Skip to main content

လိမၼာလိုက္တဲ႔ ကေလးေလး

ကၽြန္ေတာ္ ၆ ထပ္၏ ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းၿပီးေသာ့ဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ေရခ်ိဳးခန္းမီးလင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အိမ္ေရွ႕ဆိုဖာေပၚမွာပစ္လွဲၿပီးအေမာေျဖေနတုန္း ေနာ္မူထြက္လာပါသည္။ “ဦးဦး ျပန္ေရာက္ၿပီ၊ ထမင္းစားမလား” ထမီရင္ရွားႏွင့္ ၁ရႏွစ္အရြယ္ ကရင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ ေတြတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာပါ၏။

ေမာလိုက္တာဟာ ခဏေနအုံးမယ္။ နင္ ခဏလာအုံး။” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးဦး။ အကၤ်ီဝတ္လိုက္အုံးမယ္။” “ၿပီးမွဝတ္ဟာ၊ ခဏကၽြန္ေတာ္လွဲေနသည့္အနားေရာက္လာေသာအခါ ငါ့ကို နည္းနည္း ႏွိပ္ေပးစမ္းပါဟာ၊ ေညာင္းလိုက္တာ” အမွန္ေတာ့ ေန႔တိုင္းတက္ေနသည့္ ေလွခါးက ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ရိုးေနပါၿပီ။ ဇနီးသည္ မိႏြယ္ႏွင့္ မိုးလင္းကာနီးမွ ပြဲၾကမ္းမိေသာေၾကာင့္ ပိုေမာ၊ ပိုေညာင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္က ဆိုဖာေပၚမွာ ေမွာက္ေပးလိုက္သည္။

ကေလးမကစႏွိပ္မည္အျပဳ “နင္ ခုံတစ္လုံးသြားယူၿပီးထိုင္ႏွိပ္ေလခုံပုေလးတစ္လုံး သြားယူလာပါသည္။ ေျခသလုံးကိုစႏွိပ္သည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က “အားပါး။ နာတယ္ဟ”ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဦးဦး” “ငါ့အေရျပားက ပါးတယ္ဟ၊ ပုဆိုးနဲ႔ပြန္းလို႔ျဖစ္မယ္”ဦးဦးက ေတာ္ေတာ္ႏုတာပဲဟုေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လုံခ်ည္ကို ဒူးေလာက္ထိ ဆြဲတင္လိုက္ပါသည္။ လွန္ခ်င္၍ တမင္ ႏုျပေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အက်င့္ပါမည္စိုး၍ အႏွိပ္ခံေလ့မရွိ။

ခုေတာ့ လည္း အဟုတ္ေျခသလုံးေတာ္ၿပီ။ အေပၚတက္ဟာ ဟု ေျပာၿပီး လုံခ်ည္ကို ေပါင္ရင္းေလာက္ထိဆြဲတင္လိုက္သည္။ ေတာင္လာေသာ ကၽြန္ေတာ့္ လီးႀကီးကို နည္းနည္းျမင္သာေအာင္ ဆြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္မေလး ထမီရင္ရွားထဲက စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္ ရင္ခုန္သံကို စၾကားလာရသည္။ ဦးဦးဟာကလဲ”ဘာ ငါ့ဟာလ”ဲ “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ သမီးခ်မ္းလာၿပီ။ ၿပီးမွဆက္ႏွိပ္မယ္” ေနစမ္းပါအုံးဟာ။ အားစိုက္ၿပီးႏွိပ္လိုက္ရင္ နင္ေႏြးသြားမွာပါဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆက္တင္းထားလိုက္ပါ သည္။

