြ က ဖတ္ဘူးတဲ႕ ရတနာ ၀င္းထိန္ အၿပာစာအုပ္ေတြထဲက အသံေတြမ်ိဳးဘဲ ..။

ဦးေနဒြန္းဟာ အင္း ..အင္း..အင္း..ဆိုၿပီး အားယူၿပီး လိုးေဆာင္႕ေန သည္ ..။

တခ်က္ဆို တခ်က္ . .အရသာ ရွိ သည္ ..။

မိုးဆမ္း လဲ သူ႕ကို ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထား ရတာ သေဘာက် သည္ ..။

မိုးဆမ္း ခါးကေန ဆုတ္ကိုင္ၿပီး သူ ေဆာင္႕တာ ..။

ဖြတ္..ဖပ္...ဖြတ္..ဖပ္..

….အင္း...အင္း...ဟင္႕...ဟင္႕...ေကာင္း...ေကာင္းလိုက္တာ..လုပ္..လုပ္..ေဆာင္႕ပါ..တအားေဆာင္႕ပါ ….

သူ ...အသားကုန္ ေဆာင္႕ သည္ ..။

တအားေဆာင္႕ သည္ ..။

ေကာင္း သည္ ..။ အို ..ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာ သည္ . . ။

အို...အီး..မိုးဆမ္း ...တကိုယ္လံုး က်င္တက္ၿပီး ...ေက်ာအခ်င္ေတြထဲက ဆိမ္႕ေနရေအာင္ကို ေကာင္းသြား သည္

..။ ေကာင္းသြား သည္ ..။ ၿပီးသြားရ သည္ ...။

သူ ..သူ မိုးဆမ္း ေကာင္းေနဆဲ ..က်င္ေနဆဲ..ဆက္ဆက္ၿပီး ထိုးေဆာင္႕ေပးေနတံုးဘဲ . . ။

အာ...အာ...အား................................................................................................

သူ..လဲ ၿပီးသြားတဲ႕ ပံု ...။ အိုး ..သူ...သူ.......သူ.....သူ႕ သုတ္ေရေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ မိုးဆမ္း ေစာက္ဖုတ္ထဲကို

ပန္းထုတ္ၿပီး ...ၿပီးဆံုး သြားပါေတာ႕ သည္ ….။

ဦးေနဒြန္း နဲ႕ မိုးဆမ္း ..သူလဲေကာင္း..ကိုယ္လဲ ေကာင္း ..ေတာ္ေတာ္ ဘဲ ေက်နပ္သြားၾကရ သည္ ..။

သို႕ေပမဲ႕ ဒီလို ေကာင္းတဲ႕ အလိုးမ်ိဳး ေနာက္ထပ္ တခါ လိုးခ်င္ၾကေသး သည္ ..။

“ ကိုၾကီး . .”

“အင္..မိုးဆမ္း . .”

“ မိုးဆမ္းေလ..အပ်ိဳ စစ္စစ္ ဘ၀ နဲ႕ ကိုၾကီး နဲ႕ မၾကံဳရေပမဲ႕ အခု ...မိုးဆမ္း မွာ တခါမွ မထည္႕ရေသးတာေလး

တခု က်န္ေနဆဲဘဲ ..အဲဒါကို ကိုၾကီးကို ေပးခ်င္တယ္ . .ကိုၾကီး က မိုးဆမ္း အေပၚ သိပ္သိပ္

ေကာင္းလြန္းတာဘဲ..မိုးဆမ္းဘက္ကလဲ ၿပန္ၿပီး ေပးနိုင္တာ ဆိုလို႕ မိုးဆမ္း ကိုယ္ခႏၵာဘဲ ရွိတယ္ ...မိုးဆမ္း

ဖင္ေပါက္ ကို ကိုၾကီး လုပ္ေနာ္ ...”

ဦးေနဒြန္း မိုးဆမ္းေလး ကို သနားသြား သည္ ..။

မိုးဆမ္း ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ သြင္းကာ ဖက္ထားလိုက္ သည္ ..။



.

.

.

ေန႔လည္၁၂နာရီန ဲ႔သံုးဆယ္႔ငါးမိနစ္ ...။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ပန္းဆိုးတန္း လမ္း.....။

အစိုးမရတ ဲ႔ရန္ကုန္မိုးက ေ၀ါကနဲ ရြာခ်လာသည္။

ေနဒြန္း ထီးမပါဘူး ။

Rangoon Tea House ကိုတက္တဲ႔ေလွခါးထဲကိုအၿမန္၀င္လိုက္သည္။ ေကြ႔၀ိုက္တဲ႔ေလွခါးေဟာင္းၾကီးကေန

တက္လာ ေတာ႔ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြင္႔ထားဟန္တူသည္႔ရန္ဂြန္းတီးေဟာက္ဆိုင္ခန္းထ ဲကို

ေရာက္သ ြားသည္။ ဘုရားေစ်းေတြမွာ ေရာင္းတဲ႔ဖိုး၀ရုပ္ဇီးကြက္ရုပ္ေလးေတ ြ..နဲ႔တန္ဆာဆင္ထားသည္႔ဆိုင္ထဲမွာ

လူရွင္းေနသည္။ ဥေရာပသား တေယာက္ဘဲ လက္ေတာ႔ပ္ဖြင္႔ၿပီး ထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရသည္။

မီးခိုးၿပာ ၀တ္စံု၀တဆင ္ ္ထားတဲ႔ဆိုင္၀န္ထမ္း မိန္းကေလး ေရာက္လာသည္။

တေယာက္ထဲလား..ဆရာ.....

အင္း ...

စားပြ ဲတလံုးမွာ ေနရာခ်ေပးလို႔ေနဒြန္း ထိုင္လိုက္သည္။

ရႏိုင္တဲ႔စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြကိုေရးထားတဲ႔ Menu စာရ ြက္ၾကီးကိုသူ႔ေရ႔မွ ွာ ခ်ေပးလို႔ယူၾကည္႔လိုက္သည္။

လဖက္ရည္တခ ြက္အရင္ေပး.. ..မိတ္ေဆြတေယာက္နဲ႔ခ်ိန္းထားလို႔ခဏ ေစာင္႔လိုက္အံုးမယ္ကြာ.....

ဟုတ္ကဲ႔ဆရာ ...

တိန္ ....

ဖုန္းက ၿမည္တာ ...

မက္ေဆ႔တခု ၀င္လာတာ .....

ေႏြရြက္၀ါ ဆီက ၿဖစ္မည္။

အင္း.. ထင္တ ဲ႔အတိုင္း. .ေႏြရ ြက္၀ါက ကားေတြ ပိတ္ေနလို႔သူမ နဲနဲ ေနာက္က်မည္.. ေစာင္႔ေနပါ လို႔ပိ႔တဲ႔မက္ေဆ႔

ၿဖစ္ေနသည္။

( ေစာင္႔မွာေပါ႔ေႏ ြရြက္၀ါရယ္ ....ေနဒ ြန္းက မင္းကိုအရမ္း ေတြ႔ခ်င္ေနတာ.....ဘယ္ေလာက္ေစာင္႔ရ ေစာင္႔ရ .....)

လို႔ေနဒြန္း စိတ္ထဲမွာ ေၿပာလိုက္သည္။

လဖက္ရည္ခြက္ေလး သူ႔ေရွ႔ေရာက္လာသည္။

ေႏြရြက္၀ါ န ဲ႔အြန္လိုင္းမွာ ဆံုခ ဲ႔ၿပီး သံေယာဇဥ္ေတ ြ ရစ္ပတ္တြယ္ညိခဲ႔တာ ဒီေန႔ဆိုရင္သံုးလတိတိရွိခဲ႔ၿပီ ...။

သူေရာ ကိုယ္ပါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ေတြ႔ခ်င္ၿမင္ခ်င္ဆံုခ်င္မိလြန္းေနေတာ႔အခုလိုခ်ိန္းဆိုလိုက္ၾကရတာ

.........။

အင္း..ေနဒြန္း မေန႔ညက အြန္လိုင္းမွာ ေႏြရြက္၀ါ နဲ႔ဗီဒီယိုခ်ပ္မွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ၾကည္႔ရင္း ပူၿပင္းတဲ႔

ရမက္ေတြနဲ႔ညစ္ညမ္းစကားေတ ြ အၿပန္အလွန္ေၿပာဆိုခ ဲ႔ရင္း

ဒီေနရာမွာ ေတြ႔ၾကဖို႔ခ်ိန္းခဲ႔တာ ....။

လဖက္ရည္ခြက္နဲ႔အတူပူစီနံရြက္ဖတ္ေသးေသးေလး ပါတဲ႔ေရခြက္ေလး ေရာက္လာသည္။

ဒီဆိုင္အေၾကာင္း ၾကားဖူးေနတာေတာ႔ၾကာၿပီ ..။

အခုမွေရာက္ဖူးတာ ..။

ေႏြရြက္၀ါက ဒီဆိုင္မွာ ခ်ိန္းဆိုလို႔ ..။

ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ၿပီး ၀ိုင္းဖိုင္သံုးဖ႔ိုေကာင္းသည္။

နံရံေပၚမွာ ဆလိုက္နဲ႔ထိုးၿပီး ၿပေနတဲ႔ေရွးေခတ္မင္းသားၾကီး ဦး၀င္းဦးရဲ႕ ဇာတ္ကားကိုတေစ႔တေစာင္း

ၾကည္႔လိုက္မိတ ဲ႔အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေခၚလာလို႔ေႏြရြက္၀ါ ေခၚၿပီဆိုၿပီး စားပြဲေပၚ ခ်ထားတဲ႔ဖုန္းကိုလွမ္းၾကည္႔လိုက္သည္



ေႏြရြက္၀ါ မဟုတ္ဘူး ...။

မိုးဆမ္း ေခၚတာ....။

( ဟယ္လို.....)

( ကိုၾကီး....)

( မိုးဆမ္း..ႏိုးၿပီလား ... )

( အင္း . . .ကိုၾကီး..ဘယ္ေရာက္ေနလဲ...)

( ၿမိဳ႔ထဲမွာ..ပန္းဆိုးတန္းမွာ....)

( ကိုၾကီးက မိုးဆမ္းကိုထားခဲ႔သ ြားတယ္ ....)