အင္းအင္း၊ ေပါင္တြင္းေၾကာကုိ ႏွိပ္ဟသူ႔ခမ်ာအားစိုက္ႏွိပ္ေနရွာပါသည္။ ျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကို ပိုဂ႐ုစိုက္မိေစရန္ ကၽြန္ေတာ္အႀကံထုတ္ ရသည္။ “နင္ႏွိပ္ေနရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ စုၿပီး ဖိထားလိုက္၊ အပူထုတ္ရေအာင္” ေျပာသည့္အတိုင္းသူလုပ္ရေတာ့ ေပါင္ၾကားကို ေသခ်ာၾကည့္ျဖစ္ေနမွန္းသိ၍ ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းက ပုမိ ာလာသည္။ ေမွာက္အိပ္ရသည္မွာ ခိုးလိုးခုလု။ “ေတာ္ၿပီ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေျပာင္းႏွိပ္ၿပီး ခဏေန အဲဒီဖက္ကို အပူထုတ္၊ အင္းအင္း၊ အပူထြက္တယ္ဟ၊ နင္မဆိုးဘူး” ေပါင္ႏွစ္ဖက္လုံး အပူထုတ္ၿပီးေသာအခါ ေတာ္ေလာက္ၿပီဟုေျပာလိုက္၍ သူ႔သက္ျပင္းခ်သံၾကားလိုက္ ရသည္။ သို႔ေသာ္ၾကာၾကာမခ်လိုက္ရပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေရွ႕က ျပန္ႏွိပ္ဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကလည္း လွန္ၿပီးသားဆိုေတာ့ “ေပါင္ကပဲစႏွိပ္ေတာ့ဟာ” ျပႆနာက ခုမွစသည္။ မာေတာင့္ေနေသာ လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ မဖုံးနိုင္မဖိနိုင္။ ေကာင္မေလး ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္လို႔မရ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ထမီရင္ရွားမွ လြတ္ေနသည့္ သူ႔အေပၚပိုင္းကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနသည္။ “နင့္ရင္ပတ္မွာ မွဲ႕ေလးနဲ႔ပဲဟ” ကေလးမ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားသည္။ “အနီေလးလား” ကၽြန္ေတာ္ တမင္လုပ္ေနပါသည္။ ေမွာင္ေနေတာ့ ေသခ်ာ မျမင္ရဘူးေလဟာ ဟု ဘာလိုလို ညာလိုလို လွမ္းတို႔ၾကည့္လိုက္သည္။

သူက “အင္” ဟု တစ္ခ်က္ တြန႔္သြားရင္း ဆက္ႏွိပ္ေနရာကၽြန္ေတာ္ဆက္ မထိေတာ့ပါ။ ဒါေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ၿပီဟု သေဘာထား ကာ လည္တိုင္၊နားရြက္ႏွင့္ လက္ေမာင္းမ်ားကို ဆက္ၾကည့္ေနပါသည္။လက္ေမာင္းက ကာကြယ္ေဆးထိုးအပ္ရာကို အသာကိုင္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ အပူထုတ္ ေတာ့ဟာ ဟု ခိုင္းလိုက္သည္။ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ဖြဖြဖိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ တုန္လာပါေတာ့သည္။ သူမေနနိုင္ေတာ့ပဲ ဟီးဟီး ဟု ရယ္ပါသည္။ အပ်ိဳေလးကို စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တမင္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ ေပါင္တစ္ဖက္ေျပာင္းေသာအခါ သူ႔ကိုယ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေပၚ ေတာ္ေတာ္ ေရာက္လာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ေက်ာကို အသာကိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္ေျခာင္း ၃ ေျခာင္းျဖင့္ ႏွိပ္ေပးသလိုလုပ္လိုက္သည္။ငါေကာႏွိပ္ေပးရ အုံးမလား” “မေညာင္းပါဘူး။ ဦးဦးကလည္း” ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို ခ်က္ျခင္း မဖယ္ေတာ့ပါ။

ပုခုံးကို ပါ အသာ ဖြဖြ ဆုတ္ေပးေနသည္။ သူ႐ုန္းဟန္အသာျပဳသည္။
ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ အေညာင္းေျပသြားၿပီ။ အလယ္ ေပါင္က ေညာင္းေနတယ္ဟ ေတြ႕လား အႏွိပ္ခံခ်င္လို႔” ရယ္ၿပီးေျပာလိုက္ရာ ေနာ္မူ ျပဳံးစိစိႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္ ပိုကဲလာသည္။ လုပ္စမ္းပါဟာ နင္ကလည္း ဟုထပ္ေျပာလိုက္သည္။

“ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ ဦးဦးက” ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကို ဗိုက္ေပၚထိဆြဲတင္ လိုက္ သည္။ သူလန႔္သြားသည္ “အံမေလး” ဟု မေနနိုင္ပဲထြက္လာသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟု ကၽြန္ေတာ္သူ႔လက္ကို ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးေပၚဆြဲတင္ လိုက္သည္။ “သူက တစ္မ်ိဳးႏွိပ္ရမွာေနာ္” သူ တုန္တုန္ရီရီႏွင့္ အသာကိုင္သည္။ “ဖြဖြေလးကိုင္ေနာ္ ၿပီးရင္အသာေလး ပြတ္ေပး အထက္ ေအာက္” “ေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္” သူ သတိလက္လြတ္ေျပာေန သည္။ နင္ေတြ႕ဘူးလား ဟု ေမးလိုက္ရာ ရွက္သြားသည္။

ဦးဦးကလည္း ကေလးေတြဟာပဲေတြ႕ဘူးတာေပါ့ဟု ေျပာသည္။ “အဲဒါက ပြတ္႐ုံနဲ႔မရဘူးဟ” ကၽြန္ေတာ္ အရသာေတြ႕လာသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းလက္ငင္းပင္ အဆင့္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစား သည္။ သူ႔ပခုံးေပၚက လက္ကို လည္း မလႊတ္ေသး။ ဒီထိပ္ေလးကို လၽွာနဲ႔လ်က္ေပးမွ ပို အေညာင္းေျပတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ အတင္း ေလာပါေတာ့သည္။ ဖီးလ္ ကလည္း အေတာ္တက္ေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ “ရြံစရာႀကီး၊ ဦးဦးကလဲ”သန႔္ပါတယ္ဟ”တကယ္သန႔္မသန႔္ေတာ့မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ပုခုံးကို အသာႏွိမ့္ေပးေနရာ သူက ေခါင္းခါေနေတာ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ္အတင္းမလုပ္ပါ။

စိတ္ရွည္ရွည္ထားရမည္မို႔ အသာေလးေစာင့္ၿပီး ဂြင္းအတိုက္ခံေနရင္း ပုခုံးႏွင့္ လက္ေမာင္းရင္းမ်ားကို အသာဆက္ပြတ္ေန သည္။ သူလည္း တြန႔္တြန႔္တြန႔္တြန႔္လုပ္ေနသည္။႐ုန္းခ်င္တာလည္းပါမည္။ စိတ္လည္း မရိုးမရြျဖစ္လာသည္လည္း ပါမည္။ ကၽြန္ေတာ့ညာလက္က ထမီဖုံးထားေသာ ေက်ာကုန္းတစ္ေလၽွာက္ ဆက္ဆင္းကာ ခါးနားမွာ အသာေမွးေနသည္။ ေနာ္မူ ခါးကို ရမ္းရင္း႐ုန္းဟန္ျပဳ ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္က မဖယ္ပါ။

ပို၍ပင္ေအာက္ဆင္းလာၿပီး ၿမီးေညာင့္ရိုးအေပၚမွာ အသာနားေနျပန္ သည္။ အေတာ္ဟုတ္ သည္။ ၁၇ ႏွစ္ရြယ္အပ်ိဳမေလးခါးကိုကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုခိုင္းရသည္မွာ ေလာကစည္းစိမ္ ပင္။ အေညာင္းမေျပေသးဘူးလား ဟုေမးသည္။ “ေနအုံးဟ။ အေညာင္းေျပရင္ ေပ်ာ့သာြ းမွာ ခုလိုမာမာ ေတာင္ေတာ္ႀကီးမျဖစ္ရဘူး၊ ေပ်ာ့တဲ့အ ထိ လုပ္ေပး ေနာ္ လုပ္ပါဟာ နည္းနည္းေလာက္လ်က္ေပး။ ျမန္ျမန္ေျပသြားေအာင္” ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ဖက္လက္ႏွင့္ သူ႔ေခါင္းကို အသာ ႏွိမ့္ျပန္သည္။

သူ ေခါင္းခါေနရင္းပင္ပါးစပ္ကလီးထိပ္နားေရာက္သြားၿပီ။ဘယ္လိုလဲ ဟု ေမးသည္။ လီးထိပ္ေအာက္ပိုင္း အေၾကာေလးကို ျပၿပီးဒီေနရာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စုတ္၊ ၿပီး ရင္ ေအာက္ကို လၽွာနဲ႔ လ်က္ၿပီး ဆင္းသြား သူ မရဲတရဲႏွင့္ စစုတ္ပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တြန႔္သြားသည္။ အားပါး ေကာင္းလိုက္ တာဟာ” ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ တင္ပါးအစပ္ စဆင္းလာရင္း “ကၽြတ္ကၽြတ္။ လိမ္မာလိုက္တ့ ဲ ေနာ္မူေလး” လက္က ဖင္ကို အသာစပြတ္ေပးေသာအခါ သူ တုန္သြားေသာ္လည္း လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါ။

လၽွာတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေန သလို စိတ္လည္း အေတာ္လႈပ္ရွား ေနၿပီကိုး။ သူ႔ထိုင္ခုံေလးကို အသာ ေရွ႕တြန္းလိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေနာက္ ပိုထြက္ လာ ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ သူ႔လၽွာက ေဂြးဥနားေရာက္လာေသာအခါ“အဲဒီအတိုင္း အေပၚျပန္တက္၊ အထက္ – ေအာက္ လုပ္ဟာ”လီးေအာက္ပိုင္းအေၾကာကို လၽွာႏွင့္ အစုန္အဆန္ ၄ ခါေလာက္ၿပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ဖင္အႏွံ့ ပြတ္ေနၿပီ။ “ထိပ္သီးေလးကို လၽွာနဲ႔ တစ္ပတ္ရစ္ၿပီး ငုံလိုက္ဟာ” မဆိုးပါ။ သူ အမိန႔္ကို တသေဝမတိမ္း နာခံေန ေလၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသြးတိုးစမ္းရင္း ရလာေသာ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ဒီအတိုင္းဆို ေရွ႕ေလၽွာက္ေတာ့ တစ္ဂြင္ရလာၿပီေပါ့။ “စုတ္ရင္းနဲ႔ ေအာက္က ေျမာင္းေလးကို လၽွာထိပ္နဲ႔ထိုး၊ လက္က ဆက္ ပြတ္ေပးအုံး” ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ ပိုႀကီးလာၿပီး လေရ ထြက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနသျဖင့္ စိတ္ကို အေတာ္ေလၽွာ့ခ်ေနရသည္။ ဖင္ပြတ္ေနေသာ လက္ကို ပုခုံးမွတစ္ဆင့္ ဆံပင္ေလးေတ ြ အသာဖြရင္း လိမ္မာလိုက္တာဟာ ဟုခၽြဲေနရသည္။ သူ႔ေနာက္လက္တစ္ဖက္ ကို ဥကို ကိုင္ခိုင္းထားေသာအခါ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး မအားေတာ့ပါ။

“ေျပကာနီးရင္ အရည္ေတြပန္းထြက္တယ္ဟ။ နင္မ်ိဳခ်ခ်င္ခ်လိုက္။ အဲဒါ ေသးမဟုတ္ဘူး” သူ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ ပါးစပ္ကေတာ့ မထုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့လက္က ထမီကိုေျဖဖို႔ႀကံေနသည္။ တစ္ခါမွ မထိေတြ႕ဘူးသည့္ အပ်ိဳေလး၏ အျပဳအစုမွာ ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ လက္က ထမီကို ေျဖလို႔ရလိုက္သည္ႏွင့္နို႔ပင္ နယ္ခ်ိန္မရလိုက္ လေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါသည္။ သူ႔ေခါင္းကို ဖယ္မပစ္ေအာင္ အသာ ထိမ္းဖမ္းထားလိုက္ရင္း “အင္း ေကာင္းလိုက္တာဟာ ဆက္စုတ္ဆက္စုတ္” သူလည္း ပလုတ္ပေလာင္းႏွင့္ တအင္းအင္းႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။

မ်က္လုံကလည္း ျပဴးလ်က္။ လက္တစ္ဖက္က ဂြင္းဆက္တိုက္။ တစ္ဖက္က ေဘာကို ကိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ လေရေတြ ကုန္သြားတဲ့တိုင္ ျပန္မထုတ္ ခိုင္းေသးပါ။ ဆက္စုတ္ေနရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း တအင္းအင္းႏွင့္ေမာေနသည္။ သူ႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈမေပ်ာက္ခင္ လီး ကိုအသာဆြဲထုတ္လိုက္ ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ထ ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ခ်ိဳင္းၾကားႏွစ္ဖက္ကို အသာဖက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္ ေအာင္ မ တင္လိုက္ရာ ကၽြတ္ေနစ ထမီ ေျပက်သြားသျဖင့္ နို႔ကို အသာ ပြတ္ကိုင္ရင္း ပါးကို ေမႊးကာ လိမ္မာလိုက္ တဲ့ ကေလးေလး ဟု ေခ်ာ့ေနပါသည္။