( အလုပ္ရွိလို႔...Breakfast စီစဥ္ထားေပးခဲ႔တယ္ ..ေတြ႔လား ....)

( အင္း...ေတြ႔တယ္..သိုင္းစ္ကိုၾကီး....ဟြန္း...နာေနတယ္..သိလား....)

ညက မိုးဆမ္းကိုႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္သူဖိပစ္ခဲ႔သည္။ မိုးဆမ္း ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးတဲ႔ေနာက္ခေရပ ြင္႔ကိုပီပီၿပင္ၿပင္

သူဖြင္႔ခဲ႔သည္။ စြင္႔ကားၿပီး အရမ္းလွအရမ္းေကာ႔ေနတဲ႔မိုးဆမ္းရ ဲ႕ ဖင္တံုးၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြကိုတဖန္းဖန္း ရိုက္ႏွက္ရင္း

စအိုေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကိုသူတ၀ လိုးေဆာင္႔ခ ဲ႔သည္။

မိုးဆမ္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႔အခ်ိန္က်မွသူေႏြရြက္၀ါ နဲ႔ခ်ပ္တင္းလုပ္သည္။

တဏွာအား ၿပင္းထန္လွတဲ႔သူသည္မိုးဆမ္းကိုႏွစ္ခ်ီဆြ ဲထားခ ဲ႔ေပမယ္႔ေႏြရြက္၀ါနဲ႔ခ်ပ္တင္း လုပ္လိုက္ေတာ႔

စိတ္ေတြ ၿပန္ၾကြထလာခ ဲ႔ၿပန္ၿပီး သူ႔တန္ဆာၾကီးလည္း မာတင္းေတာင္မတ္လာရၿပန္သည္။ ေႏြရြက္၀ါ ရ ဲ႕ အသံက

အရမ္း ဆက္ဆီၿဖစ္တာ ....။

မိုးဆမ္းလိုေတာင္႔ေတာင္႔မိမိေစာ္ေလးကိုစိတ္ရွိတိုင္း ေရွ႔ေပါက္ေရာ ေနာက္ေပါက္ေရာ သူဖြင္႔ခြင္႔ရ

ဖိခြင္႔ရေနတာေတာင္သူသည္တဏွာစိတ္က ထန္လြန္းေနသည္။

( ကိုၾကီး.... ဘယ္ေတာ႔ၿပန္လာမွာလဲဟင္ ...)

( မသိေသးဘူး ..မိုးဆမ္း ...ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ.....)

( ကိုၾကီး ဘ ဲ မိုးဆမ္းကိုႏိုဗိုတယ္ဟိုတယ္အသစ္ကိုေခၚသ ြားမယ္လို႔ေၿပာထားၿပီး.. ေမ႔သြားလား ...)

( မေမ႔ပါဘူးမိုးဆမ္းရယ္..ေခၚသြားမွာေပါ႔..ကိုၾကီး အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ၿပန္လာမယ္ ...)

( အင္း....ဖင္ေပါက္တအား က်ိန္းစပ္ေနတာဘဲ ကိုၾကီး.... ကိုၾကီးး ဟာၾကီးက လံုးပတ္တအား တုတ္ရံုမကဘူး..

ကိုၾကီးက တအားေဆာင္႔တယ္.. ဟြန္း ... ကိုၾကီး ၾကမ္းတယ္....)

( မိုးဆမ္း မၾကိဳက္ဘူးလား ....)

မိုးဆမ္း ဆီက တခိခိရယ္သံေလး ၾကားလိုက္ရသည္။

( ၾကိဳက္တယ္ ...သံုးးခါေတာင္ၿပီးတယ္ ....)

မိုးဆမ္းရဲ႕ တိုးတိုးနဲ႔ဆက္ဆီတအားက်တ ဲ႔ေၿပာဆိုသံေလးေၾကာင္႔သူ႔ေပါင္ၾကားက တန္ဆာက ဆတ္ကနဲ ေခါင္းၾကီး

ေထာင္သ ြားသည္။ သည္အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကိုလွမ္း၀င္လာတဲ႔ေႏြရ ြက္၀ါ ကိုသူၿမင္လိုက္သည္။

ဆိုင္၀န္ထမ္း တေယာက္က ေႏ ြရြက္၀ါရ ဲ႕ ထီးကိုလွမ္း ယူေပးၿပီး ခ ြက္ထဲ ထိုးစိုက္ေထာင္ေနသည္။

ေႏြရြက္၀ါ ဆိုင္ခန္းထဲကိုေလ်ာက္ၾကည္႔ေနသည္။

( မိုးဆမ္း..ကိုၾကီး ေနာက္မွ ၿပန္ေခၚမယ္ ....)

ဖုန္းပိတ္လိုက္တ ဲ႔အခ်ိန္ေႏြရ ြက္၀ါ သူ႔ကို ၿမင္သြားသည္။ ေတာက္ပတဲ႔အၿပံဳးေလးကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။

သူ႔ဆီကိုလွမ္းလာေနတဲ႔ေၽႏြရ ြက္၀ါသည္စကပ္အၿဖဴေရာင္တိုတိုေလး ၀တ္ထားလို႔ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ေတြကို

ၿမင္ေနရသည္။ လည္ဟိုက္လ ြန္းၿပီး တိုလြန္းတ ဲ႔ဘေလာက္စ္ေၾကာင္႔လည္း ရင္ထြားထ ြားေတြရဲ႕ အေပၚပိုင္း ကို

ေတြ႔ေနရသည္။

( ကိုရွိန္း .....ေနာ္ ....)

ေႏြရြက္၀ါက ခ်ပ္တင္းမွာ သံုးတဲ႔သူ႔နံမည္ကိုေခၚၿပီး ေမးလိုက္တာ...။

( အင္း..ေႏ ြရ ြက္၀ါ .....မဟုတ္လား ....)

( အင္း..ကိုရွိန္းက အၿပင္မွာ ပိုႏုတယ္.....ဟင္းဟင္း....)

( လာ ထိုင္..ေႏြ....ဘာစားမလဲ......)

( ငါးေထာငတန ္ ္မုန္႔ဟင္းခါး....စားမယ္.....)

ေႏြရြက္၀ါက ရယ္လိုက္ရင္း ေၿပာသည္။

ေႏြရြက္၀ါ ဆိုင္၀န္ထမ္း ေကာင္ေလးကိုမုန္႔ဟင္းခါး မွာေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ သူသည္ေႏြရ ြက္၀ါကိုသူပိုင္တဲ့

တိုက္ခန္းတခန္းကိုေခၚသြားၿပီး ဖိပစ္ဖို႔ၾကံဆ စဥ္းစားေနသည္။

ေႏြရြက္၀ါ က ငါးေထာင္တန္မုန္႔ဟင္းခါး စားရင္း...( မဆိုးပါဘူး ..ကိုရွိန္း ၾကိဳက္လားဟင္ ....) လို႔ေမးသည္။

ေနဒြန္းသည္ေႏြရ ြက္၀ါရဲ႕ သိသိသာသာ ဖြံ႔ၿဖိဳး ေအာင္ၿမင္ေနတဲ႔ရင္စိုင္ေတြကိုေငးေနမိရာက ( ၾကိဳက္တယ္

...သိပ္ေကာင္းတာဘဲ....) လို႔ေၿဖလိုက္သည္။

ေႏြရြက္၀ါသည္သာမန္ရြက္ၾကမ္းေရၾကိဳ အဆင္႔ထက္ပိုတဲ႔သာတဲ႔အလွပိုင္ရွင္ေလး လို႔လဲ စိတ္ထဲမွာ

မွတ္ခ်က္ခ်ေနမိသည္။

မုန္႔ဟင္းခါး စားအၿပီး ေႏြရြက္၀ါက မုန္႔လက္ေဆာင္း မွာသည္။ ေနဒြန္းကေတာ႔ေရေႏြးၾကမ္း တခြက္ကိုမွာသည္။

( ဟိတ္.. ကိုရွိန္းက တအား ၾကည္႔တာဘ ဲ... ေႏြ မေနတတ္ေတာ႔ဘူးကြာ...)

မ်က္ေစာင္းလွလွေလး ကိုေႏြရြက္၀ါ ဆီက ရလိုက္တ ဲ႔ေနဒြန္းသည္ေႏြရြက္၀ါရ ဲ႕ လက္ၿဖဴၿဖဴေလးကို ဖ်တ္ကနဲ

ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

သူနဲ႔ေႏြရ ြက္၀ါသည္လူခ်င္း အခုမွဆံုၾကသည္ဆိုေပမယ္႔အြန္လိုင္း ခ်ပ္မွာေတာ႔အရမ္းကိုပြင္႔လင္း

ရင္းႏွီးခဲ႔ၾကၿပီးသား ေလ ...။

( အိုး..ကိုရွိန္း.. မကဲနဲ႔ကြာ.. လူေတြ ေတ ြ႔လိမ္႔မယ္ ....)

ေနဒြန္းက ေႏြရြက္၀ါရ ဲ႕ လက္ကေလးကိုမလႊတ္ဘူး ။

( လူမေတြ႔ေစခ်င္ရင္လူေတြ မရွိတဲ႔လြတ္လပ္တဲ႔ေနရာေလး တခုကိုေႏ ြနဲ႔ကိုယ္န ဲ႔သြားၾကမလား ....)

( သ ြားရ ဲဘူး.... ေႏြ ေၾကာက္တယ္ ....)

ေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ႔ေႏြရ ြက္၀ါရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး က ၿပံဳးစိစိန ဲ႔ ...။

ေနဒြန္းရ ဲ႕ စိတ္ေတြ ေဖါက္ၿပန္သြားသည္။ ေႏ ြရြက္၀ါရ ဲ႕ႏွဳတ္ခမ္း လံုးလံုးေလးေတြကိုစုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။

( ဟိတ္..ဆရာၾကီး..... ဆိုင္ထဲမွာၾကီး... ေနာက္မွေနာက္မွ ......)

ေနဒြန္း လည္း စားေသာက္လ႔ၿပို ီးၾကၿပီမို႔ေင ြရွင္းေပးၿပီး ေႏ ြရြက၀ါန ဲ ္ ႔အတူ ( Rangoon Tea House ) ဆိုင္ထဲက

ထြက္သည္။ သူ႔ေဘာင္းဘီထ ဲက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္သည္အတင္းၾကီးကိုရုန္းကန္ထၾကြေနသည္။ ေႏ ြရြက္၀ါကို

မၾကာခင္ၿဖ ဲရေတာ႔မည္မဟုတ္လား ...။

မိုး တိတ္သြားလို႔ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ..။

သူ႔ကားဆီကို ေႏ ြရြက္၀ါနဲ႔အတူေလ်ာက္သြားၾကတဲ႔အခ်ိန္ေႏြရ ြက္၀ါရဲ႕ ဖုန္း ၿမည္လာသည္။

ေႏြရြက္၀ါ က ( အိုး.. ဒက္ဒီေခၚတာ ...) လို႔တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္။ ဖုန္းေၿပာရင္း ေႏ ြရြက္၀ါ တုန္တုန္ရီရီ

ၿဖစ္လာတာကို ေနဒြန္း ေတြ႔ရသည္။

( ဟုတ္..ဟုတ္... ဒက္ဒီ..သမီး အၿမန္ဆံုး လာခဲ႔မယ္ ....) လို႔ေၿပာလိုက္တာကိုလည္း ၾကားရသည္။

ဖုန္းပိတ္လိုက္အၿပီး ေနဒြန္းက ( ဘာၿဖစ္လဲ ေႏ ြ..ဘာ အေရးၾကီးလ ဲ...) လို႔ေမးသည္။ ေႏြရ ြက္၀ါ က ( မာမီမူးလဲလို႔

ဒက္ဒီေခၚတာ..ကိုရွိန္း... ေႏ ြ အၿမန္ၿပန္ရမယ္ ...ကိုရွိန္းနဲ႔ေနာက္မွေတြ႔ၾကမယ္ေနာ္....) လို႔ေၿပာၿပီး တက္ဆီကား

တစီး ကိုတားလိုက္သည္။

( ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ....)

( ရတယ္..ရတယ္ ...ေႏြ တက္စီနဲ႔ဘဲ ၿပန္လိုက္မယ္ .....)

ေႏြရြက္၀ါ က တက္စီကားထဲကေန ( ေႏြတို႔ေနာက္ေတာ႔ထပ္ေတြ႔ၾကမယ္ေနာ္ ...) လို႔လက္ကေလး ၿပကာ

ေၿပာသ ြားသည္။

ပန္းဆိုးတန္း လမ္းမၾကီး ေပၚမွာ မေက်မနပ္နဲ႔ရပ္က်န္ခဲ႔သည္။

သူမွန္းထားတာနဲ႔မကိုက္ဘူး ေလ ..။

ေႏြရြက္၀ါ ကို ၿဖဳတ္ရၿပီလို႔တထစ္ခ် တ ြက္ထားတာ ...။

 ....................။....................။....................

.

.

.

ကိုကိုေမာင္ရဲ႕ စိတ္ေတြ ဘေလာင္ဆူေနသည္။

လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ဆုပ္ထားရင္း ေဒၚသစိတ္ေတြ တလိပ္လိပ္ထၾကြေနသည္။

ေစာေစာက သူ႔ကိုေထာင္၀င္စာ လာေတ ြ႔တဲ႔ဘာဘူေၿပာသြားခဲ႔တဲ႔စကားသံေတြက အခုထိသူ႔နားထဲမွာ ၾကားေနဆ ဲ

...။

( မိုးဆမ္း ...ေနဒြန္းဆီမွာ ေရာက္ေနၿပီ .....) တဲ႔ ....။

သူ႔မယားေခ်ာေလး မိုးဆမ္းကိုလိုခ်င္လို႔သူ႔ကိုေထာင္ထဲ အေရာက္ပို႔တဲ႔ေနဒြန္းကိုမုန္းတီး စက္ဆုပ္တဲ႔စိတ္ေတြ က

တားဆီးလို႔မရေအာင္ဘဲ ၿပင္းထန္ေနသည္။

ေနဒြန္းကိုအစိမ္းလိုက္၀ါးစားခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚေနသည္။

သူသည္ရုတ္တရက္အဖမ္းခံလိုက္ရလို႔မိုးဆမ္း အတ ြက္ဘာမွလုပ္မေပးခဲ႔ႏိုင္ဘူး ..။

သူ႔မွာ ဖြက္ထားတဲ႔ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြ ေငြေတြ ရွိေနေသးသည္။ သို႔ေပမယ္႔သူ႔ကိုကူညီမယ္႔သူမရွိလို႔မိုးဆမ္း အၿပင္မွာ

ေနေရးထိုင္ေရးကိုသူမစီစဥ္ခဲ႔ႏိုင္ဘူး ။

ေထာင္ထ ဲေရာက္ၿပီး ၾကာလာမွ ဘာဘူလိုေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ၿပန္အဆက္ရတာ ..။ အခုေတာ႔ဘာဘူက သူ႔ကို

ေထာက္၀င္စာ အၿမ ဲ လာေတြ႔ၿပီး သူလိုတာေတ ြကိုကူညီမ စ ေပးေနသည္။ ဘာဘူရဲ႕ ေငြေၾကး ေထာက္ပံ႔မွဳနဲ႔

ေထာင္ထ ဲမွာလည္း သူအေနေခ်ာင္သည္။ စားခ်င္တာစား ရသည္။ နင္းႏွိပ္ေပးမယ္႔လူေတြေတာင္ရထားသည္။

ေနဒြန္းဆီကိုမိုးဆမ္း ေရာက္ေနသည္ဆိုတာ ၾကားလိုက္ရေတာ႔သူ႔ေခါင္းကိုဆင္ၾကီးတေကာင္နင္းလိုက္တာကို

ခံလိုက္ရသလိုဘဲ ...။

မယားေခ်ာ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကို ေနဒြန္း တက္ေဆာ္ေနၿပီ ...။

ေနဒြန္းကုိဒူးေထာက္လိုက္တဲ႔မိုးဆမ္းကိုလည္း သူစိတ္နာမိသည္။

( တၿခား နည္းလမ္း မရွိေတာ႔ဘူးလား..မိုးဆမ္းရယ္ ....) လို႔စိတ္ထဲမွေရရ ြတ္လိုက္မိတဲ႔အခ်ိန္သူ႔မ်က္လံုးက

မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။

ရင္ဘတ္ထဲမွာ နာက်င္ေနသည္။

ေနဒြန္းေရ.... ထမင္း ၀ေအာင္စားထားအံုးေပါ႔ကြာ.. ငါ ေထာင္က ထြက္တာန ဲ႔မင္း ရင္ကိုခ ြ ဲၿပီး မင္း ရဲ႕

ကလီစာေတြကိုအစိမ္းလိုက္၀ါးစား ပစ္မယ္ ......လို႔ၾကံဳး၀ါးေနသည္။

ဘာဘူကိုေနဒြန္းန ဲ႔မိုးဆမ္းတို႔ရဲ႕ အေၿခအေနကိုေစာင္႔ၾကည္႔ထားဖို႔မွာသည္။

ဘာဘူသည္သူ႔လူစစ္စစ္ၿဖစ္သည္။ အရင္တံုးက ဘာဘူ႔ကိုသူကူညီခဲ႔ဘူးသည္။ အခုဘာဘူက သူလိုတာ

ကူညီေနသည္။ အၿပန္အလွန္ေပါ႔ ...။

ေနဒြန္းသည္စားရၿပီလို႔အပိုင္တြက္ထားတဲ႔သားေကာင္ပါးစပ္ဖ်ားက သီသီေလး လြတ္သ ြားလို႔အမ်က္ေဒါသ

ထြက္ေနတ ဲ႔က်ားၾကီးတေကာင္လိုသုန္မွဳန္တဲ႔မ်က္ႏွာၾကီးနဲ႔သူ႔အလုပ္ရံုးခန္းမွာ ထိုင္ေနသည္။

ေႏြရြက္၀ါ ကို ေနာက္ထပ္ထပ္ခ်ိန္းရအံုးမယ္ ..။ ဒီတခါဆိုရင္ေတာ႔အပိုင္လုပ္ရမယ္လို႔စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနသည္။

( ဆရာ .....)

သူ႔တပည္႔စိန္လွထြန္းေသာင္း ရဲ႕ ေညွာင္နာနာ အသံေလး ေပၚထြက္လာသည္။

( ဟင္..ဘာလဲ....စိန္လွ ....)

( ေရာဘတ္ ...ေသၿပီ ......ဆရာ.....)

( ဘာ......)

ေရာဘတ္သည္သူအားကိုးရတဲ႔တပည္႔တေယာက္ပါ ...။

ႏိုင္ငံၿခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ခ်င္တဲ႔လူေတြကိုယံုၾကည္ေအာင္ေၿပာဆုိ စည္းရံုးၿပီး အခ်ဥ္ေဖါက္လိမ္လည္ေနတဲ႔

ေကာင္ ..။

ေရာဘတ္ကိုလူေတြ ယံုၾကည္ေအာင္သူက အေနာက္ကြယ္ကေန ပံ႔ပိုး မစ ကူညီေပးခဲ႔သည္။ ေရာဘတ္က လိမ္လို႔

ရလာတဲ႔ေငြေတြကိုေပးသည္။ လိမ္တာ ခံရတဲ႔လူေတြ က ရဲတိုင္သည္။ ေရာဘတ္ကိုလိုက္ရွာသည္။ သူက

ေရာဘတ္ကို ၿမ၀တီဖက္ကေန တဖက္ႏိုင္ငံကိုလစ္ဖို႔ညႊန္ၾကားသည္။ ေရာဘတ္လစ္သြားၿပီလို႔သူထင္ထားတာ

( ဘယ္လို ၿဖစ္တာလဲ..... စိန္လွ....)

( ေရာဘတ္ဘတ္လိုက္တဲ႔လူေတြထဲက တိုးေၾကာင္ကေလး ဖက္က လူမိုက္ညီအကိုက ေရာဘတ္ကို

ေတြ႔သြားတယ္.. ဆရာ... သူတို႔ေရာဘတ္ကိုကားတစီးနဲ႔တင္ေခၚသြားၿပီး သူတို႔ကိုလိမ္ခ ဲ႔တဲ႔ေငြေတြ ၿပန္ေပးဖို႔

ေတာင္းတယ္..... ေရာဘတ္က မေပးေတာ႔သူတို႔ေရာဘတ္ကိုေရႊၿပည္သာ ဖက္ကိုေခၚသြားၿပီး ဓါးနဲ႔၀ိုင္းထိုး

သတ္ပစ္လိုက္ၾကတာ ဆရာ.. ေရာဘတ္ကိုလမ္းေဘး ကြင္းထဲ ပစ္ထားခဲ႔တယ္...)