ထြက္သြားၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သိပ္မရွိေတာ့ ေသာ္လည္း ေရွ႕ေလၽွာက္ အတြက္ ဆက္ထိမ္းထားရန္ သူ႔ နို႔ေလးေတြကို ကလိရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာ့ေနပါသည္။ သူလည္း ပါးစပ္ထဲမွ လေရမ်ားကို ႀကိဳးစားမ်ိဳခ်ေနရသျဖင့္ စကားမေျပာနိုင္ပဲ ကၽြန္ေတာ့ အပြတ္အသတ္ကို အရသာခံေနပါေတာ့သည္။

Credit : Original Writer

Popular posts from this blog

တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေး ချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူး မနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတောကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည...

ကျွန်တော်နှင့် ဗိုက်ကြီးသည် ဆရာမ

မှတ်ရရကျွန်တော်ကိုးတန်းနှစ်ကပေါ့ဗျာသိကြတဲ့အတိုင်းကိုးတန်းကျောင်းသားဆိုတော့လူပျိုပေါက်ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေကအပြည့်သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင်အောစာအုပ်တွေလဲဖတ်ကြအခွေတွေလဲကြည့်ကြဆွေးနွေးကြနဲ့ပေါ့ဗျာ။ အတန်းထဲမှာဘယ်ကောင်မလေးကတော့ဖင်ကအကိတ်ကြီးဘယ်ဆော်ကတော့နို့လေးမပေါ်ပေါ်ဖြစ်တယ်ကအစပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောကြပြီးရင်အာသာဖြေကြနဲ့ပေါ့ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်အရသာခံပြစ်မှားတဲ့အထဲမှာဆရာမတွေလည်းပါတယ်ဗျ(အထင်တော့မသေးနဲ့ဗျာလူပျိုပေါက်ဆိုတော့မဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့လီးကတောင်တဲ့အချိန်မှတ်လား) အဲ့အထဲမှာတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပထဝီသင်တဲ့ဆရာမဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကိုကျွန်တော်တို့ပိုစိတ်ဝင်စားမိတယ်ပြောဖြစ်ကြတယ်ကျွန်တော်တို့ဆိုတာထက်ကျွန်တော်ကပိုသည်းတာပေါ့ဗျာဟုတ်တယ်ဗျကိုးတန်းမှာဝိဇ္ဇာသိပ္ပံစခွဲတော့ကျွန်တော့လို့စာမကျတ်ခြင်တဲ့ကောင်တွေဝိဇ္ဇာတွဲယူကြတာပေါ့အဲ့မှာကံကောင်းပြီးဆရာမနဲ့တွေ့တာပဲ။ ဒေါ်ဖြူဖြူမိုးကအသက်က၃၇ ၃၈လောက်ရှိပြီတရုတ်သွေးပါတယ်ကလေးနှစ်ယောက်အမေသာပြောတယ်နို့လေးတွေကလုံးလုံးသေးသေးလေးရင်ဖုံးအကျီၤလေးဝတ်ထားတော့ပေါ်ကိုမပေါ်ဘူးဗျထူးခြားတာကဆရာမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေပဲထမိန်နောက်ကနေလုံးပြီးထွက်နေတာဖင်ကောက်တာလည်းမဟုတ်အောက်ရှောနေတာလည်းမဟုတ်ဘူးဗျ။ ဖင်အလုံးလိုက်ကိ...

လွမ်းရ ခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ ..  နှင်းမြူတို့က  လွင့်ပျံပြီး  ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်နှာကို  တိုးဝှေ ့လာသည်..  လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို  တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး  နှင်းလေအေး၏  ကျီစယ်မှုကို  ခံယူလိုက်ရာ  အတွေးများက  လွန်ခဲ့သော  တစ်နှစ်ခန့်ကို  ရောက်သွားလေသည်  ..။ “ကိုကို..  အဆုံးစွန်ထိ  လုပ်တော့မလို့လား” အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု  ပေါင်းစုံဖို့အတွက်  ကြိုးပမ်းနေသော  နှစ်ဦးစလုံးမှာ  ရမက်၏  လောက်မြိုက်မှုကြောင့်  မောပန်းနေကြသည်..  ။ “အင်း..  သဲ  ..  ကို  အဆုံးစွန်ထိ  ဖြစ်ချင်နေပြီ  ..  ခနလေးပဲ  သည်းခံပေးနော်  ..  ” “ကိုကိုရယ်  ..  သဲ  ကိုကို့ကို  ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ  ..မလုပ်ပါနဲ့နော်  ..  ” “မရတော့ဘူး  သဲ  ..  ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့  ” လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော  အင်္ဂါနှစ်ခု၏  ထိတွေ့မှုမှာ  မိန်းမောပြီး  ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ  ..။ လူ့ကျင့်ဝ...

မီးနဲ့ကစားတဲ့ မာယာသည်

ခင်မီမီကျော့်ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မြွှာက တင်းတင်းအိအိ မို့မောက်ကြွရွနေပြီး အခုအခံမပါသော နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကိုပါ ထင်းထင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်တွေ့နေရလေသည်။သူမခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာတော့ ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသော မရမ်းစေ့ရောင် မီနီစကပ် တိုနံ့နံ့ ကလေးကြောင့် သူမ၏အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လုံးဝိုင်းကားစွင့်နေသော တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လိုမှပင် လုံခြုံအောင် မဖုံးဖိထားနိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်နေပေသည်။ ကျော်မောင်နှင့်သိန်းအေးတို့နှစ်ယောက် ဆက်တီခုံရှည်ကြီး ပေါ်မှာထိုင်ရင်း သူတို့ရှေ့က ထိုင်ခုံကလေးတစ်လုံးမှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ခေါင်းကလေးငုံ့၍ ထိုင်နေရှာသည့် သူမခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို အထက်ရော အောက်ပါမကျန် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မျက်စိအရသာခံ ကြည့်နေကြသည်။ခင်မီမီကျော်မှာ ပေါင်တံအစုံကို ပူးပူးကပ်ကပ် တင်းတင်းစေ့ထိုင်နေပေမယ့် တိုလွန်းနေသောစကပ်ကြောင့် သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာကလေးမှာ စကပ်အောက်စလွတ်ပြီး ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့် ပန်းနုရောင် ပင်တီပါးကလေးနှင့်တကွ တစ်စွန်းတစ်စထွက်ပေါ်နေသော အမွှေးအမြင်ကလေးများကိုပါ အတိုင်းသား လှမ်းမြင်နေရပါသည်။ ကျော်မောင်ကစတင်၍ ” မီမီ ခုလို လိုက်လာတာ ...

တွင်းဟောင်းရေကြည် အေးမြသည်

`ကောက်ကြီးရေ …ကောက်ကြီး´´ ``အော်…ရေချိုးနေတာပဲ´´ ``အော် မင်းကငါခေါ်တာမထူးဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ´´ ``ဟေ့ရောင် မင်းဂွင်းထုနေတာလား´´ ကျနော်လည်းစိတ်တို၍အော်ပြောလိုက်ရင်းရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသည်။တံခါးဖွင့်သံကြားသောအခါ ကျနော်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ``ဗျာ……အန်တီမေ´´ ``ငါ့သားဘာတွေအော်နေတာလဲ´´ ကျနော်ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်။ကျနော့်ရှေ့တွင်ရပ်နေသောသူမှာတခြားသူမဟုတ်။ကျနော့်သူငယ်ချင်းကောက်ကြီး၏အမေအန်တီမေဖြစ်သည်။အန်တီမေ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးတစ်ကွင်းသာပါရှိသည်။ ကိုယ်လုံးမှာရေစိုနေ၍ ထဘီနှင့်အသားမှာကပ်နေသည်။ဆံပင်ပေါ်မှရေစက်ကလေးများကကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်စီးနေသည်မှာ ဆယ်ကျော်သက်ပိုးထခါစအရွယ်မပြောနှင့် မြင်သူတကာပင် စိတ်ထိန်း၍ရနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထဘီခြားမှထိုးထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများမှာလည်း မြင်သူတကာစို့ချင်အောင် စူထွင်နေသည်။ကျနော်လည်း အန်တီမေ့မျက်နှာကိုမမြင်တော့ဘဲ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနှင့် စူထွက်နေသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုသာစိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ``ဟဲ့ ခလေး…´´ ``အန်တီမေးနေတယ်လေ´´ ``ဟိုဟာ…ကောက်ကြီးမရှိဘ...