( ဟာ..... .ၿဖစ္မွ ၿဖစ္ရေလကြာ..... ငါ႔ဖက္လဲ လိုက္လာႏိုင္တယ္ ....)

ေနဒြန္း သူ႔ကို ေၿခရာခံမိမွာ စိတ္ေတြ ပူလာသည္။ ေရာဘတ္တခုခုေဖၚလိုက္မလား ...။ အင္း.. သတိေတာ႔ထားမွ

..။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ဖုန္း တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္န ဲ႔ၿမည္လာသည္။

ဟင္ ....စင္သီယာၿမိဳင္ေခၚတာ ..။

( ဟယ္လို.....)

( အကို.... စင္သီယာပါ...)

( ေၿပာ စင္သီယာ ...အလုပ္ေတ ြ အဆင္ေၿပလား ....)

( ေၿပပါတယ္အကို.. စင္သီယာ အကို႔ဆီကိုလာခ ဲ႔လို႔ရမလား ...)

( အင္း.. လာခ ဲ႔ေလ .....)

စင္သီယာၿမိဳင္ကိုသူအလုပ္ေတြ ခိုင္းထားသည္။ သူ႔လုပ္ငန္းေတ ြထ ဲမွာ စင္သီယာၿမိဳင္လိုေတာင္႔တင္း စိုေၿပတဲ႔

ေစာ္တေကာင္ကိုသံုးထားသည္။ ေငြနဲ႔လပ္ထိုးလို႔မရတဲ႔အစိုးရ ပိုင္းက အေကာင္ၾကီးၾကီး ေတြကိုစင္သီယာရဲ႕

အလွနဲ႔ၿမွဴဆြယ္ၿပီး သူ႔ဖက္ကိုပါေအာင္ဆ ြယ္သည္။ မ်ားေသာအားၿဖင္႔စင္သီယာလိုမိန္းမကိုမၾကိဳက္ဘူးလို႔

ၿငင္းပယ္သူမရွိဘူး ။

စင္သီယာသည္သူ႔ေမာင္ကိုကယ္တင္ဖို႔သူ႔ဆီကိုအားကိုးတၾကီးနဲ႔ေရာက္လာခဲ႔ၿပီး သူ႔ကိုတကိုယ္လံုး ပံုအပ္ခဲ႔သည္



စင္သီယာကိုသူစိတ္ၾကိဳက္ၿဖဳတ္ခဲ႔ေဆာ္ခဲ႔သည္။

စင္သီယာ ရင္းႏွီးစလုပ္ကိုင္ဖို႔ေငြေၾကး အရင္းအႏွီးေတ ြ သူထုတ္ေပးခ ဲ႔သည္။ စင္သီယာ လို ရိုးသားတ ဲ႔

ေစာ္တေကာင္သည္စီးပြားေရးေလာကမွာ လူလည္လူလိမ္ေတြနဲ႔ၾကံဳဆံုရေတာ႔သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ ရွိတာေတြ ကုန္..

စီးပ ြားပ်က္ရသည္။ ၾကံရာမရေတာ႔သူ႔ဆီကိုဘ ဲ ၿပန္ေရာက္လာသည္။ ကူညီဖို႔ကယ္မဖို႔ေတာင္းပန္လာသည္။

ဒီတခါမွာေတာ႔သူအရင္တခါလိုေင ြေတြ တလံုးတခ ဲ ထုတ္မေပးေတာ႔ဘူး ...။

သူ႔လုပ္ငန္းေတ ြ အဆင္ေၿပဖို႔စင္သီယာ႔ကိုသူအသံုးခ်ေတာ႔သည္။

လုပ္ငန္း ပါမစ္ေတြ ရဖို႔အစိုးရပိုင္းက လူၾကီးတေယာက္ကိုစင္သီယာကိုဆက္သလိုက္သည္။ စင္သီယာ ေၾကာင္႔

သူလိုခ်င္တဲ႔အခြင္႔အေရးေတ ြ အခက္အခဲ မရွိဘဲ သူရလိုက္သည္။ စင္သီယာ ကိုဆုခ်တဲ႔အေနန ဲ႔က ြန္ဒို

တိုက္ခန္းတခန္း သူေပးလိုက္သည္။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔လုပ္ငန္းတခု ၿဖစ္တ ဲ႔စိတ္ၾကြေဆး ၿဖန္႔ခ်ီတဲ႔အလုပ္မွာ စင္သီယာကိုသံုးသည္။ ကားေကာင္းေကာင္းနဲ႔

ရွိးေကာင္းေကာင္း ၀တ္စားထားတဲ႔စင္သီယာကိုစိတ္ၾကြေဆးၿပားေတြ သယ္ခိုင္းေတာ႔သူထင္ထားသလိုဘ ဲ

ေအာင္ၿမင္သည္။ ေခ်ာလွလြန္းတ ဲ႔အလန္းကေလး စင္သီယာ ကိုဘယ္ရဲကမွစိတ္ၾကြေဆးၿပား သယ္တ ဲ႔လူလို႔

မထင္ၾကဘူး ။

စင္သီယာကိုအလုပ္ေအာင္ၿမင္အဆင္ေၿပတဲ႔အတြက္သူဆုခ်ရအံုးမည္ ....။

စင္သီယာၿမိဳင္တေယာက္ေနဒြန္း ဆီကိုမသြားခင္ေရ တ၀ၾကီး ခ်ိဳးလိုက္သည္။

ေနဒြန္းက စင္သီယာ႔ကိုဆုခ်ခ်င္သည္လို႔ေၿပာသည္။ ေနဒြန္း သူမကိုရက္ရက္ေရာေရာ ေပးကမ္း

စြန္႔ၾကဲတတ္သည္ကိုစင္သီယာၿမိဳင္သိသည္။

ေနဒြန္းအေၾကာင္းကိုစင္သီယာၿမိဳင္ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သိခဲ႔တာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာခ ဲ႔ပါၿပီေလ ...။

ေပးကမ္းတာ ရက္ေရာသလိုသူ႔အက်ိဳးအၿမတ္အတြက္ဆိုရင္ဘာကိုဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္လုပ္မယ္႔လူဆိုတာလဲ သိသည္။

စင္သီယာ႔ကိုေတြ႔ရင္ေနဒ ြန္း ဘာေတ ြ လုပ္လိမ္႔မည္ဆိုတာကိုစင္သီယာ သိလို႔သိေနလို႔အခုလိုေရခ်ိဳးၿပီးမွ

သ ြားတာပါ ...။

ေနဒြန္းသည္တဏွာၾကီးတ ဲ႔ဘဲၾကီး ...။

ဘာဂ်ာမွဳတ္ရတာကိုလည္း တအားၾကိဳက္သည္။ ေနဒြန္း ဘာဂ်ာကိုင္ရင္အနံ႔အသက္မရွိေစဖို႔စင္သီယာ ၾကိဳတင္

ၿပင္ဆင္ထားရတာ ...။ ဒီအဖုတ္ဖင္ၾကား ဖင္ေပါက္ေနရာေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေၾကာ သန္႔စင္ထားရသည္။

မၾကာေသးခင္ရက္ေတြမွာ စင္သီယာသည္ေနဒြန္း ေစခိုင္းခဲ႔လို႔အစိုးရ အေရးၾကီး ရာထူးနဲ႔ဘဲၾကီးတေယာက္န ဲ႔

ေတြ႔ခဲ႔ရသည္။ ေတြ႔ခဲ႔ရသည္ဆိုတာထက္အိပ္ခ ဲ႔ရသည္လို႔ေၿပာရင္ပိုမွန္သည္။ ဒီဘဲၾကီးသည္ေနဒြန္းကိုပါမစ္ေတြ

ခ်ေပးတဲ႔ပါ၀ါၾကီးတဲ႔လူၾကီး တေယာက္ပါ ..။ ပါ၀ါၾကီးသလိုတဏွာကလဲ ၾကီးသည္။

 စင္သီယာ႔အေနန ဲ႔ေနဒ ြန္း နဲ႔

ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ကာမစပ္ရွက္ဘူးခဲ႔ေေပမယ္႔ကိုယ္မသိတဲ႔လူစိမ္းတေယာက္နဲ႔ေတြ႔ဆံုစပ္ရွက္ဖို႔က်ေတာ႔

ရွက္ေနမိသည္။ ဒီလူၾကီးကိုလည္း ( က်မ ၿပည္႔တန္ဆာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္ ....) လို႔တုန္ရီတ ဲ႔အသံေလး တိုးတိုးန ဲ႔

ေၿပာမိခဲ႔သည္။ ဒီလူၾကီးက ရယ္ေမာၿပီး...( ဟုတ္ပါၿပီကြာ.. ဒါေပမယ္႔မင္းေလးက ေယာက်္ားနဲ႔အိပ္ခ ဲ႔တဲ႔

အေတြ႔အၾကံဳေတာ႔ရွိၿပီးသား မဟုတ္လား ....) လို႔ၿပန္ေမးသည္။ စင္သီယာကလည္း ေခါင္းၿငွိမ္႔ၿပသည္။

ေလေအးစက္ဖြင္႔ထားလို႔စိမ္႔ေအးေနတ ဲ႔အခန္းေလးထ ဲ စင္သီယာ ရင္ေတြ တအား တုန္ခံုေနခဲ႔တာ ....။

လူၾကီးက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတ ြကိုတခုၿပီး တခုအကုန္ခ ြ်တ္ပစ္ေနတဲ႔အခ်ိန္စင္သီယာ႔ကိုလည္း (

မင္းလ ဲ အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္လိုက္ေလ ...) လို႔ေၿပာလိုက္သည္။

ေနဒြန္းက ဒီလူၾကီး စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔သူၿဖစ္ခ်င္တာ အကုန္ၿဖစ္ခိုင္းလိုက္ပါ... လို႔ေသေသခ်ာခ်ာ မွာလိုက္သည္။

ထိန္လင္းေနတဲ႔မီးေရာင္ေအာက္မွာ လူစိမ္းတေယာက္ေရွ႔ကိုယ္တံုးလံုး ခြ်တ္ပစ္ဖို႔စင္သီယာ ရွက္ေနခဲ႔သည္။

( မီး....န ဲန ဲ ပိတ္ေပးပါလားရွင္ ....)

( ဟားဟားဟားဟား......)

လူၾကီးက ရယ္ေမာလိုက္သည္။

( ၾကိဳက္သ ြားၿပီက ြာ.... ေနဒြန္းက တကယ္႔ကိုအစိမ္းေလးတေယာက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္တာဘဲ.... မင္းေလးက

ရွက္တတ္တာကိုး.... မရွက္န ဲ႔.. မရွက္နဲ႔.... ဒို႔တေတြ အကုန္အစံုလုပ္ၾကမွာ ...အရွက္ဆိုတာကိုေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္

..က ဲကဲ ..အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္.....)

စင္သီယာလည္း မီးထိန္ထိန္လင္း လ်က္နဲ႔ဘ ဲ ကိုယ္ေပၚက ၀တ္ထားတာေတြကိုခြ်တ္ပစ္ရေတာ႔သည္။ စင္သီယာရ ဲ႕

မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လံုး ကိုဘဲၾကီးေတ ြ႔ေတာ႔ဘဲၾကီး ေရေရလည္လည္ေၾကြသြားသည္။ (

လွလိုက္တာကြာ.... မင္း ေရေရလည္လည္လွတယ္ ... ဒီေလာက္လွတ ဲ႔ကိုယ္လံုး တခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး ....) လို႔

အၾကိမ္ၾကိမ္ေရရြတ္ေနခဲ႔သည္။

ဘဲၾကီးသည္ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးနဲ႔ အတန္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ၾကီးက ေငါေငါၾကီး ၿဖစ္ေနသည္။ အသားညိဳညိဳ

၀တုတ္တုတ္ၾကီးနဲ႔လူ၀ံၾကီးတေကာင္လိုဘ ဲ ...။

အင္း..ဒီလူၾကီးကိုလိုတာအကုန္ေပးရင္စင္သီယာ႔ကိုေနဒြန္း ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲသလိုဘဲ ေပးကမ္းစ ြန္႔ၾကဲမလား မသိဘူး

..။ ဒီလူၾကီးသည္ၿမန္မာၿပည္မွာ အာဏာပါ၀ါ ၾကီးမားတ ဲ႔အထဲမွာ တေယာက္အပါအ၀င္မဟုတ္လား ..။

လက္ညွိဳးညႊန္ရာ ေရႊၿဖစ္ေငြၿဖစ္တဲ႔လူေတြ ထဲက တေယာက္ေလ ..။

ဘဲၾကီးရ ဲ႕ ဒုတ္ၾကီးကို ၾကည္႔ၿပီး စင္သီယာၿမိဳငိရင္ေတြ ခံုေနခဲ႔ရသည္။

သူ႔ဒုတ္ၾကီးက လံုးပတ္တုတ္တုတ္ၾကီး ...။

ေနဒြန္းထက္တုတ္လိမ္႔မည္ ...။

( က ဲ ကေလးမ .....ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွဲလိုက္ကြယ္ ....)

စင္သီယာ သူခိုင္းတဲ႔အတိုင္း ကုတင္ေပၚ ကန္႔လန္႔ၿဖတ္လွဲအိပ္ေပးလိုက္သည္။ စင္သီယာ႔အဖုတ္ကိုဘဲၾကီး

ေသေသခ်ာခ်ာ ငံု႔ၾကည္႔ေနသည္။

( မင္း ေစာက္ဖုတ္က အရမ္းလွတာဘဲကြာ.. ငါလဲ မိန္းမေစာက္ဖုတ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔ခဲ႔ဖူးတာ မင္းေလာက္လွတဲ႔

ေစာက္ဖုတ္တခါမွမေတြ႔ဖူးခ ဲ႔ေသးဘူး .....)

( ရွက္ပါတယ္ရွင္.. ဘာေတြ လာေၿပာေနမွန္းလဲ မသိဘူး .....)

( ဟားဟားဟားဟား...)

ဘဲၾကီး ေအာ္ရယ္ေနၿပန္သည္။

( မင္းေပါင္ေတြကို ၿဖ ဲလိုက္ )

ဘဲၾကီးသည္လူေတြကိုအမိန္႔ေပးေနက် မို႔သူ႔ေလသံက ခပ္မာမာ ..။

စင္သီယာလဲ သူခိုင္းသလို ေပါင္ေတြကို ၿဖ ဲကားေပးလိုက္ရသည္။

ဘဲၾကီး စင္သီယာ႔ေပါင္ၾကားကိုေခါင္းအပ္ၿပီး အဖုတ္ကို နမ္းရွံဳ႔သည္။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ဆန္႔တန္းၿပီး

စင္သီယာ႔ႏို႔ႏွစ္လံုးကိုကိုင္ဆုပ္သည္။ သူ႔လ်ာၾကီး စင္သီယာ႔အဖုတ္ကိုေအာက္ကေန အေပၚ

ပင္႔ယက္တင္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔စင္သီယာ တုန္လွဳပ္စြာနဲ႔ ( အမေလး ..) လို႔ေအာ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းက

ဆံပင္ေတြကိုလွမ္း ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ပါသည္။

ဒီဘဲၾကီးက တကယ္႔ဘာဂ်ာသမားၾကီး ....။

ေရေရလည္လည္ကြ်မ္းသည္။ စင္သီယာ အၾကိမ္ၾကိမ္ဘာဂ်ာနဲ႔ၿပီးရသည္။ စင္သီယာ႔ဖင္ေပါက္ကိုပါ သူ

ကလိတာ ..။ ယက္တာ ...။ သူ႔ကိုစင္သီယာ တအား ခိုက္သ ြားရ သည္။ သူန ဲ႔ထပ္ေတာင္ေတြ႔ခ်င္ေနမိရသည္။

ဘာဂ်ာေကာင္းသလိုလိုးတာလဲ ေကာင္းသည္။ လီးကလည္း ဘာဂ်ာမွဳတ္ၿပီးမွပိုထြားလာသည္။

အသက္ၾကီးေပမယ္႔မပ်က္စီးေသးဘူး ..။ လိုးအားေကာင္းတံုးဘဲ ။

လီးၾကီးကလည္း တခါမွ ၿပန္မက်ဘူး ..။ စင္သီယာ႔ကို စုတ္ခိုင္းသည္။ စင္သီယာလ ဲ ေကာင္းေကာင္း

စုတ္ေပးမိခ ဲ႔သည္။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြကိုလ ဲ ေထြးမထုတ္ဘဲ ၿမိဳခ်ေပးခဲ႔သည္။

စင္သီယာ႔ကိုဖင္ပူးေတာင္း ေထာင္ခိုင္းၿပီး သူလိုးတဲ႔အခ်ိန္သူ႔လီးၾကီးကိုေက၀ိုင္ဂ်ယ္လီေတြ သုတ္လိမ္းၿပီး

ဖင္ေပါက္ကိုပါ သူလိုးသည္။ စင္သီယာလည္း ေနဒ ြန္းနဲ႔ၾကံုဖူးၿပီး ၿဖစ္တာမို႔သိပ္အခက္အခဲမရွိပါဘူး ..။ ဘဲၾကီး

စိတ္ၾကိဳက္လိုးသ ြားခဲ႔သည္။ စင္သီယာ႔ဖင္ေပါက္အဖုတ္န ဲ႔ပါးစပ္အကုန္အစံုလိုးသ ြားခ ဲ႔သည္။

စင္သီယာ သိပ္ေကာင္းသည္လို႔သူေနဒြန္းကိုဖုန္းဆက္ေၿပာခဲ႔သည္။

စင္သီယာၿမိဳင္ေနဒြန္းဆီကိုသ ြားဖို႔ၿပင္ဆင္ေနတာ န ဲနဲ ၾကာသြားသည္။

ေနဒြန္း ဖုန္းဆက္ၿပီး သူစင္သီယာၿမိဳင္႔ကိုလာေခၚမည္လို႔ေၿပာသည္။ တိုက္ေရွ႔က ကားသံေၾကာင္႔စင္သီယာ

ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ေနဒြန္းရဲ႕ တိုယိုတာအာရဖတ္ကားၾကီးကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။

ခပ္ၿမန္ၿမန္ေၿပးထြက္သြားရသည္။ ေနဒြန္း စိတ္မရွည္တတ္တာကို စင္သီယာ သိလို႔ ..။ ေင ြမွင္ေရာင္ကားသစ္ၾကီးကို

ေနဒြန္း ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာတာ ..။

ကားေရွ႔ခန္းမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ကားထဲကေန ေနဒြန္းက သူ႔ကို ( စင္သီယာ.... မင္း အရမ္း လွေနပါလား ...) လို႔

ေၿပာလိုက္တာကိုခံရသည္။ ( အာ..အကိုကေတာ႔လုပ္ၿပီ.. မေနာက္ပါန ဲ႔...) လို႔စင္သီယာ ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္။

တကယ္ေတာ႔ေနဒြန္းသည္စင္သီယာၿမိဳင္ကိုအရင္က စိတ္ၾကိဳက္တ၀ၾကီး သံုးစားၿပီးခဲ႔လို႔ရိုးအီသြားခဲ႔ၿပီး အစိုးရ

ထိပ္ပိုင္းက ဘဲၾကီးေတြကိုလပ္ထိုးတဲ႔အေနနဲ႔ထိုးေကြ်းဖို႔ဘဲ အဆင္သင္႔ထားခဲ႔တာ ၿဖစ္သည္။ အခုအေရးၾကီးတဲ႔

ဌာနက ဘဲၾကီးက စင္သီယာကို ၿဖဳတ္တ ဲ႔ဖိတဲ႔အေၾကာင္းေတ ြ သူ႔ကို ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ၿပန္ေၿပာၿပတ ဲ႔အခါ

သူ႔စိတ္ေတြ တအား ၿပန္ၾကြလာရၿပီး စင္သီယာ႔ကိုေတြ႔ခ်င္လာမိလို႔ဆုခ်မည္ဆိုၿပီး သူေခၚလိုက္တာ ..။ စင္သီယာ

ၾကာေနလို႔မေစာင္႔ႏိုင္ေတာ႔ဘ ဲ သူကိုယ္တိုင္စင္သီယာ႔ဆီကိုကားန ဲ႔သ ြားေခၚလိုက္တာ ....။

( မေနာက္ပါဘူး.. ကိုယ္တကယ္ေၿပာတာ ....စင္သီယာ႔ကိုတကယ္ဆုခ်ခ်င္တယ္..ကဲ..မင္း သြားခ်င္တ ဲ႔

ေရွာ႔ပင္စင္တာကိုေၿပာ..မင္းလိုခ်င္တာေတြ အကုန္၀ယ္ေပးမယ္ ...)

( မလိုပါဘူး..အကိုရယ္..အားလံုး ၿပည္႔စံုပါတယ္ ....)

( ဟာ..ဘယ္ဟုတ္မလဲ.... ဆုခ်မယ္ဆို ခ်ရမွ.....)

စင္သီယာၿမိဳင္က မခို႔တရ႔ိုပံုစံေလးနဲ႔ ( ဆုမခ်နဲ႔.. တၿခားဟာဘဲ ခ် ....) လို႔ၿပံဳးစိစိနဲ႔ေၿပာလိုက္ၿပီး တခိခိနဲ႔

ရယ္လိုက္သည္။

( အင္း.... ခ်မယ္... ခ်မယ္ .....) လို႔ေနဒြန္းက ေၿပာလိုက္ၿပီး ကားေမာင္းရင္း စင္သီယာၿမိဳင္ရဲ႕ ေပါင္တန္တဖက္ကို

လွမ္းကိုင္လိုက္ပါသည္။ စင္သီယာၿမိဳင္က ေနဒ ြန္း လက္ကိုသူ႔လက္ကေလးန ဲ႔အေပၚက အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

( ကိုယ္႔စိတ္ေတြ တအား ၿပင္းထန္ေနတယ္ ....)

စင္သီယာ တခစ္ခစ္နဲ႔ရယ္ေမာလိုက္သည္။

( အကို..ဘယ္သြားခ်င္လ ဲ.... တခုခုအရင္သြားစားၾကမလား ...)

( အင္း...စားမယ္ .....)

ေနဒြန္းန ဲ႔စင္သီယာၿမိဳင္ဆရာစံလမ္းမၾကီးေပၚက စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္ကို၀င္လိုက္ၾကသည္။

ဘာဘီကရူး အကင္ဆိုင္...။

ၿခံက်ယ္ၾကီးထဲမွာ ဖြင္႔ထားတ ဲ႔ဆိုင္ၾကီးက ညေနခင္းမွာ လူစစည္ေနၿပီ ...။

ဆိုင္ထဲကို၀င္လိုက္တ ဲ႔အခ်ိန္ဆိုင္ထဲက ထြက္လာတ ဲ႔ထိပ္ေၿပာင္ေၿပာင္ခပ္၀၀ လူၾကီးတေယာက္န ဲ႔

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တိုးမိၾကသည္။

( ဟာ.. ေဟ႔ေကာင္ေနဒြန္း ....)

သူ႔ကို ဒီလိုေခၚတဲ႔လူမရွိသေလာက္ဘဲမို႔ေနဒြန္း ဆတ္ကနဲ ေမာ႔ၾကည္႔သည္။

လူ၀ၾကီး ကို ၿမင္လိုက္ေတာ႔ေနဒြန္း မ်က္ႏွာပ်က္ထြက္သြားသည္။

အာ.... ရဲမွဴးၾကီးစိန္ဗလ ....။

( မင္းကိုငါေတြ႔ခ်င္ေနတာ ....)

( အကိုၾကီး.... ဘာခိုင္းစရာ ရွိလို႔လဲ ....)

( ေအး.. မင္းကိုေမးစရာ ရွိလို႔.....)

စင္သီယာက စားပြ ဲထိုး မိန္းကေလး ေနရာခ်ထားေပးတ ဲ႔စားပ ြ ဲမွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔အခ်ိန္ေနဒြန္းသည္ရဲမွဴးၾကီး ဦးစိန္ဗလ

ေၿပာတာကိုဟန္ေဆာင္ၿပံဳးရယ္ရင္း နားေထာင္လိုက္သည္။

( ေရာဘတ္ေသတာ လူၾကီးေတြ စိတ္၀င္စားေနတယ္..... မင္းဟာ ေရာဘတ္ေနာက္ကြယ္က ရွိေနတဲ႔ေခါင္းေဆာင္

တေယာက္လို႔ငါ႔လူေတ ြထဲက ေၿပာေနၾကတယ္... ငါလ ဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားေနရတာ.. မင္း

လုပ္တာကိုင္တာေတ ြ ေလ်ာ႔လိုက္ေတာ႔... ေနဒြန္း.... မင္းကိုငါ မလုပ္ခ်င္လို႔ၾကည္႔ေနတာ.....)

( စိတ္ခ် အကိုၾကီး.... က်ေနာ္နားေနၿပီ.. ဘာမွမလုပ္ေတာ႔ပါဘူး ....)

( မင္း ေရွာင္ေနရင္ေကာင္းမယ္ကြာ.. မင္း ဘယ္ကိုခရီးထြက္မလဲ..... ဘန္ေကာက္ကို ၿဖစ္ၿဖစ္ ...

တေနရာရာေပါ႔..ဘာလီကြ်န္း ခရီးစဥ္ေတြလဲ ရွိေနတယ္.. .မင္း လစ္ကြာ....)

( ဟုတ္က ဲ႔အကိုၾကီး ....က်ေနာ္လစ္လိုက္မယ္....)

( ေအး..ငါ႔လက္ေအာက္က ရဲမွဴ း စိန္သန္းဦး ဆိုတ ဲ႔ငတိကိုသတိထား... အရမ္း တက္ၾကြတယ္ ... ဒီေကာင္က

ရမ္းတယ္.. မင္းကိုဆြ ဲစိႏိုင္တယ္.... ငါလဲ ကယ္ဖို႔ခက္လိမ္႔မယ္... ဒီေကာင္က မိုးက်ေရႊကိုယ္ ....)

( ဟုတ္က ဲ႔ပါ ..အကိုၾကီး.....)

( ဒါနဲ႔မင္းန ဲ႔လာတဲ႔အလန္းေလးက ဘယ္ကလဲ... ဟင္း....မင္း ညီမေတာ႔မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး ..)

( အကိုၾကီး ၾကိဳက္လို႔လား .... အကိုၾကီး အတြက္ဆိုရင္က်ေနာ္က စီစဥ္ေပးႏိုင္ပါတယ္ .....)

ရဲမွဴးၾကီးစိန္ဗလ မ်က္လံုးၾကီး အၿပဴးသားန ဲ႔စင္သီယာ႔ဖက္ကိုလွမ္းၾကည္႔သည္။

( ေဟးေဟး... ငါ တကယ္ေတြ႔ႏိုင္သလား.... စိုေၿပလိုက္တာက ြာ... မင္း ဘယ္က ရွာေတြ႔ထားတာလဲ...

က ဲ..ေနဒြန္း...ငါ႔ကိုလုပ္ေပး ခ်ိတ္ေပး.....)

( ေကာင္းၿပီအကိုၾကီး.. က်ေနာ္စီစဥ္ၿပီး ဖုန္းဆက္လိုက္ပါမယ္ ....)

( အိုေခ....ေကာင္းၿပီက ြာ.. ကဲကဲ... ငါလဲ လစ္အံုးမယ္ .....)

ရဲမွဴးၾကီးစိန္ဗလ ထြက္သြားသည္။

ေနဒြန္းသည္စင္သီယာ႔ကိုေနာက္တေယာက္လက္ထ ဲ ထိုးေကြ်းရဦးမည္ ...။

ဒီအခ်ိန္မွာ အုတ္နံရံေလးဖက္ထဲက ကိုကိုေမာင္သည္ေနဒြန္းကိုမုန္းတီးတ ဲ႔စိတ္ေတြ နဲ႔သူေထာင္ထဲက

ထြက္တဲ႔အခါ ေနဒြန္းကိုဘယ္လိုႏွိပ္ကြပ္ရမည္ကိုစိတ္ထဲ ေတြးရင္း စိတ္န ဲ႔လူသတ္ေနသည္။

ကိုကိုေမာင္မၾကာခင္ထြက္ေတာ႔မည္။

မိုးဆမ္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လွလို႔ဘာဘူက တဆင္႔မိုးဆမ္းကိုေထာင္၀င္စာ လာေတ ြ႔ဖို႔ေၿပာခိုင္းလိုက္သည္။ မိုးဆမ္း က

ေထာင္၀င္စာ ေတာ႔လာမေတြ႔ခ်င္ဘူးလို႔ဘာဘူက တဆင္႔ၿပန္ေၿပာခိုင္းလိုက္သည္။ အရမ္းရွိဳင္းတ ဲ႔မိုးဆမ္းလို

အေခ်ာစားေလး က သူခိုးလူဆိုးေတြ တၿပံဳၾကီးကိုေလွာင္ထည္႔ထားတ ဲ႔ေနရာကိုမလာခ်င္ဘူး ဆိုတာလဲ သူ

သေဘာေပါက္ေတာ႔ေၿပာရခက္ေနသည္။ မိုးဆမ္းကိုေနဒြန္းနဲ႔ၿဖစ္တာေတြကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေမးခ်င္ေနသည္။

ေေတာက္....ရက္စက္တယ္...မိုးဆမ္းရယ္..... ဘာလို႔ဒီေကာင္႔ရင္ခြင္ထဲကို၀င္လိုက္ရတာလဲ......။

မိုးဆမ္းကိုပါ သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနသည္။

 ....................။....................။....................

.

.

.

City Yangon Condo

နတ္ေမာက္လမ္း က ေနဒြန္း ရဲ႕ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္း ....။

ေနဒြန္း နဲ႔စင္သီယာၿမိဳင္တိုက္ခန္းတံခါးကိုဖြင္႔ၿပီး အထဲကို၀င္တာနဲ႔တေယာက္နဲ႔တေယာက္အငမ္းမရ

နမ္းစုတ္ၾကသည္။

ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ၿပိဳင္တူလိုခြ်တ္ခ်ပစ္ၾကသည္။

ဗလာက်င္းသြားတဲ႔စင္သီယာၿမိဳင္ရဲ႕ ၿဖဴေဖြး အခ်ိဳးက်တဲ႔ကိုယ္လံုးေတြကိုအငမ္းမရ ပြတ္သပ္ရင္း ( မင္း

သိပ္လွတယ္.... စင္သီယာရယ္ .....ငါသိပ္ၾကိဳက္တယ္ .....) လို႔ေၿပာရင္း အိပ္ခန္းထ ဲကိုဆြဲေခၚသြားေနတဲ႔ေနဒြန္းရ ဲ႕

ေပါင္ၾကားက လက္နက္ၾကီးသည္မာေက်ာ ေတာင္မတ္ေနသည္။

ကုတင္ေပၚကိုစင္သီယာ႔ကိုတ ြန္းလွဲရင္း ေပါင္တန္ရွည္ၿဖဴၿဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူဆြ ဲၿဖ ဲလိုက္သည္။ အေမႊးရိပ္ထားတဲ႔

စင္သီယာၿမိဳင္ရ ဲ႕ ဆီးခံုၾကီးက ေဖါင္းမို႔ခံုးေနသည္။ နီညိဳညိဳ ႏွဳတ္ခမ္း သားထူထူေတြနဲ႔အကြဲေၾကာင္းၾကီးက

မဟတဟနဲ႔အတြင္းသား နီနီရဲရဲေတြကိုတပိုင္းတစ ၿမင္ေတြ႔ေနရသည္။

ၿပဴးၾကြေထာင္ထင္းေနတဲ႔ေစာက္စိေလးကိုေတြ႔ေတာ႔မေနႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ေနဒြန္း ကုန္း ယက္ေတာ႔သည္။

ဟင္႔..ဟင္...အကို....စင္သီယာ႔ကိုတကယ္ၾကိဳက္လို႔လား အကိုရယ္..စင္သီယာ မယံုပါဘူး ......

ေနဒြန္းသည္ေစာက္စိခြ်န္ခြ်န္ေလး ကိုလ်ာဖ်ားနဲ႔ထိုးထိုး ကလိေပးရင္း ....( ၾကိဳက္တာေပါ႔စင္သီယာရယ္.....မင္းလို

အရမ္း လွတဲ႔မိန္းမတေယာက္ကိုအရမ္းၾကိဳက္တာေပါ႔.....) လို႔ေၿပာရင္း အဖုတ္အက ြဲေၾကာင္းကို ေအာက္ကေန

အထက္လ်ာၿပားၾကီးနဲ႔ပင္႔ကာ ယက္လိုက္သည္။

( ဟြန္႔..မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ......အကိုတကယ္ၾကိဳက္ရင္ ...သူမ်ားေတြ နဲ႔ေပးလိုးပါ႔မလား .....ဟိုလူၾကီး နဲ႔လိုးခိုင္းတာ

စင္သီယာ႔ဖင္ေပါက္ကိုပါ တအား လိုးသ ြားတယ္ ....)

ေနဒြန္းသည္ဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘ ဲ စင္သီယာ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုဖိဖိယက္ေပးေနသည္။ လက္ကလည္း စင္သီယာ႔

ႏို႔ၾကီးေတ ြကိုဆုပ္နယ္ေနသည္။

စင္သီယာ အခုလိုေၿပာဆိုေနတာေတြက သူ႔ကာမစိတ္ကိုပိုလို႔ထၾက ြ ၿပင္းထန္ေစသည္။

ဗီအိုင္ပီၾကီးကလည္း စင္သီယာနဲ႔အိပ္အၿပီးမွာ စင္သီယာကိုဘယ္လိုလိုးတဲ႔အေၾကာင္း အေသးစိတ္သူ႔ကိုဖုန္းနဲ႔

ေၿပာၿပခဲ႔သည္။ ဒီလိုအေၿပာေတြကိုနားေထာင္ရတာ ေနဒြန္း စိတ္ေတြ တအား ထၾကြခ ဲ႔ရသည္။

စင္သီယာ လည္း ေနဒြန္း ယက္ကလိေပးေနတာေၾကာင္႔ဖီလင္တအား တက္လာၿပီး ခါးေလးေကာ႔

မ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားရင္း အရသာ ခံေနသည္။

ေနဒြန္းရ ဲ႕ လ်ာၾကီးက သူမ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းထဲကိုထိုးေမႊေနသည္။

အကိုေစာက္ပတ္ယက္တာ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ အကိုရယ္ ...စင္သီယာ အရမ္း ၾကိဳက္တာဘဲ .......။

တခ်က္တခ်က္ေကာင္းဘြန္းလို႔ပါးစပ္ကေန ေအာ္ညည္းမရသည္။

ဒီအခ်ိန္မွာ အကိုေနဒြန္း ယက္ေပးေနတာ ရပ္သ ြားသည္။

စင္သီယာ႔မ်က္လံုးေလးေတြ ဖ်တ္ကနဲ ပြင္႔သြားသည္။ အကိုဘာလို႔ယက္ေပးေနတာ ရပ္သ ြားပါလိမ္႔လို႔

ၾကည္႔ခ်င္လို႔ ...။

အို .....။

စင္သီယာ႔မ်က္ႏွာ နားမွာ တုတ္တုတ္ခ ဲခဲ အတန္ၾကီး ေရာက္ေနသည္။

အကိုေနဒြန္းရဲ႕ လီးတန္ၾကီး ...။

ဒစ္လံုးၾကီးက တင္းေၿပာင္ေနသည္။ ဒီအထစ္ၾကီးနဲ႔စင္သီယာ႔ကိုအကိုအပီအၿပင္လိုးခ ဲ႔တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ဘ ဲ ...။

အကိုက စင္သီယာ႔ကိုလီးစုတ္ေစခ်င္လို႔အခုလိုမ်က္ႏွာ အနားကိုသူ႔လီးၾကီး ထိုးကပ္ေပးတာလို႔စင္သီယာ သိသည္

။ စင္သီယာ႔ပါးစပ္ကိုဟေပးလိုက္သည္။ အကုိက သူ႔အတန္ၾကီးကိုစင္သီယာ႔ပါးစပ္ထဲကိုထိုးသြင္းလိုက္ေတာ႔

စင္သီယာ အငမ္းမရဘဲ ငံုကာ စုတ္ေပးမိရပါေတာ႔သည္။

ေနဒြန္းလည္း စင္သီယာ လီးစုတ္ေပးေနတာကိုငံု႔ၾကည္႔ရင္း မၾကာခင္မွာ စင္သီယာ႔ကို ရဲမွဴးၾကီး ကို

ေပးေကြ်းရအံုးမည္လို႔စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနသည္။

စင္သီယာက တ ြျေလာင္းက်ေနတ ဲ႔ေနဒြန္းရ ဲ႕ ေဂ ြးစိႏွစ္လံုး ကိုလည္း လက္တဖက္နဲ႔ဖမ္းဆုပ္ကာ ဖြဖြေလး

ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ တၿပ ြတ္ၿပြတ္စုတ္ေပးေနတဲ႔အခ်ိန္ရုတ္တရက္ၾကီး ( ေအာ.....ဒီလိုေတြ ၿဖစ္ေနၾကတာကိုး

....) လို႔ေၿပာလိုက္တ ဲ႔အသံေၾကာင္႔အစုတ္ခံေနတဲ႔ေနဒြန္း န ဲ႔စုတ္ေပးေနတ ဲ႔စင္သီယာတို႔ၿပိဳင္တူလို

လွည္႔ၾကည္႔မိလိုက္ၾကသည္။

( ဟင္ ....မိုးဆမ္း .....)

အခန္းေပါက္၀မွာ ခါးေထာက္ၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာ နီနီေလးနဲ႔ၾကည္႔ေနတဲ႔မိုးဆမ္း ကိုသူတို႔

ေတြ႔လိုက္ရသည္။

.

.

.

( ဘားလမ္းထ ဲက Mary Brown မွာ ေတြ႔မလား .....)

ေႏြရြက္၀ါ နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ေမရီဘေရာင္း ဆိုင္ကိုေနဒြန္း ေရာက္လာသည္။

ပထမတၾကိမ္ Rangoon Tea House မွာ ဆံုၿပီးကထဲက ေႏ ြရြက္၀ါ နဲ႔ထပ္မေတြ႔ၿဖစ္ဘူး ။

စင္သီယာၿမ္ဳင္နဲ႔ဖိေနတာကိုမိုးဆမ္း ေတြ႔သြားေတာ႔မိုးဆမ္း အရမ္းစိတ္ဆိုးသြားၿပီး ေနဒြန္းအိမ္က ထ ြက္သြားသည္

။ ေနဒြန္းလည္း မိုးဆမ္းကိုလိုက္ရွာ ေပမယ္႔မိုးဆမ္းကိုရွာ

လို႔မေတြ႔ဘူး ။ ရ ဲမွဴးၾကီးစိန္ဗလ က စင္သီယာၿမိဳင္န ဲ႔ေတြ႔ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုလြန္းတာေၾကာင္႔စင္သီယာၿမိဳင္ကို

လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။

မိုးဆမ္းလဲ အိမ္မွာ မရွိေတာ႔လို႔ေနဒြန္း ညဖက္မွာ ေႏ ြရြက္၀ါ နဲ႔ခ်ပ္တင္း လုပ္ၿဖစ္သည္။ ေႏြရ ြက္၀ါ က

ထပ္ေတြ႔ၾကမယ္ဆိုၿပီး ေမရီဘေရာင္းဆိုင္ကိုခ်ိန္းသည္။ ေႏ ြရြက္၀ါ ကို ရေအာင္ၿဖဳတ္မယ္လို႔ၾကံဳး၀ါးထားသည္။

ေမရီဘေရာင္း ထဲကို၀င္လိုက္ေတာ႔ေႏ ြရြက္၀ါ ကိုဆိုင္ေထာင္႔က စားပ ြ ဲတလံုးမွာ ထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရသည္။

ေႏြရြက္၀ါရဲ႕ စားပြ ဲမွာ သူ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။

( ကိုရွိန္း .....)

ေႏြရြက္၀ါ က အံန္လိုင္းမွာ သူ႔ကိုကိုရွိန္း ဆိုတဲ႔နံမည္နဲ႔သိေနတာ ..။

( ေႏြ ....)

( ကိုရွိန္း..ဘာစားမလဲ...)

( မစားခ်င္ပါဘူး..ေႏ ြန ဲ႔ေတြ႔ခ်င္တာ...)

( အခုေတြ႔ေနရၿပီေလ ...ခိခိခိ )

( ေႏြက အရမ္း ေခ်ာတာဘဲ...)

( အံမယ္..ဟုတ္လို႔လား ...)

( ဟုတ္တယ္ ...ေႏြက အရမ္း လန္းတယ္ .....)

ေနဒြန္းက ေႏြရြက္၀ါရ ဲ႕ လက္ကေလးကိုဖ်တ္ကနဲ ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

( အို႔ .....)

ေနဒြန္းရ ဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ေတာက္ေၿပာင္ေနသည္။

( ကိုရွိန္း..လႊတ္ပါကြာ..လူေတြ ၾကည္႔ေနတယ္ .....)

( မလႊတ္ဘူး..ေႏြ..ေႏြ႔ကိုကိုယ္အရမ္း ၾကိဳက္ေနၿပီ ....)

ေနဒြန္းသည္ေႏြရ ြက္၀ါကိုေမရီဘေရာင္း က ေခၚထုတ္သ ြားသည္။

( ကိုရွိန္း...ေႏြ႔ကိုဘယ္ကိုေခၚသြားမလို႔လဲ ....)

( ကိုယ္ကြန္ဒိုအသစ္၀ယ္ထားတာ ၿပမလို႔...ေႏြနဲ႔အတူတူေနဖို႔ေပါ႔ ....)

( ဘယ္မွာလဲဟင္ ....)

( စတားစစ္တီး...Star City မွာ......)

( အဲဒါက ဘယ္မွာလ ဲ ....)

( တညင္ ( သံလွ်င္ ) မွာ.....)

ေနဒြန္းသည္စတားစစ္တီးက သူမၾကာေသးခင္ကမွ၀ယ္ယူထားတဲ႔ကြန္ဒိုအခန္းကိုေႏြရြက္၀ါကိုေခၚသြားသည္။

( ဟယ္....ကိုရွိန္း.....အိမ္ခန္းက အရမ္း လွတာဘဲ .....)

ေႏြရြက္၀ါသညါ ေနဒ ြန္းရ ဲ႕ ကြန္ဒိုအိမ္ခန္းကိုအရမ္း သေဘာက်သ ြားသည္။ ၀ရံတာက ထြက္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔

အေ၀း ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ဆီက ေရႊတိဂုန္ေစတီေတာ္ၾကီးကိုလွမ္းေတြ႔ေနရသလိုသီလ၀ါဆိပ္ကမ္းမွာ ေက်ာက္ခ်

ရပ္နားေနတ ဲ႔ႏိုင္ငံၿခား ပင္လယ္ကူး သေဘ ၤာၾကီးေတြကိုလည္း ေတြ႔ေနရသည္။

( ကိုရွိန္း....ေရကူးကန္ေလး နဲ႔ေဂါ႔ဖ္ကြင္းေလးေတြကလည္း ဒီအေပၚကေန ၿမင္ရတာ သိပ္လွတာဘဲ ေနာ္ .....)

ေနဒြန္းက ေရခဲစိမ္းထားတ ဲ႔၀ိုင္ပုလင္းလွလွၾကီးတလံုးကိုယူလာသည္။ ေၿပာင္လက္ေတာက္ပေနတဲ႔

ဖန္ခ ြက္ေတြကိုလည္း ထုတ္လာသည္။

( ေႏြ..၀ိုင္ေသာက္ရေအာင္ ....)

လွပတဲ႔ရွဳေမွ်ာ္ခင္းေတြကိုေငးၾကည္႔ရင္း ေနဒါန္း ထည္႔ေပးတဲ႔နီညိဳညိဳ ၀ိုင္ေတြကိုအရသာခံကာ

စုတ္ေသာက္လိုက္သည္။

ေနးဒ ြန္း က တိုက္ေအာက္ဆံုး ေၿမညီထပ္မွာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ရွိတဲ႔အေၾကာင္း ေၿပာၿပသည္။ ေႏြရြက္၀ါက

စင္ကာပူကိုေရာက္ဖူးတာမို႔စင္ကာပူနဲ႔တူလိုက္တာ လို႔ေနဒြန္းကို ေၿပာၿပသည္။ ေနဒြန္းက သူ႔ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြ

ၾကြယ္၀မွဳေတြကိုေႏြရြက္၀ါကိုေၿပာၿပသည္။ ေႏြရ ြက္၀ါလည္း တအံ႔တၿသ နားေထာင္ရင္း အေကာင္းစား ၀ိုင္ကို

ေနဒြန္း ထည္႔ေပးသမွ် တခ ြက္ၿပီး တခြက္ေသာက္ေနသည္။

တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ရီေ၀ေ၀ အရွိန္ရလာသည္။

ေနဒြန္းက ၀ိုင္ထပ္ငွဲ႔ထည္႔ၿပန္ေတာ႔ေႏ ြရ ြက္၀ါ လ ဲ အရွိန္ရလာတာန ဲ႔ ( ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ...မူးေနၿပီ .....) လို႔ေၿပာရင္း

လက္ကေလး ကာသည္။

လက္ထဲက ၀ိုင္ခြက္ကိုစားပြ ဲေပၚ ခ်ထားလိုက္တ ဲ႔အခ်ိန္ေႏြရြက္၀ါ ေခါင္းေတ ြ ၿခာၿခာလည္လာသည္။ ပိုပိုမူးလာသည္



( ကိုရွိန္း....ေႏ ြ တအား မူးတယ္ ....)

ေနရွိန္းက ေႏ ြရြက္၀ါကိုတြ ဲၿပီး ၀ရံတာကေန တိုက္ခန္းထဲကို၀င္သည္။

( ကိုယ္သံပုရာရည္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး တိုက္မယ္....ေႏြ ခဏ နားလိုက္ရင္ေနေကာင္းသြားမွာပါ......)

ဧည္႔ခန္းေဘးနားက အိပ္ခန္းလွလွေလးထဲကိုေႏြရ ြက္၀ါ ေရာက္သြားသည္။ ေမြ႔ရာ ထူထူအိအိၾကီးေပၚကို

ပက္လက္ကေလး ေရာက္သြားသည္။

ႏိုးတ၀က္မႏိုးတ၀က္ ....။



အပိုင္း ( ၃ ) သို႔ဆက္ရန္

Popular posts from this blog

တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည...

ကျွန်တော်နှင့် ဗိုက်ကြီးသည် ဆရာမ

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။ အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား) အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီၤလေးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဖင်အလုံးလိုက်ကိ...

လွမ်းရ ခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ ..  နှင်းမြူတို့က  လွင့်ပျံပြီး  ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်နှာကို  တိုးဝှေ ့လာသည်..  လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို  တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး  နှင်းလေအေး၏  ကျီစယ်မှုကို  ခံယူလိုက်ရာ  အတွေးများက  လွန်ခဲ့သော  တစ်နှစ်ခန့်ကို  ရောက်သွားလေသည်  ..။ “ကိုကို..  အဆုံးစွန်ထိ  လုပ်တော့မလို့လား” အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု  ပေါင်းစုံဖို့အတွက်  ကြိုးပမ်းနေသော  နှစ်ဦးစလုံးမှာ  ရမက်၏  လောက်မြိုက်မှုကြောင့်  မောပန်းနေကြသည်..  ။ “အင်း..  သဲ  ..  ကို  အဆုံးစွန်ထိ  ဖြစ်ချင်နေပြီ  ..  ခနလေးပဲ  သည်းခံပေးနော်  ..  ” “ကိုကိုရယ်  ..  သဲ  ကိုကို့ကို  ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ  ..မလုပ်ပါနဲ့နော်  ..  ” “မရတော့ဘူး  သဲ  ..  ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့  ” လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော  အင်္ဂါနှစ်ခု၏  ထိတွေ့မှုမှာ  မိန်းမောပြီး  ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ  ..။ လူ့ကျင့်ဝ...

မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်

ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ ခုလို လိုက်လာတာ ...

တွင်းဟောင်းရေကြည် အေးမြသည်

`ကောက်ကြီးရေ …ကောက်ကြီး´´ ``အော်…ရေချိုးနေတာပဲ´´ ``အော် မင်းကငါခေါ်တာမထူးဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ´´ ``ဟေ့ရောင် မင်းဂွင်းထုနေတာလား´´ ကျနော်လည်းစိတ်တို၍အော်ပြောလိုက်ရင်းရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသည်။တံခါးဖွင့်သံကြားသောအခါ ကျနော်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ``ဗျာ……အန်တီမေ´´ ``ငါ့သားဘာတွေအော်နေတာလဲ´´ ကျနော်ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်။ကျနော့်ရှေ့တွင်ရပ်နေသောသူမှာတခြားသူမဟုတ်။ကျနော့်သူငယ်ချင်းကောက်ကြီး၏အမေအန်တီမေဖြစ်သည်။အန်တီမေ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးတစ်ကွင်းသာပါရှိသည်။ ကိုယ်လုံးမှာရေစိုနေ၍ ထဘီနှင့်အသားမှာကပ်နေသည်။ဆံပင်ပေါ်မှရေစက်ကလေးများကကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်စီးနေသည်မှာ ဆယ်ကျော်သက်ပိုးထခါစအရွယ်မပြောနှင့် မြင်သူတကာပင် စိတ်ထိန်း၍ရနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထဘီခြားမှထိုးထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း မြင်သူတကာစို့ချင်အောင် စူထွင်နေသည်။ကျနော်လည်း အန်တီမေ့မျက်နှာကိုမမြင်တော့ဘဲ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနှင့် စူထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုသာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ``ဟဲ့ ခလေး…´´ ``အန်တီမေးနေတယ်လေ´´ ``ဟိုဟာ…ကောက်ကြီးမရှိဘ...